در سالی که گذشت سینمای ایران با اتفاقات مختلفی از استقبال مخاطبان از فیلم‌های کمدی روی پرده گرفته تا کسب سومین جایزه اسکار برای ایران روبه‌رو بود.
عده‌ای از هنرمندان معتقد هستند در بیش از 40 سال گذشته، به تمام قواعد و موارد عرف و شرع نظام واقف شده و دیگر می‌دانند که چه مواردی را در فیلمنامه‌هایشان لحاظ کنند تا بتوانند فیلمی بسازند که نیاز به جرح و تعدیل چندانی نداشته باشد.
پرفروش‌ترین فیلم اکران نوروزی سینماها- که با گذشت بیش از یک ماه از آغاز نمایش عمومی‌اش همچنان بیشتر و بهتر از دیگر فیلم‌های روی پرده می‌فروخت- که با انتشارش در فضای مجازی یک‌بار دیگر زنگ خطر قاچاق فیلم‌های روی پرده را به‌صدا درآورد.
از زمان ورود گروه تئاتر خورشید به کارتوشری، این محل به یکی از مراکز مهم تئاتری پاریس تبدیل شده و چند گروه دیگر نیز به آنجا آمده‌اند. این محل تاکنون چهار گروه تئاتری دیگر را در خود جای داده است. پرسش این است که آیا مدیران یک‌بار به فراهم آوردن چنین امکاناتی برای گروه‌های تئاتر ایرانی اندیشیده‌اند؟ حتی در خیال!
شکاف میان تئاتر دولتی و تئاتر آرمان‌گرا؛ و همچنین تئاتر عامه‌پسند و نخبه‌پسند، آنچنان زیاد شده که نمی‌شود به راحتی درباره کلیت تئاتر ایران صحبت کرد.
طبق آمارهای رسمی ثبت‌شده در سمفا، آمار مخاطبان سینمای ایران در نوروز ۱۴۰۱ نسبت به نوروز ۹۸ و پیش از بحران کرونا، افت ۵۰ درصدی داشته است؛ دلیل این افت مخاطب چه بوده است؟
محمد خزاعی، هادی حجازی‌فر، پژمان جمشیدی، اصغر فرهادی و مسعود اطیابی را می‌توان پنج چهره موثر و خبرساز سینمای ایران در سال گذشته دانست.
مقایسه میزان فروش هفته اول فیلم‌های اکران نوروز ۱۴۰۱ با فیلم‌های پاییز ۱۴۰۰، نشان از کاهش شمار تماشاگران و حتی رقم فروش دارد.
این روزها خیلی می‌شنویم که یک مجری یا یک مهمان در برنامه‌ای تلویزیونی؛ «سوتی» داده است! اما معنی و مفهوم سوتی چیست و چه کسی در این میان مقصر است؟
اگرچه تولید برنامه در وضعیت کرونایی سخت شده بود، اما اوضاع در سال 1400 نسبت‌به 99 بهتر شد. رسانه ملی توانست از این مرحله عبور کند و تولیداتش را بیش از سال قبلش کند.
دیگر چند سالی است که تماشای سریال.های شبکه نمایش خانگی در ایران باب شده است، سریال‌هایی که بیشتر آنها با هزینه‌های گزاف تولید می‌شوند و مخاطب هم برای تماشای آنها پول پرداخت می‌کند. اما مدتی است که شاهد شکست‌های پی در پی در این پلتفرم هستیم. جایی که کسی پاسخگوی این شکست‌ها نیست.
هر چند سینمای ایران طی سال ۱۴۰۰ همچنان درگیر حواشی کرونا و بحران‌های ناشی از آن بود اما بازهم کم نبودند تصمیمات و اقداماتی که در همین شرایط به حواشی و بحران‌ها ضریب دادند.
مرگ، غم انگیز، شوکه آور ناگهانی و تلخ است اما پایان راه نیست. هنر، همان اکسیر افسانه‌ای جاودانگی است! هنرمند با هنرش تا ابد جاودانه شده و هیچکس و هیچ چیز نمی‌تواند این ماندگاری و جاودانگی را از او بگیرد حتی پس از به خاک سپردن کالبد جسمانی‌اش.
