پایگاه خبری تئاتر: مسعود مهرابی گفت: معتقدم الان هرچقدر که تئاتر در مدارس اجرا شود، باز هم کم است. بسیاری از مفاهیمی که می‌توان از طریق هنر نمایش به بچه‌ها منتقل کرد شاید با یک کتاب 100 صفحه‌ای امکان پذیر نباشد اما با تئاتر می‌توان در یک فضای شاد و مفرح، مفاهیم آموزشی را با مشارکت خود بچه‌ها به آنها منتقل کرد.
او تصریح کرد: الان تئاتر در مدارس روند بهتری پیدا کرده است ولی همچنان به شکل ناقص و غیر کارشناسی است بنابراین باید شرایطی فراهم شود تا آموزش و پرورش و مرکز هنرهای نمایشی وارد تعامل شوند تا به تئاتر در مدارس توجه شود.
مهرابی درباره‌ی تفکیک بخش‌های مختلف و اضافه شدن بخش خردسال به جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان ادامه داد: مطمئنا تفکیک بخش‌های مختلف می‌تواند به تخصصی‌تر شدن جشنواره کمک کند، به عقیده من این اتفاق می‌توانست زودتر از این‌ها بیافتد ولی الان هم اتفاق مثبتی است.
به گفته‌ی او؛ داستان نمایش «اینجا کجاست؟ من کیم» درباره بچه غولی است که حیوانات را اذیت می‌کند، بچه غول روزی به سراغ گنجشکی روی درخت می‌رود و بعد از درخت می‌افتد و شاخ‌اش می‌شکند، کدخدایی بچه‌غول را پیدا می‌کند و او را برای درمان به حکیم خانه می برد که در ادامه اتفاقات دیگری می‌افتد.
مهرابی درباره شیوه اجرایی این نمایش ادامه داد: این نمایش در بخش خیابانی جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اجرا می‌شود، در اجرای ما تماشاگر بخشی از نمایش است و گروه اجرایی با تماشاگر ارتباط مستقیم برقرار می‌کنند. تئاتر خیابانی دارای ویژگی‌ها و معیارهای خاص خود است که یکی از مهمترین معیارها این است که نمایش خیابانی بتواند در زمانی کم و در فضایی شاد ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند.
او همچنین توضیح داد: ما درفرم از شیوه و طراحی سنتی استفاده کردیم و نمایش را به گونه‌ای طراحی کردیم که حتی اگر کسی زبان فارسی نمی‌داند بتواند با نمایش ارتباط برقرار کند و به لحاظ رده سنی هم کار ما تنها برای کودکان نیست و رده‌های سنی مختلف می‌توانند با نمایش ارتباط برقرار کنند.
مهرابی در بخش پایانی سخنانش گفت: امیدوارم تعامل گروه‌های نمایشی ایرانی و گروه‌هایی که از کشورهای دیگر می‌آیند، در حد جشنواره نماند و ارتباط واقعی بین این گروه‌ها شکل گیرد.
