پایگاه خبری تئاتر: نسیم ادبی بعد از بازی در نمایش "با من بستنی می‌خوری؟" به کارگردانی بهاره رهنما، این روزها در دومین همکاری خود با این کارگردان مشغول تمرین نمایش "دورهمی زنان شکسپیر" نوشته چارلز جورج است.
ادبی در این نمایش با هنرمندان شناخته شده‌ای همچون مهناز افشار، سحر دولتشاهی، کمند امیرسلیمانی و بهنوش بختیار همبازی است.
نمایش "دورهمی زنان شکسپیر"، نگاه شکسپیر را نسبت به زنان نمایشنامه‌هایش به تصویر می‌کشد، اما در واقع ما شاهد داستان زندگی یک زن امروزی هستیم که درگیر نوشتن تز پایان‌نامه‌اش است و نمی‌تواند موقعیت ژولیت نمایشنامه "رومئو و ژولیت" شکسپیر را درک کند. او دلیل این همه دلدادگی و شیدایی را نمی‌فهمد بنابراین می‌خواهد از بقیه شخصیت‌های زن نمایشنامه‌های شکسپیر برای فهمیدن این موضوع کمک بگیرد.
ادبی درباره حضورش در این نمایش با اشاره به اینکه این کار چهارمین همکاری او با بهاره رهنما در حوزه تئاتر است، به خبرنگار هنرآنلاین گفت: در این نمایش در نقش کاترین بازی می‌کنم. کاترین همان شخصیت زن نمایش "رام کردن زن سرکش" است؛ زنی بسیار جسور و در عین حال گستاخ که زبان تندی دارد و در نهایت توسط پتروچیو، کسی که عاشقش شده رام می‌شود، اما ما در این نمایش همچنان سرکش، تیز بودن و زبان تند این زن را می‌بینیم. در واقع زنی را می‌بینیم که قدرتمند است و می‌خواهد مطرح کند در ظاهر فقط به خاطر عشق آن مرد رام شدم اما در نهایت همان زن سرکشی که بودم، هستم.
بازیگر نمایش "سوگ سیاوش" درباره ویژگی نمایش ˝دورهمی زنان شکسپیر˝ عنوان کرد: در این نمایش هر کدام از ما نقش یکی از زن‌های مطرح نمایشنامه‌های شکسپیر را بازی می‌کنیم. میراندا، کلئوپاترا، افلیا، ژولیت، دزدمونا و کاترین شخصیت نمایش‌های مطرح شکسپیر هستند و در این نمایش این زن‌ها دور هم در خانه ژولیت جمع شده‌اند و از وضعیت خود می‌گویند. انگار در نمایش‌های شکسپیر زن‌ها مهجور مانده‌اند و مردها مطرح بوده‌اند. البته این موضوعی است که در نمایش مطرح شده است. ژولیت در این میان از تجربیات زن‌ها استفاده می‌کند. در واقع زن‌ها به نوعی می‌خواهند بگویند، اگر تو هم با رومئو ازدواج کنی آخر عاقبتی مانند ما داری. افلیا و دزدمونا هم در این نمایش به نوعی انگار این موضوع پیش از مرگشان باشد در این نمایش حضور دارند، اما در عین حال از آینده خود نیز مطلع هستند. در نهایت نیز ژولیت به دوگانگی و دودلی درباره رومئو می‌رسد که پایان نمایش را رقم می‌زند.
او در ادامه درباره پر پرسوناژ بودن این نمایش و تعدد زنان اظهار کرد: در کار تئاتر گاهی نمایش‌ها تک پرسوناژ و مونولوگ هستند و گاهی پر تعداد. من در نمایش "کبوتران حرم" نیز این تجربه پر تعداد بودن شخصیت‌ها را داشتم و بار اول نبود. درباره زنانه بودن این نمایش نیز باید بگویم این کار اصلا فمینیستی نیست و کاملا دو طرفه است. در عین حال که زن‌ها دور هم جمع شده‌اند و درباره مردها صحبت می‌کنند، اما نگاه آن‌ها نشان می‌دهد که عشق برایشان ارزش بالایی دارد و مردها را در این میان نکوبیدهاند. در واقع این دورهمی طبیعت زندگی را نشان می‌دهد. اینکه هیچ چیز پایدار نیست و کمابیش همه دچار روزمرگی می‌شوند و آن عشق همیشگی بعد از مدتی از بین می‌رود. ما در بخشی از این نمایش می‌بینیم که کلئوپاترا می‌گوید زندگی بدون مردها وجود ندارد و زن‌ها درباره زندگیشان صحبت می‌کنند. در واقع کوبشی وجود ندارد در عین صحبت از عشق و مرد می‌گویند و آن را بزرگ می‌کنند. به صورت کلی در این نمایش زندگی و عشق مطرح می‌شود و نظریه کلی صادر نمی‌کنیم. دراین دورهمی، تنها زنان نظرات خود را مطرح می‌کنند.
