اشکان صادقی که این روزها نمایش ˝گون‌گولا˝ را در سالن استاد انتظامی روی صحنه برده، این نمایش را یک رئال اجتماعی می‌داند و معتقد است این شیوه بیش از دیگر گونه‌های نمایشی می‌تواند مخاطب را درگیر اثر کند.

پایگاه خبری تئاتر:  برای مخاطبان تئاتر اشکان صادقی به واسطه بازی در شش نمایش به کارگردانی آروند دشت‌آرای، سه نمایش به کارگردانی مجید جعفری، دو نمایش به کارگردانی منیژه محامدی و رضا گوران و همچنین نقش‌آفرینی در نمایش‌هایی به کارگردانی حسین پاکدل، محمد یعقوبی، مسعود دلخواه، آرش دادگر و... طی 15 سال گذشته، چهره‌ای شناخته‌شده است.

او که چند سالی است در کنار بازیگری، دست به قلم شده و تاکنون نمایشنامه‌های متعددی را نیز به رشته تحریر درآوده، چند روزی است نمایشنامه "گون‌گولا" از نوشته‌های خودش را این بار در مقام کارگردان در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه آورده است.

صادقی درباره روند نگارش و اجرای این اثر نمایشی به هنرآنلاین، گفت: صادقانه‌اش این است که یک روز به یکی از دوستانم که هم نویسنده است و هم آهنگساز گفتم که دنبال سوژه برای نوشتن نمایشنامه می‌گردم. او گفت به زندگی خودت نگاه و درباره مشکلاتی که با آنها دست و پنجه نرم می‌کنی، بنویس. من هم در چند سال خیلی صادقانه یکسری مشکلات و بحث و جدل‌هایی را که خودم در زندگی داشتم، به صورت مستند، مدون کردم و در نهایت آن را با داستان زندگی یکی از بازیگرانی که هنوز هم بعضی اوقات تئاتر کار می‌کند و ترجیح می‌دهم اسم او را نیاورم آمیخته کردم. در واقع آیئنه زندگی خودم را او می‌دیدم و به عنوان یک بازیگر همیشه ترس داشتم که آینده بازیگری‌ام همانند او نباشد.

او ادامه داد: راستش همیشه وقتی به اداره تئاتر می‌رفتم و بازیگرانی را می‌دیدم که به نوعی فراموش شدند و دارند شطرنج بازی می‌کنند، خیلی حس عجیبی به من دست می‌داد، یا زمانی‌که در راهروهای تئاتر شهر وقتی بعضی‌ها با دیدن با پوستر نمایش‌های قدیمی این جمله را که راستی فلانی کجاست، چرا دیگر پیداش نیست و تئاتر بازی نمی‌کند؟ می‌شنیدم، همیشه از شنیدن این سوال‌ها یک غمگینی به من دست می‌داد. در واقع هدفم از نوشتن این نمایشنامه رسیدن به متنی بود که این حس را بتواند منتقل کند و حدود دو، سه سال هم طول کشید تا بالاخره بعد از 7،8 بار بازنویسی به چیزی که واقعا دلم می‌خواهد، برسم.

بازیگر نمایش‌های "شاه لیر" و "گل‌های شعدانی‌ها" که پیش از این "گون‌گولا" را در تالار مولوی و تالار حافظ نمایشنامه‌خوانی کرده، درباره خط داستانی این اثر گفت: "گونگولا" درباره سرگذشت مادر و پسری است که پسر بازیگر تئاتر است و دوست دارد به جایگاهی آرمانی خود در تئاتر برسد ولی در نهایت این پسر کارمندی ساده می‌شود. در واقع در این نمایش ما سیر زندگی پسر را از جوانی تا پیری نشان می‌دهد.

صادقی که پیش از این نمایش "آه پدر، پدر بیچاره، مامان تو را در گنجه آویزان کرده و من خیلی دلم گرفته" را نیز در مقام کارگردان روی صحنه برده، درباره شیوه اجرایی این متن افزود: در واقع کار یک رئال اجتماعی است، زیرا معتقدم با این شیوه، مخاطب را بیشتر با یک اثر نمایشی درگیر می‌کند. ضمن اینکه من سعی کردم با استفاده از نور تقطیع زمانی را در آن نشان بدهم و با توجه به اینکه در این کار طراحی صحنه نداریم، تلاش کردم با استفاده از اکسسوار و بازی گرفتن از بازیگران مضمون مورد بحث را به درستی به تصویر بکشم. البته به خاطر اینکه قبل و بعد از ما دو نمایش دیگر در این سالن اجرا می‌شود و به همین خاطر من نتوانستم از دکور ایده‌آلم در این کار استفاده کنم.

بازیگر نمایش‌های "چشم‌اندازی از پل" و "تن تن" که زیاد از زمان اجرای نمایش خود در سالن انتظامی زیاد راضی نیست، اضافه کرد: راستش علاوه بر اینکه از نظر زمانی با توجه به ماه رمضان زمان اجرای ما زیاد مناسب نیست ولی تاکنون استقبال خوبی از کار شده و فکر می‌کنم بعد از تمام شدن بازی‌های جام جهانی این روند بهتر هم بشود.

صادقی در پایان خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه این متن درباره زندگی یک بازیگر تئاتر است، دوست دارم مخاطبان این کار هنرمندان، بازیگرها، کارگردان‌ها و تمام کسانی باشند که مخاطب جدی تئاتر هستند و در واقع یکی از هدف‌های من نیز از اجرای این کار همین افراد بودند.

نمایش "گون گولا" به نویسندگی و کارگردانی صادقی و نقش‌آفرینی پرنده علایی‌، اشکان صادقی و ایمان افشاریان، هر روز ساعت 19/30 در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.