در بعضی از داوری‌ها و قضاوت‌ها ترازوی عدالت برابر نیست. به سمت هم‌خونان، همبستگان، هم‌پیاله‌ها، همراهان، هم‌حزبی‌ها و هم… سنگین‌تر شده است. گمانم این مورد اخیر می‌تواند آغازی برای بازنگری در روند و روش و منشی باشد که آگاهانه و ناآگاهانه به باور مردم، روش قضاوت، مسیر درست و… ضربه سختی زده است.
چارسو پرس:  حسن لطفی در روزنامه اعتماد نوشت: آقای داوری که فیلمساز خوبی است (حداقل برای من!) و استاد خوبی است (حداقل برای برخی شاگردانش!) در آیین اختتامیه چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه سینمای جوان دست به اقدامی زد که خارج از آداب داوری بود. شاگردش که فیلمساز خوبی هم هست (به گواه فیلم کوتاهی که ساخته!) را به روی سن فرا خواند و از او تعریف و تمجید کرد (در حالی که فیلم و فیلمساز در لیست منتخبین هیات داوران نبودند!)

در اینکه چنین حرکتی به هیچ وجه پذیرفتنی و قابل قبول نیست، شکی نیست، البته برای نگارنده این مطلب، وگرنه آن فیلمساز داور اگر چنین تصوری داشت هیچ ‌وقت پشت تریبون یک برنامه رسمی نمی‌رفت و از جایگاه حقوقی داوری‌اش خارج نمی‌شد و در جایگاه شخصی قرار نمی‌گرفت که قرار است شاگردش را مورد لطف قرار دهد . شاید اگر این عمل را چند سال قبل و در مراسم بزرگداشتش در جشنواره فیلم فجر انجام داده بود، حرکتی ستودنی بود که حکایت از سخاوتش داشت. اما حالا و در موقعیتی که او قرار داشت اقدامش عملا سوءاستفاده از جایگاهی است که در آن قرار گرفته است. باید هم عذرخواهی کند! اینکه به‌‌رغم میل قلبی و بدون در نظر گرفتن جایگاه هنری و علمی این هنرمند داور چنین درخواست یا بهتر بگویم پیشنهادی مطرح می‌شود، بیشتر از اقدام وی، برآمده از خدشه‌ای است که طی سال‌های اخیر بر آداب و اصول داوری در تمام عرصه‌های انسانی وارد شده است. خدشه‌ای که امر عدالت در داوری را در بیشتر زمینه‌ها (ورزش، هنر، قضا، سیاست، حکمرانی و…) نابود هم نکرده باشد، دچار نقصان کرده است .

در بعضی از داوری‌ها و قضاوت‌ها ترازوی عدالت برابر نیست. به سمت هم‌خونان، همبستگان، هم‌پیاله‌ها، همراهان، هم‌حزبی‌ها و هم… سنگین‌تر شده است. گمانم این مورد اخیر می‌تواند آغازی برای بازنگری در روند و روش و منشی باشد که آگاهانه و ناآگاهانه به باور مردم، روش قضاوت، مسیر درست و… ضربه سختی زده است .

ضربه‌ای که باعث شده برخی داوران هنگام قضاوت چشم بر وظایف اصلی خود ببندند و طوری حکم کنند که بیش از رضای خالق، در پی جلب رضای مخلوق باشند (آن هم مخلوقی که محق نیست و حکم به نفع او باعث از بین بردن حق دیگری می‌شود) بدون شک این چشم بستن‌هاست که باعث افزایش فساد مالی، زیاده‌خواهی سیاسی و اقتصادی، نارضایتی مردم و… شده است. آقای داور فیلمساز لطفا با عذرخواهی و توضیح از ورود داوران بد و بدتر به دنیای هنر جلوگیری کنید!