فیلم «ماموریت غیرممکن: حساب نهایی» به عنوان هشتمین قسمت از مجموعه محبوب و پرفروش تام کروز، با هیاهوی بسیار در جشنواره کن روی پرده رفت. اما آیا این قسمت توانسته انتظارات را برآورده کند یا در گرداب افسانه‌سازی از خود غرق شده است؟
چارسو پرس: در میان موج بازسازی‌ها و دنباله‌سازی‌های بی‌پایان هالیوود، فرنچایز «ماموریت غیرممکن» یکی از معدود مجموعه‌هایی است که توانسته جایگاه خود را نزد مخاطبان حفظ کند. تام کروز، ستاره بی‌رقیب این سری، بار دیگر با فیلم «ماموریت غیرممکن: حساب نهایی» بازمی‌گردد تا با بدل‌کاری‌های نفس‌گیر و روایتی جهانی، سینماهای جهان را تسخیر کند. اما آیا این فیلم در حد و اندازه انتظارات ظاهر شده یا در تکرار و ستایش از خود گرفتار شده است؟
مقدمه: بازگشتی پرهیاهو اما پرتناقض
پس از موفقیت چشمگیر «Top Gun: Maverick» و قسمت قبلی «ماموریت غیرممکن»،
تام کروز بار دیگر با فیلمی پرخرج، جهانی و پر از بدل‌کاری‌های خطرناک بازمی‌گردد. «حساب نهایی» در واقع بخش دوم از دوگانه‌ای است که به طور هم‌زمان فیلم‌برداری شده و کارگردانی آن مانند قسمت‌های پیشین بر عهده کریستوفر مک‌کوآری است. با این حال، چیزی که در ظاهر یک اکشن جذاب و بی‌وقفه به نظر می‌رسد، در باطن بیش از حد غرق در افسانه‌پردازی و ستایش از شخصیت اصلی خود است.
اخبار، نقد و مطالب جشنواره فیلم کن (کلیک کنید)
شروعی کند و پر از فلش‌بک
نزدیک به ۲۵ دقیقه از ابتدای فیلم بدون تیتراژ و با مرور خاطراتی از قسمت‌های قبلی سپری می‌شود. برای مخاطبی که از ابتدا پیگیر فرنچایز نبوده، این بخش گیج‌کننده و فاقد کشش است. تماشاگر با مجموعه‌ای از ارجاعات و چهره‌هایی روبه‌روست که تنها برای مخاطب وفادار قابل درک‌اند. این در حالی است که ماموریت اصلی فیلم با تأخیری نزدیک به یک ساعت آغاز می‌شود.
قهرمانی افسانه‌ای به نام ایتن هانت
نقش‌آفرینی تام کروز در قالب ایتن هانت همچنان محوری‌ترین عنصر فیلم است. اما این بار روایت آن‌قدر بر اسطوره‌سازی از او متمرکز است که گویی نجات کل جهان تنها بر دوش این شخصیت است. جمله‌هایی نظیر «تمام جان‌های روی زمین به او وابسته‌اند» بارها تکرار می‌شوند و تأکید بیش از حد بر اهمیت او به روایت لطمه می‌زند.
تیم پشتیبان؛ در سایه قهرمان اصلی
سایمون پگ و وینگ ریمز بار دیگر در قالب یاران وفادار هانت ظاهر می‌شوند. هایلی اتول نیز حضور دارد، اما تعامل او با کروز بیشتر به همکاری حرفه‌ای محدود می‌شود تا یک خط داستانی رمانتیک. حتی شخصیت شرور فیلم، گابریل (با بازی اسای مورالس) نیز بدون پیش‌زمینه و انگیزه قانع‌کننده معرفی می‌شود و تهدیدی واقعی حس نمی‌شود.
داستان؛ ساده اما بیش از حد پیچیده‌شده
خط اصلی داستان درباره تعقیب و مقابله با یک هوش مصنوعی مخرب به نام «Entity» است؛ تهدیدی دیجیتالی که هیچ چهره‌ای ندارد و همه‌چیز را می‌بلعد. ماموریت، طبق الگوی همیشگی سری، شامل به‌دست‌آوردن قطعه‌ای (کلید، ابزار، نرم‌افزار) برای فعال یا غیرفعال‌سازی چیزی بزرگ‌تر است. اما پیچیدگی‌های بی‌دلیل و مکالمات سنگین باعث می‌شود تا در نهایت، مأموریت بیش از آن‌که هیجان‌انگیز باشد، گیج‌کننده شود.
اکشن؛ نقطه قوت همیشگی فرنچایز
با وجود تمام ایرادات، فیلم در ارائه صحنه‌های اکشن بی‌نظیر عمل می‌کند. از سکانس تعقیب در قطب شمال تا مبارزه با مشت در لباس‌های کوتاه در هوای آزاد و بدل‌کاری حیرت‌انگیز با هواپیما؛ همه این‌ها نقاط درخشان فیلم‌اند. اگرچه تصادف قطار قسمت قبلی هنوز در ذهن مانده، اما «حساب نهایی» از نظر بصری چیزی کم ندارد.
بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان
نکات فنی؛ کیفیت بالا اما در خدمت داستانی ضعیف
فیلم‌برداری حرفه‌ای، جلوه‌های ویژه عالی، و طراحی صدای کم‌نقص در «حساب نهایی» تحسین‌برانگیزند. اما این ابزارها در خدمت فیلمنامه‌ای هستند که بیش از حد بر قهرمان‌سازی از تام کروز تمرکز دارد و شخصیت‌های دیگر را به حاشیه می‌راند.
جمع‌بندی: سرگرم‌کننده اما خودمحور
فیلم «ماموریت غیرممکن: حساب نهایی» اثری سرگرم‌کننده و پر از صحنه‌های هیجان‌انگیز است، اما از جنبه روایی و شخصیت‌پردازی دچار ضعف است. بیش از آن‌که به عنوان یک جمع‌بندی باشکوه برای فرنچایز شناخته شود، به عنوان ستایشی خودمحور از تام کروز در ذهن می‌ماند. طرفداران اکشن از آن لذت خواهند برد، اما کسانی که به دنبال داستانی عمیق و شخصیت‌پردازی چندلایه‌اند، شاید ناامید شوند.
«ماموریت غیرممکن: حساب نهایی» تلاشی بلندپروازانه برای جمع‌بندی یک فرنچایز محبوب است که در عین بهره‌گیری از اکشن‌های چشمگیر و کیفیت فنی بالا، در روایت داستان و شخصیت‌پردازی دچار لغزش می‌شود. تماشای آن همچنان برای علاقه‌مندان سینمای اکشن لذت‌بخش است، اما فراتر از سرگرمی، حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد. اگر این پایان مسیر ایتن هانت باشد، شاید بهتر باشد با احترام، اما نه با تحسین بی‌قید، آن را بدرقه کنیم.
منبع: screendaily
نویسنده: نسرین پورمند
.gif)
