پایگاه خبری تئاتر: نفیسه حاجاتی: پادشاه، کار می‌کند. حقوق می‌گیرد و حقوقش کفاف یک زندگی اشرافی را نمی‌دهد چون 19 تا بچه قد و نیم قد دارد. یک روز که شاه می‌رود تا به اندازه پولی که از حقوقش باقی مانده، ماهی بخرد، فرشته مهربان را می‌بیند. فرشته یک ماهی که استخوانی جادویی دارد به پادشاه می‌دهد تا برای دخترش ببرد. این استخوان جادویی قرار است یک آرزوی دخترک را برآورده کند. در همین حین همسر شاه باردار می‌شود. شاه پول ندارد و اوضاع حسابی به هم ریخته است. پادشاه توقع دارد دخترش در این موقعیت آرزوی یک عالمه پول بکند اما دختر در پایان ماجرا آرزو می‌کند حقوق پدرش را یک هفته زودتر بدهند. فقط همین!
نمایشنامه «استخوان ماهی جادویی» نوشته منوچهر اکبرلو است و احسان مجیدی کارگردانی آن را برعهده دارد. این نمایش در بخش مسابقه کودک بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان شرکت کرد و در آخرین روز جشنواره 3 اجرا داشت.
بعد از پایان اجرای آخر این نمایش، کارگردان «استخوان ماهی جادویی»، احسان مجیدی که به همراه مریم اکبری بازی در نمایش را هم برعهده داشت، درباره نفی جادو در این نمایش و هدف کلی اثر توضیح داد: من خودم یک بچه 7 ساله دارم. این طوری تربیتش کرده‌ام و یاد گرفته که تلاش کند و چیزی را به دست بیاورد. ولی واقعاً خیلی وقتها بچه‌ها می‌نشینند و منتظرند یک نفر از آسمان بیاید کارهایشان را برایشان انجام دهد. یک دفعه یک میلیارد تومان پول به دست بیاورند، یک ساک پول پیدا کند و ... اینها واقعیت نیستند. اتفاق‌هایی هستند که در زندگی برخی از آدم‌ها می‌افتند.
او ادامه داد: حتی بزرگترهای زیادی هم هستند که همین طور فکر می‌کنند هدف این نمایش این است کخ به بچه‌ها بگوییم باید تلاش کنند و به موفقیت برسند. هیچ کس یک شبه به موفقیت نرسیده. نمایش‌هایی که جادو و جمبل را ترویج می‌کنند، ممکن است به بچه‌ها ضربه بزنند. آقای اکبرلو وقتی پیشنهاد این متن را به من دادند، این مسئله خیلی برایم جذاب بود.
در انتهای نمایش وقتی سارا (دختر پادشاه) آرزوی عجیبش را می‌گوید، پدر از او دلیل می‌پرسد و او دیالوگ‌هایی را در رابطه با اهمیت تلاش برای به دست آوردن حق می‌گوید. مجیدی در پاسخ به این که چرا این دیالوگ‌های نصیحت گونه در اثر وجود دارند گفت: سعی کردیم کمتر نصیحت و شعار گونه باشد. اما یک جاهایی واقعاً از آدم می‌خواهند. می‌گویند فلان جا را چرا بیشتر برایمان توضیح ندادی؟ تماشاگرهای ما دوست دارند و عادت کرده‌اند خیلی چیزها را بشنوند. شاید در اروپا یا هر جای دیگر دنیا نمایش اجرا کنی و مفهوم را با المان‌های تصویری بفهمند اما برای تماشاگر ایرانی هنوز زود است.
کارگردان «استخوان ماهی جادویی» درباره قصه محور بودن این نمایش با تاکید بر این که می‌شد این نمایشنامه را به شیوه‌های دیگر هم کار کرد، توضیح داد: چند دلیل دارد. اول این که تماشاگر ایرانی کمتر با شیوه‌های جدید تئاتر آشنا است. به همین دلیل مجبوریم همچنان قصه‌گویی کنیم. ضمن این که خودم یک مقدار دلم تنگ شده بود برای این گونه اجرایی. خیلی سال بود به این شیوه اجرا نکرده بودم. این که جلوی تماشاچی لباس عوض کنی، باهاشان صحبت کنی. راحت تپق بزنی و اتفاقی نیفتد.
دکور این نمایش به صورت میزی مکعب مستطیل از اجزای مختلفی تشکیل شده بود. گاری ماهی فروش مکعبی بود که از طرف چپ میز جدا می‌شد. دو دسته در دو طرف میز وجود داشت که با چرخاندن آن‌ها کاغذ رول سفید که رویش فرزندان پادشاه نقاشی شده بودند، جلوی میز نمایش داده می‌شد.
مجیدی با اشاره به این که مهرداد باقری طراحی دکور این نمایش را انجام داده است، گفت: ایده این سبک دکور را در ذهنم پرورش داده بودم. از یک پارچه شروع شد. این که پارچه را از یک طرف به طرف دیگر صحنه بکشم و بازیگران پشتش کار کنند. یواش بواش به چنین باکسی رسیدم. به مهرداد باقری هم گفتم و او تکمیلش کرد. خیلی هم از کارش راضی هستم.
او درباره اجرای تئاتر برای کودکان گفت: بچه بی‌نهایت رک و جدی است و با آدم هم شوخی ندارد. وقتی باهاش قراردادی می‌گذاری تا آخر با تو با همان قرارداد جلو می‌آید. اگر بعضی وقتها در نمایش‌ها می‌بینیم بچه‌ها گوش نمی‌دهند و سر و صدا می‌کنند، مقصر ما هستیم که بلد نیستیم بچه‌ها را تربیت کنیم. بلد نیستیم فرهنگ درست تئاتر دیدن را یاد بدهیم.
گفتنی است از نمایش «استخوان ماهی جادویی» در بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، در دو بخش نمایشنامه (نوشته منوچهر اکبرلو) و بازیگری زن (مریم اکبری) تقدیر شد.
نویسنده: نفیسه حاجاتی
