صدمین شماره فصلنامه علمی «تئاتر» به سردبیری مصطفی مختاباد و با تمرکز بر موضوعات نظری، تاریخی و اجرایی تئاتر در بهار ۱۴۰۴ منتشر شد. این شماره شامل شش مقاله علمی‌پژوهشی از پژوهشگران مختلف درباره مفاهیمی چون زمان اسطوره‌ای در آثار بیضایی، گروتسک باختینی، تن‌زیبایی‌شناسی و رئالیسم پسااستعماری است. فصلنامه «تئاتر» با سابقه‌ای نزدیک به چهار دهه، یکی از مهم‌ترین منابع پژوهشی در حوزه نمایش ایران محسوب می‌شود.
چارسو پرس: به نقل از روابط عمومی اداره‌کل هنرهای نمایشی، صدمین شماره فصلنامه علمی «تئاتر» به سردبیری مصطفی مختاباد و با صاحب‌امتیازی انجمن هنرهای نمایشی ایران، در بهار ۱۴۰۴ منتشر شد. این شماره با نگاهی پژوهشی به مسائل نظری، تاریخی و اجرایی تئاتر، شامل شش مقاله علمی‌پژوهشی از نویسندگان مختلف است.

در این شماره، مقالات زیر منتشر شده‌اند:

«تجلی زمان اسطوره‌ای در آثار منتخب بهرام بیضایی با تکیه بر آرا ارنست کاسیرر» نوشته پریسا حجتی و اسماعیل شفیعی

«بازاندیشی مفهوم گروتسک و کارکردهای انتقادی آن با رویکردی به آموزه‌های میخائیل باختین» نوشته فاطمه راستی یگانه، محمدجعفر یوسفیان کناری و پرستو محبی

«بررسی وجوه نقالی مرشد ولی‌الله ترابی با توجه به فن بدن فراروزمره یوجینیو باربا و عناصر آن» نوشته نگار صحرانورد و محمدحسین ناصربخت

اخبار تئاتر ایران


«مطالعه پیامدهای اشاعۀ تن‌زیبایی‌شناسی و رویکردهای معرف آن در تئاتر معاصر» نوشته شهاب پازوکی

«مطالعه تحلیلی رئالیسم پسااستعماری برسازنده مفهوم سیاه‌باوری فرانتس فانون در نمایش‌نامه مویزی در آفتاب اثر لورن هنزبری» نوشته محمد لله‌گانی و رفیق نصرتی

«محیط یادگیری نمایش خلاق: تحولی در توسعه مهارت‌های ارتباطی در عصر متصل» نوشته نرگس یزدانفر و حسین مرادی مخلص

در این مجله، رامتین شهبازی به عنوان مدیر داخلی و مرجان سمندری معطوف به عنوان دبیر اجرایی فصلنامه همکاری داشته‌اند.

فصلنامه علمی «تئاتر» از سال ۱۳۶۷ به همت علی منتظری و با کوشش لاله تقیان فعالیت خود را با تمرکز بر پژوهش‌های تئاتری، به‌ویژه در حوزۀ نمایش ایران آغاز کرد. در طی این سال‌ها، با وجود برخی وقفه‌ها، انتشار این نشریه ادامه یافته و سردبیرانی چون لاله تقیان، فرهاد ناظرزاده کرمانی و رضا خاکی مسئولیت هدایت آن را بر عهده داشته‌اند.