ادبی درباره کار با زنان سینما و تلویزیون در این نمایش و همبازی شدن با آن‌ها گفت: بهاره رهنما سال‌هاست که یک تئاتری است و تمرکزش در این زمینه است. مهناز افشار سومین کار تئاتری خود را به روی صحنه می‌برد و ناوارد نیست و تجربه کسب کرده و اخلاق بسیار خوب و حرفه‌ای دارد و بسیار روی کارش متمرکز است. سحر دولتشاهی نیز سال‌ها کار تئاتر کرده است. تنها در این گروه بهنوش بختیاری است که اولین تجربه تئاتری‌اش رقم می‌خورد، اما علاقه و عشق بسیاری به کارش دارد و دلش می‌خواهد خوب باشد و تجربه خوبی داشته باشد. از آنجایی‌که نقش کلئوپاترا نیز نقش سختی است او بسیار در این زمینه تلاش می‌کند. کمند امیرسلیمانی نیز از قبل بر روی صحنه حضور داشته است. نمی‌توان گفت اینها تئاتری نیستند و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد. گروهی که دور هم جمع شده‌ایم خیلی خوب هستند و احساس نمی‌کنی دور از تئاتر باشند.
او ادامه داد: وقتی کنار هم هستیم همانطور که یک گروه را تشکیل می‌دهیم و کار می‌کنیم این حس دوستی بینمان جریان دارد که جدا کردن مدیوم‌ها دیگر معنا ندارد. شاید چند سال پیش می‌شد این حرف را زد که سینمایی‌ها جای تئاتری‌ها را گرفته‌اند یا بالعکس، اما امروز دیگر این‌گونه نیست و حرفه همه ماست و همه حق دارند در تمام عرصه‌ها حضور داشته باشند. در تئاتر بازی‌ها مینی‌مالیستی است و به قدری به زندگی نزدیک شده که دیگر هیچ فرقی با سینما و تلویزیون ندارد. بچه‌های سینما وقتی وارد فضای تئاتری می‌شوند می‌بینند که تنها مدیوم فرق دارد و خیلی کارها از هم متفاوت نیستند. تنها روی صحنه رفتن نیازمند کسب تجربه است. البته کمی سخت و خطرناک است همانطور که جلوی دوربین رفتن این‌گونه است. این موضوع نیز با تجربه و تکرار حل می‌شود و می‌توانند آنچه را که می‌خواهند کسب کنند و با تجربه بسیار خوبی به مدیوم اصلی خود برگردند.
بازیگر نمایش "زمستان" با اشاره به بیشترین همکاری با رهنما عنوان کرد: من و بهاره به نوعی یکی شده‌ایم و حرف همدیگر را خیلی خوب می‌فهمیم. بهاره پر از انرژی است و کارش برایش ارزش دارد و کارش را دوست دارد و بدون هیچ‌گونه چشم‌داشتی این کار را انجام می‌دهد و بسیار در آن خوب است و کار بزرگی را به عنوان کار سوم در دست گرفته هم از نظر متنی و هم مضمونی، این کار بسیار عظیم است و بهاره در کارهای قبلی‌اش ثابت کرد که می‌تواند از پس آن برآید. آنچه که برایم بیش از هر چیز همیشه جذاب بوده صداقتی است که در کار دارد.
ادبی درباره نمایشنامه‌خوانی در حضور پیشکسوتان تئاتر نیز اظهار کرد: تجربه خوبی است و امیدوارم به عنوان یک اتفاق باب شود تا از خانم‌ها و آقایان هنرمندی که به هر دلیلی دیگر در این عرصه کار نمی‌کنند یادی کنیم. این آینده همه ماست و دیدن اینها برای خود ما بازیگران درس و کسب تجربه است چرا که قرار نیست همیشه روی صحنه وجلوی دوربین باشیم و باید جا و فضا را برای دیگران باز کنیم. این حس و عشق و انرژی که می‌دهیم باعث می‌شود تا آن‌ها حس نکنند که تمام شده‌اند. زمانی بهترین بوده‌اند و الان نباید حس کنند که تمام شده‌اند. فراموش شدن بدترین حس برای یک هنرمند است و این کار می‌تواند انگیزه‌ای دوباره برای بلند شدن و سرپا شدن بدهد.
او در پایان درباره آخرین فعالیت‌های هنری‌اش گفت: در حال حاضر سر کار دیگری نرفتم. پیشنهاداتی داشتم اما نمی‌توانم چند کار را با هم انجام دهم. اجرای همزمان دو نمایش قبلی بسیار خسته‌ام کرده و لذتی از این اجراها نمی‌برم و بنابراین قصد دارم تک اجرا کار کنم.
نمایش "دورهمی زنان شکسپیر" از 11 مرداد تا 15 شهریور در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود.
