آنچه این روزها درباره ساعدی خبرساز شده، نه یک واقعه بلکه محصول یک روند استبدادی مبتذل است.
فریندخت زاهدی در گفت و گو با سایت خبری تئاتر با تاکید بر کارکرد تئاتر به عنوان ابزاری برای به تفکر واداشتن، گفت: متاسفانه تئاتر ما الان یک مقدار تئاتر سرگرم کننده شده. تئاتری که حتماً باید تماشاگر را بخندانی تا بنشیند و تا آخر دنبال کند. باید حرکت‌های غلو شده و تئاتر عجیب و غریب داشته باشی تا بتوانی مخاطب را نگه داری.
سید محمد مساوات در گفت و گو با سایت خبری تئاتر گفت: ما خیلی از خلاقیت می‌شنویم. این که یک نمایشنامه خلاقه چیست؟ بازی خلاقه و تئاتر خلاقه چگونه است؟ من خیلی اعتقادی به کنکاش در خلاقیت ندارم ولی معتقدم با دقت به کلیشه‌ها می‌توان زوایایی را کشف کرد که در نهایت خلاقیت خود به خود شکل بگیرد. از این رو به شدت دارم این روزها به قصه شنگول و منگول فکر می‌کنم!
نمی‌توان محمد چرم‌شیر را از نمایشنامه‌نویسی و تئاتر ایران حذف کرد، هم به لحاظ حجم نوشته‌ها و شاگردانی که از طریق کلاس‌های دانشگاهی و کارگاه‌های آزاد تعلیم داده است و هم به خاطر ارتباط گسترده‌ای که با نسل جدید و قدیم تئاتر ایران دارد و همراهی‌ها و همکاری‌هایی که در طول سال‌ها با گروه‌های تئاتری داشته و دارد.
منوچهر اکبرلو در گفت و گو با سایت خبری تئاتر با اشاره به حضور کمرنگ کودکان در سالن نمایش‌های کودک و نوجوان طی روزهای برگزاری جشنواره تئاتر فجر گفت: به صورت عادت درآمده که وقتی اسم فجر می‌آید همه به یاد کارهای جدی و هنری می‌افتند. خوشحالم که این اجرا را در تالار هنر گذاشتند و ما تعدادی کودک در سالن دیدیم.
پیش از اجرای نمایش "کمپلکس اودیسه" در جشنواره تئاتر فجر، در کافه تریای سالن ایرانشهر با کارگردان جوان آلمانی، به بهانه ی اجرای اش در جشنواره تئاتر فجر قرار ملاقات داشتیم. فلیکس ماتیاس ات، هنرمندی 31 ساله و دانش آموخته ی رشته ی "رقص" در دانشگاه برلین است. وی در خانواده ای تئاتری بزرگ شده و از 7 سالگی بازیگری بر روی صحنه را تجربه کرده است. او اولین بار است که به ایران آمده و پیش از این، "کمپلکس اودیسه" را به جز آلمان در کشورهای بنگلادش و هند نیز اجرا کرده.
ساندرا کاروتا هنرمند بلژیکی تئاتر، فروتنی و رعایت اصول کار گروهی را مهم‌ترین اصلی دانست که باید در هنر تئاتر به شکلی جدی به آن توجه شود و تصریح کرد: مهم ترین هدف من از برگزاری کارگاه آموزشی و متدهایی که آموزش می‌دهم این است که دوست دارم بازیگران فروتن و متواضعی را تربیت کنم.
وقتی نقشی را بازی می‌کنم، حتما کاری خواهم کرد که شما لحظاتی به او شک کنید و در پایان بپرسید کارش درست بود یا نه، نکاتی می‌گذارم که شما فکر کنید. این نمایش هم همین است زمانی به این نقش رسیدم که «سر تامس مور»را می‌توانم نقد کنم نه اینکه از او دفاع کنم. اساس شیوه فاصله‌گذارانه در نقش این است که نقش را نقد کنی نه از او دفاع کنی.»
دلارا نوشین می‌گوید دوست داشته با اجرای «مردن با دهان باز»، نمایشی را کار کند که معمولاً یک کارگردان مرد به سراغ آن می‌رود تا خودش را در این زمینه محک بزند.
حسین پاکدل را نه فقط برای جایگاه هنری و سابقه موفق مدیریتی‌اش بلکه به دلیل صراحت لهجه و صداقتش باید ارج نهاد؛ مردی که از کارهای گذشته‌اش پشیمان نیست و می‌گوید اگر به عقب برگردم باز هم سال ۱۳۶۱ به جبهه می‌روم، پای انقلاب می‌ایستم.
