فستیوال بینالمللی فیلم کن پنج زن و چهار مرد را برای هیات داوران بخش رقابتی سال ۲۰۲۱ خود معرفی کرده است.
دبیر بیست و سومین جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران اعلام کرد در این دوره از جشنواره چند جلد کتاب منتشر شده که دانشجویان از مواجهه با این کتابها شوکه خواهند شد.
جشنواره فیلم «رم» از کوئنتین تارانتینو کارگردان سرشناس سینما تجلیل می کند.
هفتاد و چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم «لوکارنو» با فیلم «بکت» به تهیه کنندگی لوکا گوادانینو افتتاح می شود.
کلار پیپلو فیلمنامه نویس و کارگردان ایتالیایی-انگلیسی و بیوه برناردو برتولوچی در ۷۹ سالگی درگذشت.
«توحش»، «خاک سفید»، «مردگان»، «بازیهای کشتار همگانی»، «اسطرلاب 2/1»، «تیرکمون شاه» و «باباکرم» در هفته گذشته اجرای خود را در تالارهای نمایشی پایتخت آغاز کردند.
سحر دولتشاهی بازیگر نقش اصلی زن سریال «میخواهم زنده بمانم» با انتشار پستی در فضای مجازی از پایان یافتن بازی خود در این سریال خبر داد.
حدود سه سال از درگذشت عزتالله انتظامی میگذرد و در این چند سال روز تولد این بازیگر بیش از پیش گرامی داشته میشود، اما در یک روز اشتباه!
وقتی دختر خانواده بدون هیچ دلیلی برای ما درددل شبهشاعرانه میکند، این احساس بر مخاطب مستولی میشود که چرا باید با احساس 30سال پیش یک دختر خرمشهری همذاتپنداری کند. این هم از مشکلات تاریخزدایی است؛ اینکه امروز خرمشهر نادیده گرفته میشود و بهدلیلی که مؤلف باید بگوید، اثر هیچ وضع انضمامی با شرایط روز پیدا نمیکند. به جز یک جا؛ آن هم پایان نمایش که یکی از شخصیتها میگوید خرمشهر آزاد شد، اما آباد نشد. پرسش بزرگی شکل میگیرد: چرا درباره آباد نشدن خرمشهر چیزی در متن گفته نشد؟
هرچند در سالهای گذشته درنهایت برخی از اجراهای مناطق پایشان به بخش اصلی باز شد و از قضا موفقیتهای متعددی بهدست آوردند -ازجمله نمایش «آن شرلی با موهای خیلی قرمز» به نویسندگی فراز مهدیان دهکردی و کارگردانی امیربهاور اکبرپور دهکردی - با این حال مناطق حضورش تثبیتشده باقی ماند.
توتفرنگیهای وحشی درباره پیرمردی است كه در سن 78 سالگی قرار است برای دریافت دكترای افتخاری در پنجاهمین سالگرد فارغالتحصیلیاش به لوند برود. پروفسور بورگ پزشك حاذقی است و تمام زندگیاش را وقف كارهای علمی كرده است.
با توجه به گريز خواسته يا ناخواسته كيارستمي از قرار دادن خود و تماشاگرش در فرآيند خودانگاري و پرهيز از تحميل نوعي همذاتپنداري فرمايشي، به نظر ميرسد كه دعوت تماشاگر براي ماندن بالاي تپههاي سرسبز و شنيدن قصهها از فراز و نشيب جادههاي خاكي، قرار است زمينه لازم را براي به اشتراك گذاشتن تجربههاي انساني يك سينماگر صادق با دوستان، همسايهها، همشهريها و هر تماشاگري كه دعوت او را بپذيرد ايجاد كند. حال به نظر نميرسد كه اگر نام سينماي او را «شاعرانه»، «نئورئاليسم ايراني»، «سينماي انسانيت» يا غيره بگذاريم، شالوده اين تجربه شيرين از هم گسيخته شود.
خواننده این اثر با شنیدن روایت «پائولینا» و همچنین اعترافات «میراندا» در رابطه با معنا و مفهوم عدالت، حقوق بشر و بخشش، دچار شك و تردید میشود. به راستی عدالت توسط چه كسی اجرا میشود؟! «دورفمن» نمایشنامه «مرگ و دختر» كه برنده جایزه «لارنس آلیویه» شد را با الهام از قطعهای به همین نام، اثر «شوبرت» نوشته است. نسخه سینمایی این اثر هم در سال 1994 به كارگردانی «رومن پولانسكی» ساخته شد و روی پرده رفت.
براساس نظری تصویری، زبان صرفا یك كاركرد دارد: تصویرگری واقعیت. ما میتوانیم با شناخت حقیقت زبان، حقیقت جهان را دریابیم. درواقع، نظریه اخیر اساسا نماینده یك دیدگاه مدرن درباره زبان است. درمقابل، طبق نظریه بازیهای زبانی، زبان پدیدهای چند بعدی است، از اینرو نمیتوان آن را از دیدگاهی ذاتگرایانه دریافت. درواقع، زبان پیكرهای از بازیهای زبانی ـ كاركردهای زبانی، متفاوت است.
در شهرهای مختلف ایران وقتی احمدینژاد به سفر استانی میرفت. مثل پیشپردهخوانی قبل از سخنرانی رییسجمهور بازیگران گریم شده در لباس پادشاهان ایران میآمدند و در برابر او زانو میزدند. نه اینكه نمایش كیفیت خاصی داشت، قطعا خیر، ولی میخواهم بگویم حجم توهم و تحریف تاریخ بسیار بالا بود.
«عباس زمانی به شهرت رسید که کاملا یک هنرمند پخته بود. او هم نجاری میکرد، هم کارگردان بود. عکاسی و نقاشی هم از دیگر هنرهایش بود. آدمی با مشخصاتی خاص که چندوجهی بود.
فیلم «کجا میروی آیدا؟» بهعنوان یک یادآوری دهشتناک به تماشاگر امروز گوشزد میکند که پدیده جنگ در هر صورت و شکلی، نشانی از میل ذاتی انسانِ قدرتطلب است و این خلقوخوی مبهم انسانی منحصر به زمان، مکان و ایدئولوژی خاصی نیست.
«میرباقری» که پیش از انقلاب تحصیلات دانشگاهی خود در رشته مهندسی معدن را به پایان رسانده بود و در سالهای اولیه دهه 60 با چند تلهتئاتر همچون «اسکندر مقدونی» و «حکایت مسافر گمنام» کارش را شروع کرده بود، توانست با «گرگها» خود را بهعنوان نویسنده و کارگردانی کاربلد و جدی تثبیت کند.
فریماه فرجامی به اعتبار پنج نقشآفرینی ماندگار در فیلمهای «خط قرمز»، «تیغ و ابریشم»، «سرب»، «پرده آخر» و «نرگس» برای همیشه در حافظه سینمایی سینمای ایران به یاد میماند.
احمدرضا درویش با یادآوری همکاری و آشنایی خود با مرحوم ابوالفضل شاهکرم یاد این بازیگر تازه درگذشته را گرامی داشت.