فیلم روانی آلفرد هیچکاک از پیچیده‌ترین فیلم‌های روان‌شناسانه در ژانر هراس آقای کارگردان است، فیلمی که ابعاد یک شخصیت را شناور در میانه گذشته و حال نشان می‌دهد؛ اگرچه نقش اصلی آن فیلم را «آنتونی پرکینز» بازی کرد و به شهرت رسید اما بازی نقش زن و قربانی آنتونی کسی نیست جز جنت لی.

فیلم تئاتر «مکبث» به کارگردانی راب اشفورد و کنت برانا در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش در می‌آید.

جمعه ظهری بود در میانه مهر ماه که خبر درگذشت آتیلا پسیانی به سرعت دست به دست شد. حالا یک سال از آن روز می‌گذرد و دخترش، ستاره، این روزها در تدارک اجرای نمایشی است که پدر تمرین آن را آغاز کرد و نشد که آن را به سرانجام برساند.

مستند کوتاه «چوب» به کارگردانی مرتضی پایه‌شناس به جشنواره ایتالیایی می‌رود.

آثار راه یافته به هفدهمین جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان در بخش های مسابقه ایران و دگر گونه‌های اجرایی و بخش مسابقه بین الملل معرفی شدند.

انیمیشن کوتاه «آوای ابرها» دیپلم افتخار پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم «kinofestival Light of the world» روسیه را بدست آورد.

با معرفی اعضای هیات داوران بخش فیلم های سینمایی بلند سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، فرآیند داوری این فیلم ها آغاز شد.

جلیل شعبانی، تهیه‌کننده باسابقه سینما بر اثر عارضه مغزی ۱۲ مهرماه از دنیا رفت.

کارگردان ۹۴ ساله سینما به ساخت فیلم بعدی‌اش فکر می‌کند.

«کشتی‌گیر» که در جشنواره فیلم بوسان جایزه برد، نماینده بنگلادش در رقابت اسکار نود و هفتم شد و جمهوری دومینیکن «ایر» را به آکادمی معرفی کرد.

کمدی «چگونه می‌توان قبل از مرگ مادربزرگ میلیون‌ها دلار پول به دست آورد» از سوی تایلند به اسکار رفت تا شمار فیلم‌های این رقابت به ۸۲ فیلم برسد.

فیلم «زنگار» با بازی آلک بالدوین در جشنواره کمرایمیج ۲۰۲۴ برای نخستین بار به نمایش در می‌آید.

جلسه نمایش و بررسی فیلم تئاتر «کارنامه بُندارِ بیدَخش» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی، چهارشنبه ۱۱ مهر در سینماتک خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

نمایش «ستوان اینیشمور» از آثار مطرح مارتین مک‌دونا با کارگردانی هستی حسینی از ۱۳ مهر اجرای عمومی خود را در خانه هنر دیوار از سر می‌گیرد.

با قطعیت می‌توان گفت «لنگ‌دراز» مهم‌ترین فیلم ترسناک سال ۲۰۲۴ میلادی است که بیشترین بحث‌ها را در شبکه‌های اجتماعی برانگیخته است. این فیلم مستقل شرکت نئون (NEON) با تیم تبلیغات کاربلدی که پشت آن بود مثل زلزله همه‌ی شبکه‌های اجتماعی را به لرزه انداخت و تا اینجای کار نقدهای مثبتی هم دریافت کرده است.

این روزها که مضراب ابتذال بر صحنه تئاتر زخمه می‌زند، تماشای اجرایی تازه از نمایشنامه «کالیگولا»، اثر آلبر کامو، به کارگردانی رویا اسدی و طراحی و بازی میکائیل شهرستانی و شاگردانش در سالن استاد سمندریان ایرانشهر، مرهمی بر این زخم است و البته پالایش حال در این زمانه ملال و دلمردگی. کالیگولا، در مواجهه با مرگ معشوقه‌اش دگرگون می‌شود.

سینمای ضدجنگ در ستایش صلح است، در ستایش گفت‌‏وگو، همدلی و انسانیت. همچنین در دفاع از انسان. اگر فیلم‌‏های جنگی در ستایش میهن‌‏پرستی و قهرمانی‌‏های جنگ هستند، فیلم‌‏های ضدجنگ به وحشت و ویرانی حاصل از جنگ می‌‏پردازند.

دبیر شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی از ارسال نامه اعتراضی این شورا به ساترا برای بی‌توجهی دو سریال «بازنده» و «گردن‌زنی» به زبان فارسی خبر داد.

دست خالی سینمای ایران برای معرفی اثری به اسکار، در غیاب اکران آثار شاخص و جولان فیلم‌های کمدی نیز ترجیع‌بندی بود که پیش از مطرح شدن نام «در آغوش درخت»، بارها و بارها از سوی منتقدان مطرح شد تا بحران تولید آثار سینمایی در داخل کشور را بیش‌ازپیش به رخ بکشد.

«مصائب شیرین ۲»، نشان می‌دهد ذهن، سلیقه و نگاه علیرضا داودنژاد برخلاف بسیاری از همنسلانش، جوان است.