به بهانه اکران فیلم پرویزخان به این موضوع پرداختهایم که چرا اغلب فیلمهای ورزشی موفق نیستند؟
فیلمهای کمدی ایرانی در سالهای اخیر، نگاه ویژهای به تایلند و دیگر کشورهای آسیای شرقی داشتهاند. کشورهایی با جاذبههای توریستی که به نظر میرسد فیلمسازان ایرانی از آنها جز ارائه تصویری کارت پستالی بهره نبردهاند.
عجیب اینکه برخی فیلمهای راهنیافته مانند فیلم تازه مهران مدیری و فیلم تازه رامبد جوان هم از این اظهارنظرهای توئیتری مصون نماندهاند و برخی بهصراحت درباره کیفیت پایین سینمایی آنها موضعگیری کردهاند! اما مشخص نیست کجا و چگونه امکان تماشای فیلمها را به دست آوردهاند.
برنامه «هفت» که از جشنواره سال گذشته توسط تلویزیون کنارگذاشته شده بود، حالا در آستانه جشنواره فیلم فجر دوباره قرار است در سبد برنامههای شبهای جشنواره فجر قرار گیرد. برنامه ۱۳ سالهای که همچون سینماگر فرتوت و خمیدهای میماند که تنها در ۱۰ روز جشنواره فجر توان عرض اندام در سینمای ایران را دارد.
درباره اهمیت موضوع اکران فیلم خارجی و درباره چرایی عدم موفقیت اکران فیلم خارجی در سینماهای ایران با چند کارشناس سینما از جمله امیر قادری، سید جمال ساداتیان و امیرحسین علمالهدی گفتوگویی انجام دادیم که از نظر میگذرانید.
۱۴ آذر سالروز خاموشی چراغ عمر سینماگری است که آثار برجای مانده از او چون چراغی خاموشیناپذیر به سینمای ایران روشنی بخشیده و یاد و نام او مشمول معنای این دیالوگ نبشته بر سنگ مزارش است: «آیین چراغ خاموشی نیست».
در این شش سال، عوامل مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و... روی سینما تاثیر گذاشتهاند، اما با این حال، اتفاقی که نهایتا در گیشه در حال رخ دادن است را میتوان با بررسی سهم فروش و پخش فیلمها در سینمای ایران رصد کرد.
به نظر میرسد علی دهکردی که شب گذشته به عنوان مدیرعامل خانه سینما معرفی شد در دوره جدید این خانه با موانع و مشکلاتی روبهرو باشد.
مجموع فروش سینمای ایران اکنون در حالی به حدود ۶۳۰ میلیارد تومان رسیده که حدود دو سوم از میزان کل فروش سینمای ایران به کمدی «فسیل» (۲۷۷ میلیاردتومان) و «هتل» (۹۱ میلیارد تومان) تعلق دارد و البته لازم به ذکر است که صدرنشینی فیلمهای کمدی اتفاقی بیسابقه در فروش سالانه سینما نیست و فیلمهای طنز در دورههای مختلف نیز عنوان پرفروشترین سال را از آن خود کردهاند. اما شاید در کمتر دورهای بوده است که سینمای اجتماعی ایران در چنین شرایط بحرانی قرار گرفته باشد.
این روزها از رونق سینما زیاد صحبت میشود؛ رونقی که پس از تعطیلیهای مداومی که شیوع کرونا و شرایط اجتماعی بر سینما تحمیل کردند، لفظی مناسب و درست برای پایان یک دوران رکود محسوب میشود اما آیا این روزهای سینما، پررونقترین روزهای تمام تاریخ سینمای ایران است؟
نگاهی به فهرست مدیران فعلی صداوسیما نشان میدهد که مدیر شبکه سه سیما یکی از باتجربهترین مدیران حال حاضر سازمان است. این در حالی است که تا همین دو سه سال قبل، اوضاع تقریبا برعکس بود و درباره اینکه او تجربه لازم برای مدیریت ندارد بحث میشد. برکناری یا استعفای محسن یزدی که زمانی قائممقام شبکه سه بود و بعدها در میان تعجب همگان مدیر شبکه مستند شد همین چند ماه پیش مایه تاسف و شگفتی اهالی رسانه بود.
