پنج نمایشنامه مجموعه «صحنه کاغذی» منتشر شد
پنج نمایشنامه سری نخست مجموعه «صحنه کاغذی» با آثاری از نادر برهانی مرند، مهدی میرباقری، محمد مساوات، صحرا رمضانیان و بهزاد صدیقی منتشر شد.
محمد رحمانیان: برای اجرای «شب سال نو» از من اجازه نگیرید!
محمد رحمانیان با ابراز خوشنودی از چاپ دوم نمایشنامه «شب سال نو» اعلام میکند که گروههای تئاتری در هر کجای کشورمان میتوانند بدون اجازه او این نمایشنامه را اجرا کنند.
ایوب آقاخانی «زیر نور موضعی» قرار گرفت
مجموعه نمایشنامههای ایوب آقاخانی در سه جلد و تحت عنوان «زیر نور موضعی» بهزودی وارد بازار کتاب میشود.
مجموعه نمایشنامههای مدرسان تئاتر منتشر شد
دو مجموعه نمایشنامه از گروه مدرسان مستقل تئاتر با گردآوری و ویرایش «بهزاد خاکینژاد» به چاپ رسید.
مروری کوتاه بر تکنگاریهای غلامحسین ساعدی / سرزمینهای گوهرمراد
ساعدی در دوران حیات خود سه تک نگاری منتشر کرد: «ایلخچی» (1342)، «خیاو یا مشکینشهر» (1343) و «اهل هوا» (1345) . آنچه در سفرها و تحقیقهایش برای این تکنگاریها به دست آمد بعدها در داستانهایش نمود پیدا کرد.
مروری بر آثار و زندگی غلامحسین ساعدی در سالروز تولدش/ گامهای معلق ِیک بَیلی
ساعدی در بخشی از آثارش در خدمت «واقعگرایی» است و در بخش دیگر در خدمت «رازآلودگی» اما در همه آثارش، این «حادثه» است که حضور دارد. «حادثه» مثل گردبادی به جان ِ جهان ِ داستانهای ساعدی میپیچد و دستآخر تنها چیزی که به تمامی باقی میماند همان «حادثه» است. او آدم ِ گفتوگو است، آدمِ رابطه، آدمی که میان مردم کوچه و بازار لولیده.
درباره آریل دورفمان و نمایشنامههایش/ وقتی کینهها آشکار میشوند
در دنیای تئاتری اما او بهتازگی سراغ تجربههای متفاوتتری رفته است، یکی از تازهترین تجربههای او، نمایشی است با محوریت شخصیت «پابلو پیکاسو». او این نمایشنامه را «پستوی پیکاسو» نامیده و فعلا اجراهای متعدد آن در اروپا حسابی پسندیده شده است. دورفمن در گفتوگو با ایندیپندنت درباره اینمتن یکسره متفاوت از کارنامه تئاتریاش میگوید: «میخواستم نوشتن یک نمایش تجربی را آزمایش کنم، این یک تجربه بهشدت شخصی است، کاری که شاید دیگر تکرارش نکنم.
اتفاقا علیرضا نادری جهان زنانه را هم میشناسد!
علیرضا نادری با نگارش و اجرای نمایشنامه «کوکوی کبوتران حرم» اتفاقا نشان داد که برخلاف تصور تعدادی از مخاطبان تئاتر، جهان زنانه را هم میشناسد.
نگاهی به نمایشنامه «رد ترس» اثری از سم شپارد/ نمایشدهنده توانای تراژدی
سم شپرد که روایتگر تصویری تاریک از زندگی معاصر در آمریکاست، در نمایشنامه «رد ترس» با اقتباس از یکی از معروفترین نمایشنامههای تاریخ جهان؛ «اویدیپوس شهریار» و بهمدد شکل و فرم هنر مدرن آمریکایی، داستانی جذاب و پیچیده خلق کرده است. این اثر مدرن با درونمایهای اساطیری، در قالب داستان پلیسی-جنایی و گاه با حسوحالی شاعرانه، مخاطب را به سفری درونی، پرکشش و فلسفی میبرد
فراخوان فصل دهم از پروژه «چهار فصل تئاتر ایران» منتشر شد
فراخوان فصل دهم از دور نوین پروژه «چهارفصل تئاتر ایران» با عنوان «تئاتر و مهاجرت» منتشر شد.
نمایشنامه «جانور» و سه اقتباس تئاتری منتشر شدند
نمایشنامه «جانور» و مجموعه نمایشنامه «دو خواهر و دو اقتباس دیگر» نوشته توحید معصومی به همت نشر عنوان راهی کتابفروشیها شد.
نمایشنامه «تباه» منتشر شد
نمایشنامه «تباه» نوشته لین ناتیج و ترجمه سعید قاسمی از انتشارات مانیاهنر در ۱۸۳ صفحه منتشر شد.
نمایشنامه جدید نصرالله قادری با عنوان «وقت عاشقی» منتشر شد
انتشارات کتاب نیستان نمایشنامه تازهای از نصرالله قادری را با عنوان «وقت عاشقی» منتشر و روانه بازار نشر کرد.
ترجمه حمید سمندریان از «آندورا» به چاپ هفتم رسید
هفتمین چاپ نمایشنامه «آندورا» اثر ماکس فریش و ترجمه حمید سمندریان توسط نشر قطره منتشر شد.
نمایشنامه «گلوریا» منتشر شد
نمایشنامه «گلوریا» نوشته براندن جیکوبز جنکینز با ترجمه آرزو نصوحی در انتشارات پیام چارسو منتشر شد.
«ایوب خان» منتشر شد
امیر دژاکام از انتشار مجموعه نمایشنامه «ایوب خان» خبر داد و عنوان کرد نمایشنامه «احمد شمس و پوران جون» که جزو تعهدات مدیریت قبلی تئاتر شهر بوده همچنان در انتظار اعلام زمان اجرا است.
«هیچ و پوچ» منتشر شد/ تراژیکترین اتفاق شاهنامه در زندگی ۲ غسال
نمایشنامه «هیچ و پوچ» نوشته سهیل ملکی نویسنده و بازیگر تئاتر به تازگی وارد بازار کتاب شده است.
«بالماسکه در وایت هارت» روی پیشخوان کتابفروشیها
«بالماسکه در وایت هارت» ، عنوان کتابی است که تابستان 1401 به قلم پوریا عبدی توسط انتشارات مهراندیش منتشر شد.
تمدید زمان نامنویسی کارگاه تخصصی نمایشنامهنویسی عروسکی
زمان ثبتنام و آغاز کارگاه تخصصی نمایشنامهنویسی عروسکی به سرپرستی روزبه حسینی تمدید شد.
نگاهی به نمایشنامه «عرق سرد» نوشته لین ناتج/ کاشف نیمه پنهان ماه
نمایشنامههای ناتج چنان طیف موضوع گستردهای دارند که خودش آثارش را «شیزوفرنیک» توصیف میکند. «با این همه، این نمایشنامهها نقاط اشتراکی دارند که مثل نواری باریک آنها را به هم متصل میکند؛ همگی بر پایه تحقیق نوشته شدهاند و درباره نیمه تاریک جامعهاند. آدمهایی که دیده نمیشوند.»