نمایش «آقای اشمیت کیه؟» با حضور حسین علیزاده، موسیقیدان کشورمان افتتاح خواهد شد.
نمایش «فراکتال» دوشنبه ۲ دی در دوشنبههای نقد توسط رضا آشفته و شهرام خرازیها نقد میشود.
دستورالعمل تازه نظارت بر نمایشها اختلافات قدیمی انجمن هنرهای نمایشی و خانه تئاتر را بار دیگر روشن کرده است، اختلافاتی که ناشی از فقدان ذهنیتی صنفی در تئاتر است.
خانه موزه استاد عزت الله انتظامی میزبان نمایش «بوغوژد» به کارگردانی و نویسندگی مرتضی خالقی میشود.
امین میری و شهاب مهربان، کارگردان و نویسنده نمایش «قتل در موقعیت ۳۵ درجه شمالی» بر این باورند که قصه امر مهمی بوده است که در تئاتر امروز فراموش شده است.
در آئین شب یلدای خانه تئاتر، تئاتر یک زندانی را از بند رها کرد.
«فردای شب» نوشته و کار جواد اسفندیاری هفته ی پایانی اجرای خود در کارگاه نمایش تئاتر شهر را پشت سر میگذارد.
۵۸ هنرمند عکاس به همراه ۷۰ اثر به مرحله پایانی مسابقه و نمایشگاه عکس سی و هشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر راه یافتند.
باقر سروش بهزودی، جدیدترین نمایش خود را با نام «رفتم سیگار بخرم، دَه سال طول کشید» در تالار مولوی روی صحنه خواهد بُرد.
نمایش برگزیده بیست ودومین جشنواره تئاترفتح خرمشهر با حمایت انجمن تئاترانقلاب و دفاع مقدس درتهران اجرای عمومی می رود.
نمایش «لانچر ۵» به کارگردانی پویا سعیدی و مسعود صرامی از روز پنجشنبه ۵ دیماه در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه میرود.
نمایش «خانم آوازخوان کله طاس» از ۸ دی ماه در تماشاخانه سپند روی صحنه می رود.
جامعه نابینایان و ناشنوایان کشور، بهصورت جدی پیگیر مطالبه بهحق خود از مسئولان فرهنگی برای تأمین امکانات حضورشان در سالنهای تئاتر و سینما هستند؛ مطالبهای که گویی هنوز شنیده نشده است!
تئاتری که ماهیت اقتصادی خود را در بینیازی از حمایت ارگانهای دولتی و حکومتی تعریف میکرد. مدت ها بود که دست یاریگر دولت بنابر ضرورت و مبتنی بر اصل 44 قانون اساسی پس کشیده شده بود. حتی گشایشهایی در رابطه با امر نظارت پدید آمد و طیف کثیری از فرمهای تجربهنشده اجرایی به مخاطبان عرضه شد.
تئاتر خصوصی باید بداند کمدی فینفسه بد نیست، کمدی میتواند مقوم جامعه خودش باشد. تئاتر خصوصی مشکلش در نداشتن ذائقهسنجی است. نمیداند باید به کدامین سو برود. برای همین است نمایش «صدای آهسته برف» جابر رمضانی در ایرانشهر غریبانه اجرا میرود؛ اما در مستقل تهران میترکد؛ چون ذائقهای در سالن حاکم است که رگخواب مخاطب را فهمیده است. بماند که در مستقل هم ترکیب اجراها حاکم است. آنجا محل آزمون و خطا هم بوده است.
چند سالی از آغاز به کار تماشاخانههای غیردولتی و خصوصی در کشور ما میگذرد و امروز هم کمتر کارگردان شناختهشدهای هست که در این تماشاخانهها اجرا نرفته باشد. این بنگاههای فرهنگی-اقتصادی باعث شدهاند تا گاهی تعداد اجراهای هر شب تهران به بیش از 100 اجرا برسد. کمیتی که گروهی معتقدند به تئاتر آسیب میزند و برخی هم اعتقاد دارند مفید است. مدلی در غرب در خصوص سالنهای تئاتری وجود دارد که بسیار جالب است و در آن یک گروه تئاتری مشخص، سالنی را در اختیار گرفته و در آن شروع به فعالیت مستمر میکند. این فعالیتها شامل وجود یک آکادمی آموزشی، تمرین مستمر نمایشهای اعلامشده، کارگاه ساخت دکور و اجرای تئاتر میشود. در این مدل از تماشاخانهها، گروه تئاتری موظف است تا در راستای اهداف خاصی مطالعه و پژوهش کند و در همان راستا نیز سیاستگذاری کند و اجرا. جالب است که مدل تئاترهای خصوصی و استاندارد غرب هیچ شباهتی با تئاترهای خصوصی در ایران ندارد!
نمایش «قصه ظهر جمعه و غروبش و شبش و فردا شبش و ...» با بازی مهدی کاویان، سمیه کاظمی، محمد شایان طهماسبپور و محمدرضا زاهدی از سهشنبه (۳دی ) در سالن مهرگان روی صحنه میرود.
دبیر کانون کارگردانان خانه تئاتر در پاسخ به نامهای که روسای انجمن هنرهای نمایشی سراسر کشور به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشتهاند، معتقد است: «انجمن هنرهای نمایشی ایران» یک کلاه شرعی و یک پوشش شاید از جهاتی سوءاستفادهگرانه از خلاهای قانون، برای اقدامات گاه غیرقانونی دولت در حوزه تئاتر است که متأسفانه نه به هنر تئاتر محدود میشود و نه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که سرطانی است که تمام بخشهای دولتی را آلوده کرده است.
نمایش «نایب سرخی ها» به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج و تهیهکنندگی حسامالدین مختاری در تماشاخانه شانو روی صحنه خواهد رفت.
نمایشنامه «مهاجران» نوشته حسن علیکرمی از ۲ دی ماه وارد بازار کتاب میشود.