سامانه سمفا، حدود یک هفته است که از دسترس خارج شده و دلیل این اتفاق هم عدم ارائه گزارش در لحظه بوده است، هنوز هم مشخص نیست که قرار است این سامانه به روزرسانی شود یا به صورت کامل از دسترس خارج شود.
دکتر موسوی چلک: ای کاش مسوولان در مورد انتشار تصاویر بازسازی قتل کمی صبر و تامل به خرج میدادند چراکه انتشار این تصاویر خودش آزاردهنده است و افکار عمومی را آزردهخاطر و ناراحت میکند. اگر قرار است به مراجع بلندپایه گزارش کار داده شود، در آن صورت میتوان در جمع خصوصی این تصاویر را دید اما نیازی نبود افکار عمومی این تصاویر را ببیند و بر روح و روان آدمها تاثیر منفی بگذارد انگار که دوباره قتل در جامعه روی داده و ماجرا از اول اتفاق افتاده است. متاسفانه باید بگویم انتشار صحنههای بازسازی قتل نه تنها اشتباه محض بود که این خودش مروج خشونت است و جنبههای یادگیری هم دارد. ای کاش مسوولان کمی تامل میکردند .
قالب سریال همواره یکی از جذابترین، پربینندهترین و طبعا مهمترین قالبهای برنامهسازی تلویزیونی در جهان بوده و هست. در میان برنامههای سازمان صداوسیما نیز این قالب همیشه جایگاه ویژهای داشته و عملا هرگاه سریالهای خوبی روی آنتن بوده، شمایل کلی تلویزیون نیز موفقیتآمیز جلوه کرده است.
داریوش مهرجویی کارگردان مولف سینما در حالی در ۸۴ سالگی دارفانی را وداع گفت که طی ۶ دهه گذشته همواره حضوری فعال و تأثیرگذار در سینمای ایران داشت.
مجموعه فیلمهای عروسکی سینمای ایران در سی و چهار دوره پیشین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک و نوجوانان موفقیت چشمگیری نداشتهاند، در دوره سیوپنجم نیز جای خالی فیلمهای عروسکی حس میشود.
از دهه ۶۰ و ۷۰ سینمای ایران به عنوان دهههای طلایی سینما یاد میشود،دهههایی که اقبال به سینما در ایران با سینمای کودک پا گرفت و بعدتر با «دونده»،«خانه دوست کجاست،«بچههای آسمان» و... جهانی شد.مقایسه آن روزها با سینمای امروز کمی تلخ به نظر میرسد اما شاید تلنگری باشد تا بتوان سینمای کودک ایران را در محتوا و جریانسازی به آن روزها نزدیکتر کرد.
عصر روز یکشنبه ۱۶ مهرماه۱۴۰۲نشست حقوقی با موضوع بررسی بخشهای فرهنگی و رسانهای «لایحه برنامه هفتم توسعه» در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. سخنرانان این مراسم محمدمهدی عسگرپور، مدیرعامل خانه هنرمندان، رئیس هیاتمدیره خانه سینما و مهدی کوهیان تهیهکننده سینما و حقوقدان بودند.
صنعت نمایش خانگی در بیش از یک دهه فعالیت، محصولات موفق و پرتماشاگری را روانه بازار کرده و همهساله نیز آثار جذاب و چشمگیری برای عرضه به مخاطبان داشته که برخی مانند «شهرزاد»، «خاتون»، «یاغی» و «پوست شیر» موجی از استقبال مردمی را برانگیختند، اما بعضی دیگر نتوانستند به آن حد از موفقیت برسند و بیشتر نقش پر کردن سبد محصولات پلتفرمها را برعهده گرفتند.
ماه صفر هم به اتمام رسید و خبر چندانی از کنسرتهای پاپ نیست. رسانهها برای این تاخیر دلایلی چون حضور نداشتن خوانندگان در داخل کشور را عنوان کردهاند اما حقیقت آن است که دلیل اصلی این اتفاق، افزایش سرسامآور قیمت سالنها است.
سینمای کودک میتواند یک راهکار موثر برای رونق گیشه بدون اتکا به کمدیهای این روزها باشد به شرط آنکه تولیدکنندگان به این باور برسند که هر یک مخاطب فیلم کودک حداقل دو بلیط برای حضور در سینما به همراه خواهد داشت.