پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان با ابراز رضایت از اجرایی که در زوریخ داشته است، افزود: تازه فهمیدم مدیریت، تیم و بازیگر حرفه‌ای یعنی چه! اما حرفه‌ای شدن تئاتر ما نیازمند تغییرات بسیار زیادی است.
پورآذری اضافه کرد: اول از همه خودمان باید تغییر کنیم و کمی به خود شانیت بدهیم، این چنین است که کم کم یاد می‌گیریم مطالباتمان را طلب کنیم نه اینکه برای مبلغ ناچیزی، چانه زنی کنیم.
سرپرست گروه تئاتر «پاپتی‌ها» درباره اجرای نمایش «سال ثانیه» در ایران توضیح داد: این نمایش نیازمند فضایی بین 30 تا 40 متر است بنابراین یا باید در یک سوله اجرا برویم یا سالنی که چهل متر باشد و بیست متر عرض برای چیدمان دو طرفه داشته باشد.
پورآذری ادامه داد: همه معتقدند پیدا کردن چنین سالنی سخت است، اما من فکر می‌کنم آسان است.
او که برای پیدا کردن سالن مشغول رایزنی با مکان‌های مختلف است، اضافه کرد: باید ببینیم در سال فرهنگ آیا علاقه‌مندی به کار فرهنگی پیدا می‌شود، یا نه.
پورآذری با اشاره به رایزنی‌هایی با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان افزود: کانون یک سوله دو هزار متری دارد که برای ما خیلی ایده‌آل بود اما نشد، چون در این رایزنی‌ها متوجه شدم آنها روزی 12 میلیون می‌گیرند چون این فضا را برای نمایشگاه‌ها اختصاص می‌دهند، با این حال معتقدم اگر می‌خواستند، می‌توانستند کارهایی انجام دهند.
پورآذری افزود: اگر سالن پیدا شود، نیمه دوم دی تا اواخر اسفند ماه می‌توانیم اجرا برویم.
او در پایان درباره اجرای پروژه‌های دیگرش توضیح داد: پروژه‌های بعدی سال آینده به نتیجه می‌رسد و فعلا در حال تمرین هستیم. البته نمایش «سال ثانیه» هم نیازمند تمرین است، چون اجرای زوریخ ایراداتی داشت که باید اصلاح شود.
نویسنده نمایشنامه«سال ثانیه» نشمینه نوروزی و تم اولیه آن درباره فراموشی است.
این نمایش یک اثر زنانه به حساب می‌آید و تمام بازیگران آن زن هستند.