ترکیب فیلم‌های معرفی‌شده برای اکران نوروز ۱۴۰۱ تا همین‌جا ترکیبی متنوع و پرظرفیت برای آشتی مخاطبان با سالن‌های سینما محسوب می‌شود اما درباره این ترکیب چه باید بدانیم؟
عدم‌تناسب بین قیمت بلیت سینما و تورم در سال 1369 منجر به این شد که تعداد تماشاگران 81 میلیون نفری در این سال به تعداد تماشاگران 66 میلیون نفری در سال 1370 برسد. ادامه این روند در دهه 70 خسارت حذف تماشاگران عمده را متحمل سینما کرد.
ظرف روزهاي اخير با بعضي مدرسان و بازيگران تئاتر تماس‌هايي گرفته‌اند و به آنها ابلاغ كرده‌اند «طراحي حركت» و «كرئوگرافي» ممنوع است!
یکی از حواشی همیشگی سینما در بسیاری از کشورهای جهان، استفاده از طرح‌ها و فیلمنامه‌هایی است که مالک حقیقی آنها چندان در جریان استفاده از اثرش قرار ندارد. دعاوی مربوط به استفاده از فیلمنامه دیگران برای یک کار سینمایی و حتی تلویزیونی، هم‌اکنون سال‌هاست که در سینمای ایران رواج داشته و هرازچندگاه، صدای یکی از این موارد بلند می‌شود.
چند ساعت مانده به مراسم اختتامیه چهلمین دوره از جشنواره فیلم فجر بود. همه منتظر آغاز مراسم و مشخص شدن صاحبان سیمرغ‌ها بودند اما انگار عجایب جشنواره چهلم تمامی نداشت. ساعاتی مانده به آغاز مراسم اختتامیه جشنواره، سایت رسمی سینماتیکت در اقدامی عجیب، لیست کامل برندگان سیمرغ را منتشر کرد.
قریشی تا به اینجای کار، در همان مسیری قدم گذاشته که سلبریتی‌های دیگر برداشته بودند و از این‌جا به بعد است که نشان می‌دهد وی تا چه اندازه، با نیت آن سلبریتی‌ها، از کشور خارج شده و در ترکیه سکنی گزیده است.
فیلمساز جریان‌ساز بودن به هیچ عنوان دستاورد سهل‌الوصولی نیست، داشتن صرفا یک یا دو اثر عالی و بسیار ویژه در کارنامه هنری هیچ کارگردانی دال بر شاخص بودنش نیست، استمرار موفقیت در سینما محصول فعالیت‌های مداوم و بسیار است.
یکی در دهه 70 میلادی در نیویورک اتفاق افتاده، یکی آغاز 2022 در تهران. قطعا با نگرش‌های متفاوت که اصلا قابل مقایسه نیستند. در اجرای لکمپت، پرفورم به معنای طراحی رقص کارکرد داشته و مداخله کارگردان اساسا از جنس دیگری بوده. اما هر دو در اینکه قصد داشتند اجرایی بسازند درباره ساختن نشدن اثر نمایشی، اشتراک نظر دارند. حالا فکر کنید گروه ووستر (Wooster Group) به نقاط برخورد سینما و تئاتر فکر می‌کرده، من نمی‌دانم اجرای نهایی آنها دقیقا به چه صورت بوده، ولی با در نظر گرفتن رویکردشان و فیلم‌های کوتاهی که دیدم، می‌توان تصور کرد که تصاویر ویدیویی در اجرای «وسوسه سنت آنتونی» 1988 کارکرد مهمی داشته باشد. شاید هم نه! و من دیگر دارم رویا می‌بافم. ولی حداقل دیده‌ام که بازیگر «وسوسه سنت آنتونی» در بخش‌هایی از میکروفن استفاده می‌کند. هر دو به جنسی نازیبایی دامن می‌زنند. این نقاط اشتراک جالبند.