تئاتر "نمایش اسپانیایی" با بازی شقایق دهقان و بهاره رهنما ار 16 آبان ماه در سالن خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران به روی صحنه رفته و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
معتقدم هیچ‌کس به قطار ایستاده سنگ نمی‌زند. معمولا سنگ به قطاری زده می‌شود که به حرکت درمیآید. بنابراین وقتی قطار رشد و رونق تئاتر آرام‌آرام به حرکت درآمده، نباید خیلی نگران سنگ‌های پرتاب‌شده بود.
محمود استاد محمد، زندگي يكنواختي نداشت، خيلي لذت برد از زندگي و سختي هم زياد كشيد، بعضي‌ها دل‌شان مي‌خواهد كه در اصطلاح آهسته و پيوسته قدم بزنند و به زندگي روتين معتقدند ولي پدر من اين شيوه زندگي را انتخاب نكرد و اصلا هم پشيمان نبود
رها شدن از دانستگي‌هاي قبلي، كليشه‌ها و الگوهاي تكراري. اصلي‌ترين چيزي كه در تئاتر تجربي مرا وابسته خودش كرده و هنوز دوستش دارم، اين است كه براي هر كار جديدي، با دنياي جديدي آشنا مي‌شوم. تمام فرمول‌هايي كه بلدم و مشق كرده‌ام كنار مي‌گذارم و همه‌چيز را از نو مي‌سازم.
احسان مجیدی گفت: سعی کردیم کمتر نصیحت و شعار گونه باشد. اما یک جاهایی واقعاً از آدم می‌خواهند. تماشاگرهای ما دوست دارند و عادت کرده‌اند خیلی چیزها را بشنوند. شاید در اروپا یا هر جای دیگر دنیا نمایش اجرا کنی و مفهوم را با المان‌های تصویری بفهمند اما برای تماشاگر ایرانی هنوز زود است.
اختصاصی سایت خبری تئاتر/ جواد انصافی، نویسنده و کارگردان نمایش «مبارک و طلسم شاهزاده» گفت: متاسفانه چون سیاه نقش بسیار سختی است. هر کسی نمی‌تواند از پس آن بربیاید. برای همین نسل جوان زیاد علاقه نشان نمی‌دهد.
بهروز غریب‌پور می‌گوید اگرچه حسین پارسایی قسم خورده بود او را از پروژه کنار نگذارد اما نه تنها این اتفاق افتاد که بعدها از او که شش ماه روی این پروژه کار کرده بود هم هیچ نظرخواهی نشد.
ژان لوک پنسو در حاشیه کارگاه‌هایش در جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان گفت: می‌خواهیم بچه‌ها فراتر از زندگی معمول حرکت کنند. هیچ محدودیتی در دنیای سایه‌ها نیست. می‌توانید سفر کنید، پرواز کنید، هر کاری می‌خواهید فقط با یک لامپ و البته تخیلتان ممکن است. به نظرم با تئاتر سایه‌ای می‌توانیم برای بچه‌ها شرایطی را فراهم کنیم که از تخیلشان استفاده و فکر کنند.
بازیگر و کارگردان لهستانی گفت: می‌خواستیم به پدر و مادرها بگوییم احتیاجی نیست اسباب‌بازی‌های گران قیمت بخرند. فقط کافی است با بچه‌هایشان بازی کنند/ کار برای رنج سنی 6 ماه تا 3 سال پیچیده است. بچه‌ها در این سن فکر می‌کنند همه چیز واقعی است.
از ویژگی‌های نمایشنامه‌نویسی‌شان این است که زبان خیلی پالوده و سبک مخصوص به خودشان را در نمایشنامه نویسی دارند. و با خواندن دیالوگ‌ها بدون این که اسم ایشان پای نمایشنامه‌شان باشد امضایشان را از طریق دیالوگ‌هایشان می‌توانیم متوجه شویم. زبانی که موجز و منحصر به فرد است و با ممارست و تمرین و مطالعه به دست آمده. رادی دغدغه زبان در نمایشنامه نویسی دارد.
با اختر تاجیک، یکی از عکاسان باسابقه تئاتر ایران پیرامون وضعیت گذشته و حال این شاخه از عکاسی در ایران گفت و گو کردیم. او معتقد است این روزها عکاسی تئاتر فرم زده شده. فناوری دیجیتال به داد عکاسی تئاتر رسیده، گزارش‌های تصویری از نمایش‌ها باید روایت داشته باشند، اختصاصی کردن عکاسی از نمایش‌ها اصلاً خوب نیست و محدود کردن عکاسی از نقطه طلایی نمایش‌ها توسط نسل جدید عکاسان تئاتر، جفا در حق کل نمایش است.
