پایگاه خبری تئاتر: جمالی، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر قرار است در جدیدترین تجربه کاری‌اش نمایشی را با نام «شِیهیدن» که به گفته خودش یک مصدر ساختگی از واژه شیهه است روی صحنه ببرد.
او که نویسندگی، طراحی و کارگردانی این نمایش را برعهده دارد به ایسنا می‌گوید: قصه «شِیهیدن» با شرایط امروز جامعه نسبت دارد، اما یک روایت خطی ندارد و در طول اجرا ساخته می‌شود، در واقع می‌توان گفت در مقایسه با دیگر اجراهای روی صحنه ویژگی‌های متمایزی دارد که همین هم پیش‌بینی از بازخورد مخاطب را سخت می‌کند.
او اضافه می‌کند: در این نمایش 12 بازیگر جوان داریم که حدود پنج ماه است به شکل کارگاهی مشغول تمرین هستیم.
به گفته جمالی «شیهیدن» از 18 مهرماه در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود.
بازیگر نمایش‌های «P2»، «ویران»، «اسم»، «مصاحبه»، «خرس» و نویسنده «50 ثانیه برف» درباره اینکه مدتی است در تئاتر ایران خیلی خبری از نمایشی که سر و صدایی به پا کند و تئاتری‌ها و تئاتربین‌های حرفه‌ای را به وجد بیاورد، نیست! معتقد است: از آنجا که کلا مناسبات تولید ما اشتباه است، در تئاتر هم همین اتفاق افتاده و هنرمندان انگار در گردابی گیر کرده‌اند و از کارها نتیجه درستی به دست نمی‌آید، ولی اگر مناسبات تولید عادلانه باشد و همه در مواقع مختلف حمایت شوند، البته نه فقط از سوی دولت بلکه از سوی نهادهای مدنی و شبه مدنی مثل خانه تئاتر فضا برای کار مساعدتر است اما وقتی مثلا گروهی تئاتری پس از اینکه ماه‌ها کار کرده ناگهان توقیف می‌شود و هیچ واکنشی هم از جایی مثل خانه تئاتر نمی‌بیند برای کار بعدی‌اش بی‌انگیزه می‌شود.
جمالی با اشاره به سرمایه‌داری در هنر که به تئاتر هم کشیده شده است، ادامه می‌دهد: این وضعیت نتیجه روشنی ندارد و قبلا هم در این باره گفته بودیم اما جدی گرفته نشد و حالا نتیجه آن را در تئاتر می‌بینیم. مناسبات سرمایه‌داری جدید تفریحات و سینما و تئاتر خود را می‌خواهد نه مسئله‌ای که برایش عمیق باشد و به همین دلیل کمتر شاهد اثری هستیم که تماشاگر را به واکنش و حرف زدن وادارد.
