نوید محمدزاده در پروژه کارگردانی خویش، مسیر دشواری را پیش گرفته که به نظر می‌آید در بعضی صحنه‌ها، بیش از اندازه معطوف به حضور او شده و به گنگی اجرا دامن زده است. به دیگر سخن، نمایش شهربازی سیاست اجرایی پر ابهامی را در پیش گرفته و مخاطبان پرشمارش را گرفتار سرگشتگی نالازمی کرده است.
نخست یک کمدی وضعیت و موقعیت شکل می‌گیرد که در آن آدم‌ها ساحت‌های گوناگون و نوینی را از خویش بروز می‌دهند. این ساحت‌ها به فراخورِ شرایط و لحظات،گاه - و نه همیشه - با گذشتهٔ آدم‌ها همسان نیستند و یا جهت دیگری دارند؛ زیرا موقعیتِ جدید آن‌ها را واداشته است تا خود را به گونه‌ای دیگر تبیین کنند. ساحتِ دوم با برخی از شوخی‌های شخصی و فردی شکل می‌گیرد.
پنج شنبه 14 شهریور ماه، ساعت 20 : 15 ، گروه جلفا اولین اجرای خود از نمایش "آقای اشمیت کیه!" را به روی صحنه برد. این نمایش را اسماعیل موحدی بر اساس متنی با همین نام، از "سباستین تیری" آماده کرده و شهاب غزالی، بهناز نادری، حامداحمدجو، فریدالدین سلیمانی، امین فرخزاد ، به همراه اسماعیل موحدی در آن بازی می کنند.
ما از نقد تئاتر چه انتظاری داریم؟ این سئوالی است که در طی یک ماه، منتقدان نیویورک تایمز به صورت آن‌لاین به بررسی آن پرداختند و خیلی زود به سئوال تازه‌ای رسیدند: منظور از «ما» کیست؟
نمايش اخير وي اما بيشتر يك اثر كلاسيك است كه قرار است قصه خود را بدون لكنت بيان كند. مسلما اين عيب نيست، اما زماني كه كارگردان سعي مي‌كند در مواردي در ميانه فضاي كاملا كلاسيك نمايش خود، ناخنكي هم به عناصر مربوط به آثار پست مدرن بزند، نمايش به ملغمه‌اي بي‌ربط تبديل مي‌شود.
