در دل یک مزرعه قدیمی در آلمان، روایتی تلخ و شاعرانه از زنانِ چند نسل روایت می‌شود که گویی اندوه و رنج، در آجرهای دیوار خانه‌شان حک شده است. فیلم «صدای افتادن» ساخته‌ی ماشا شیلینسکی، اثری جاه‌طلبانه و جسور در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن امسال است که با فضاسازی بصری و روایت غیرخطی، تماشاگر را به دل تاریخ و زخم‌های نسلی می‌برد.

چارسو پرس: فیلم «صدای افتادن» (Sound Of Falling) ساخته ماشا شیلینسکی، یکی از آثار برجسته جشنواره کن 2024 است که به‌طور عمیق به تاریخ و روان‌شناسی زنان آلمانی در گذر زمان پرداخته و دنیای پیچیده و گاه تیره‌روشن آنان را نمایش می‌دهد. این فیلم، که در دل یک خانه روستایی در آلمان روایت می‌شود، در حالی که در گذر نسل‌ها قرار دارد، بر تراژدی‌های عاطفی و روحی که از گذشته به حال منتقل می‌شوند، تمرکز دارد. به‌ویژه، «صدای افتادن» با کارگردانی جسورانه و استفاده از تصاویری زیبا، داستان‌های انسانی و دردهای پنهان درون خانواده‌های آلمانی را به‌صورت غیرخطی و جذاب به تماشاگران ارائه می‌دهد.

صدای افتادن: فیلمی روان‌کاوانه و تاریخی در جشنواره کن 2025

در دل یک خانه روستایی در منطقه آلتمارک آلمان، «صدای افتادن» (Sound Of Falling) روایتگر دردی است که از نسل‌های مختلف زنان می‌گذرد و در این خانه کهنه و فرسوده به زندگی خود ادامه می‌دهد. این فیلم، دومین ساخته ماشا شیلینسکی، کارگردان آلمانی است که در جشنواره کن 2024 در بخش رقابتی به نمایش درآمده و نقدهای بسیاری را به‌دلیل شیوه‌ی روایی غیرخطی و تصویری زیبا و تأثیرگذار جذب کرده است.


اخبار، نقد و مطالب جشنواره فیلم کن (کلیک کنید)


ماشا شیلینسکی: کارگردانی با نگاهی متفاوت در سینمای آلمان

ماشا شیلینسکی با دومین فیلم خود، «صدای افتادن»، به‌عنوان یک کارگردان با نگاهی ویژه و جسور در سینمای آلمان شناخته می‌شود. شیلینسکی که پیش از این در جشنواره برلین با فیلم «دختر آبی تیره» (Dark Blue Girl) مطرح شده بود، حالا با این فیلم در جشنواره کن 2024 توجهات بسیاری را جلب کرده است. سینمای شیلینسکی به‌ویژه با توجه به رویکرد روان‌کاوانه‌اش، تاریخ اجتماعی زنان و چالش‌های آن‌ها در آلمان را به تصویر می‌کشد. این فیلم به‌طور خاص به داستان زندگی زنان در قرن گذشته و چالش‌های روحی و اجتماعی آن‌ها می‌پردازد و زخم‌های روانی آن‌ها را که از نسل به نسل منتقل شده‌اند، به زیبایی نمایش می‌دهد.

روایت تاریخی و تراژیک در «صدای افتادن»

در این فیلم، شیلینسکی با استفاده از روایتی غیرخطی و وقایع مختلف تاریخی، داستان زنان مختلفی را در دوره‌های زمانی متفاوت روایت می‌کند. از خانواده‌ای که در آستانه آغاز جنگ جهانی اول با مرگ روبرو هستند، تا نسل‌های بعدی که با مسائل پیچیده‌تری درگیر هستند، فیلم به‌طور عمیقی به روابط خانوادگی و مشکلات روانی پرداخته است.


در طول فیلم، مرگ و اندوه مداوم از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. از یکی از نخستین صحنه‌ها که در آن گروهی از کودکان در مراسم یادبودهای مربوط به اجساد خانواده‌هایشان عکس‌هایی می‌گیرند، تا داستان‌هایی از دوران جنگ جهانی دوم و تا نسل معاصر که همچنان با آثار این تراژدی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند، همه‌چیز به‌گونه‌ای متصل و پیوسته است.

تأثیرات اجتماعی و روانی در فیلم «صدای افتادن»

تأثیرات فرهنگی و روانی بر زنان خانواده و چالش‌هایی که در طول دهه‌ها و نسل‌ها تجربه می‌کنند، هسته اصلی فیلم «صدای افتادن» را تشکیل می‌دهد. شیلینسکی با خلق تصاویری جالب و غم‌انگیز که مخاطب را به‌طور مستقیم به درون این داستان‌ها می‌برد، به روایت لحظات حساس و پیچیده‌ای از زندگی این زنان پرداخته است.


موسیقی و صداگذاری، که اغلب بر پایه آب و طبیعت بنا شده، در ایجاد فضایی خاص و مرموز کمک می‌کند. به‌ویژه، صداهای مرتبط با آب، از جمله رودخانه‌هایی که مرز بین شرق و غرب آلمان را نشان می‌دهند، به‌طور نمادین بار سنگینی از تاریخ را به دوش می‌کشند و بر احساسی که از این فیلم منتقل می‌شود، تأکید می‌کنند.


بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان


«صدای افتادن»، فیلمی برای تأمل در تاریخ و روان زنان آلمانی

فیلم «صدای افتادن» نه‌تنها داستان‌هایی از رنج‌ها و مبارزات نسل‌های مختلف زنان را روایت می‌کند، بلکه نمایشی از تأثیرات تاریخی و فرهنگی بر هویت و روان این زنان است. ماشا شیلینسکی با کارگردانی جسورانه و تصویری زیبا توانسته است تصویری دقیق از تاریخ و روان‌شناسی زنان در آلمان را به تصویر بکشد. این فیلم می‌تواند نقطه عطفی در کارنامه حرفه‌ای او باشد و به‌طور قطع برای علاقه‌مندان به سینمای هنری و تاریخ‌نگاری اجتماعی جذاب خواهد بود.


در نهایت، «صدای افتادن» یک اثر سینمایی است که نه‌تنها روایتی از تاریخ و خانواده‌ها به‌دست می‌دهد، بلکه به‌طور عمیق به عمق روح انسان‌ها و آنچه که در دل‌های آنان می‌گذرد، پرداخته است. ماشا شیلینسکی با مهارت و دیدگاه خاص خود توانسته است تصویری متفاوت از درد، رنج و جنگ‌های روانی نسل‌های مختلف زنان آلمانی ترسیم کند. این فیلم، با بهره‌گیری از تاریخ و نمادهای فرهنگی آلمان، همچنان برای تماشاگران در سراسر جهان جذاب و تأمل‌برانگیز خواهد بود و در سینمای هنری جایگاه خاصی خواهد داشت.

منبع: screendaily
نویسنده: نسرین پورمند