. «آنتیگونه به روایت برتولت برشت و دو داستان» در جلسه‌‌ای که با حضور محمود حدادی؛ مترجم، محمد چرمشیر؛ نمایشنامه‌نویس و مدرس تئاتر و فارس باقری؛ نمایشنامه‌نویس، مدرس و منتقد تئاتر در فروشگاه فرهنگان قریب برگزار شد، مورد نقد و بررسی قرار گرفت و آن‌چه در ادامه می‌خوانید گزارشی از این نشست است.
کتاب «آنتیگونه به روایت برتولت برشت و دو داستان» نوشته برتولت برشت، آلفرد دُبلین و رُلف هخهوت با ترجمه محمود حدادی توسر نشر افق منتشر و راهی بازار نشر شد.
نمایشنامه‌های «رؤیاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته‌ی برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته‌ی سم شپرد منتشر شدند.
برشت در تئاتر به دنبال ابزاری بود تا بتواند از طریق آن نظم متظاهرانه‌ی اجتماعی را به هم بریزد. نظمی که بر اساس پول مناسبات مالی سرمایه‌داران بنا شده است و هیچ‌جای آن ارتباط انسانی دیده نمی‌شود.
ترجمه نمایشنامه «انسان نیک سچوان» نوشته برتولت برشت با ترجمه کامران جمالی توسط نشر نیلوفر منتشر و راهی بازار نشر شد.
امیر دژاکام قصد دارد نمایش «صعود مقاومت پذیر آرتور و اویی» اثر برتولت برشت را از فروردین ماه ۹۶ در تالار حافظ روی صحنه ببرد.
«دهشت و نکبت رایش سوم» نوشته برتولت برشت با کارگردانی داریوش مؤدبیان در خانه موزه استاد عزت الله انتظامی روخوانی می‌شود.
نمایش «آدم آدم است» نوشته برتولت برشت به کارگردانی حسن معینی در خانه هنرمندان به روی صحنه می‌رود.
نمایش «ننه دلاور و فرزندانش» اثر برتولت برشت و به کارگردانی زهرا صبری که با تلفیقی از حضور بازیگران و عروسک‌های نمایش اجرا می‌شوند در مجموعه تئاتر شهر به صحنه می‌رود.
نمایشنامه «زندگی گالیله» نوشته برتولت برشت با ترجمه حمید سمندریان در آستانه سال‌روز تولد این هنرمند فقید منتشر می‌شود.
مسعود موسوی نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر به علاقمندان کتاب پیشنهاد داد در نوروز نمایشنامه های برتولت برشت را خوانده و کتاب اشعارش را به یکدیگر هدیه دهند.
تئاتر حماسی برشت، به دلیل اصرار و اعتقاد او به وظیفة آگاهی‌سازی رسانة تئاتر و افراط وی در آن به بیانیة سیاسی نزدیك می‌شود. او هنر و مسئولیت اجتماعی را به نحوی مستقیم درهم آمیخت كه هر چند پس از او این آمیزش مستقیم و تهییجی در شرایط مابعدی مقبول نیفتاد اما از حیث زیبایی‌شناسی، میزانسن، ساختار ادبیات نمایشی و شیوة نوین اجرایی در تئاتر جهان تأثیر قاطع نهاد. شیوة بازیگری پیشنهادی او نیز به قدر مبانی اجرایی تئاترش مؤثر نیفتاد، هر چند نشان داد سیستم استانیسلاوسكی تنها شیوة بازی نمی‌تواند باشد و نیز سبب و راهگشای كشف شیوه‌های بازی دیگری شد. تحولات پس از برشت نشان داد كه تئاتر متعهد، متفكر هست اما لزوماً تئاتر حزبی و ایدئولوژیك نباید باشد.
