دهه ۷۰ میلادی فصل تازه‌ای برای سینما بود، دورانی که سینمای هنری اروپا با تشکر از نوابغی همچون تارکوفسکی، هرتزوگ، وندرس، فاسبیندر، بونوئل و تروفو به نقطه‌ی اوج رسید و در آمریکا، جنبش هالیوود نو آغاز شد. فیلم‌های استودیویی دیگر حرف اول‌ و آخر را نمی‌زدند و فیلم‌سازان با آزادی بیشتری می‌توانستند ایده‌های خود را به هنر فاخر تبدیل کنند.