رئیس سابق فدراسیون فوتبال می‌گوید در دوره ریاست او، فدراسیون به دنبال عقد قرارداد با شبکه الجزیره برای حل مشکل حق پخش داشت اما صداوسیما اجازه نهایی شدن این قرارداد را نداد.
با وجود گنجانده شدن حق پخش تلویزیونی در قانون برنامه هفتم، صداوسیما همچنان از همکاری با جامعه ورزش برای دادن حق پخش خودداری می‌کند. این سازمان تا ابتدای آبان ماه فرصت داشت که آیین‌نامه حق پخش تلویزیونی را تدوین کند اما پیگیری‌های ایسنا نشان می‌دهد که پیشنهاد صداوسیما به وزارت ورزش و جوانان به هیچ عنوان از سوی این وزارتخانه قابل قبول نبوده است.
سازمان صداوسیما در حالی حق پخش بازی‌های جام ملت‌های آسیا - ۲۰۲۳ را خریداری کرده که در همه این سال‌ها از منع قانونی برای پرداخت این حق به فوتبال ایران سخن گفته است.
صداوسیما حق پخش بازی های جام جهانی را نخریده و به همین علت گزارشگران به این مسابقات اعزام نشدند.
با اعلام فهرست شبکه‌های پخش‌کننده مسابقات جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر که حق پخش این رویداد ورزشی را خریداری کرده‌اند، نام صداوسیما در جدول رسانه‌ای که به طور مستقیم این بازی‌ها را خریداری کرده باشد، به چشم نمی‌خورد؛ بر این اساس با تاکید قطعی مسوولان رسانه ملی و وزارت امور خارجه مبنی بر خرید قانونی این رقابت‌ها، آنچه مسلم است، صداوسیما با یک واسطه توانسته به حق پخش مسابقات جام جهانی قطر دست پیدا کند.
تقسیم‌بندی ۷۰ به ۳۰ آن هم به سود سازمان صداوسیما از کجا آمده؟ مگر ممکن است سهم تولیدکننده محصول از درآمدهای جانبی، کمتر از رسانه باشد؟ فوتبال را بازیکنان و مربیان می‌سازند و اینها هزار جور خرج دارند. تنها هزینه پرواز تیم‌ها و اقامت‌شان در هتل سر به فلک می‌زند؛ بعد چطور ممکن است تنها ۳۰ درصد از درآمد تبلیغاتی به ورزش برسد و سهم بیشتر به رسانه‌ای تعلق بگیرد که راحت و آسوده مسابقات را روی آنتن می‌برد؟
