همه نمایش در یک چهارراه می‌گذرد و حتّی چایخانه اَجَقْ همان وسط بازی می‌شود. ولی این یگانگی مَکان با گُریز به درمانگاه و خانه و جاده نزدیک مرز در داستانِ پرستار و سر زدن به خانه راننده و زنش و باجه تلفن در طرابوزان در داستان راننده و عبور از اتاق نامه‌ْرسانی و دفتر رئیس و خیابان در داستانِ نامه‌ْبَر می‌شکند؛ و همچنین با گُذر ِسارنگِ‌سَهِش از محلّه‌ای که دیگر نیست و گُذر نهال فرّخی از محلّه چنان‌که هست!
عباس بهارلو که معتقد است اگر سینمای صامت ایران در نطفه خفه نشده بود، بی‌شک زبان سینمای ما بیش از امروز گسترش یافته بود، می‌گوید در حوزه پژوهشِ سینما موضوع‌هایی هستند که در محدوده خط قرمز قرار دارند و نمی‌توان از آنها نوشت، وگرنه کار دچار ممیزی و سانسور می‌شود.
مژده شمسایی که در سه دهه اخیر ایفاگر نقش زنان اصلی تمام آثار سینمایی و تئاتری اجرا شده بهرام بیضایی بوده است، در نمایش «چهارراه» نقش نهال فرخی را ایفا می کند. زنی که اجازه پیدا نکرده به علاقه اصلی‌اش بازیگری برسد و حالا معلمی است بیمار با یک فرزند که ناگهان عشق قدیمی ناپدید شده‌اش را می‌یابد.
ساختار اداری ما پاسخگوی نیاز امروز نیست و وزارت ارشاد مبتنی بر وضعیت سی سال قبل عمل می‌كند. بنابراین در صورت ادامه روند فعلی نمی‌توان مشكلات تئاتر را برطرف کرد.
مجید مجیدی کارگردان فیلم سینمایی «محمد(ص)» ضمن مرور مصائب و مشکلات فیلمسازی مذهبی می‌گوید آنقدر از هجمه‌های داخلی علیه این فیلم خسته شده است که دیگر نمی‌خواهد درباره‌اش صحبت کند.
تقی علیقلی‌زاده تهیه‌کننده فیلم «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش بیان کرد که وعده‌هایی که برای نمایش این فیلم می‌شد وعده‌هایی ناراست بود و حاضر نشده است «رستاخیز» را آتش بزند.
مهسا احمدی تنها بدلکار و کارگردان اکشن ایرانی حاضر در هالیوود که از شاگردان ارشا اقدسی بوده در مورد جزئیات حادثه این بدلکار متوفی و نحوه پیگیری امور حقوقی آن توضیحاتی ارائه کرد.
حمید پورآذری با تاکید بر این که حمایت از اهالی فرهنگ‌وهنر و به شکل مشخص اهالی تئاتر وظیفه بی‌چون‌وچرای کسانی است که در راس قدرت قرار دارند، معتقد است نمی‌توان به علت عدم تحقق چنین اتفاقی دست روی دست گذاشت یا از این حوزه خداحافظی کرد. او می‌گوید اهالی تئاتر اگر به نیت عمل به مسئولیت اجتماعی‌شان تئاتری شده‌اند، باید بدانند که انتظار قَدردان بودن از سوی آنها که قدرت را به دست دارند خیالی خام بیش نیست.
روزانه بیش از ۳۰ فیلم کوتاه در سطح کشور ساخته می‌شود، زیرا دیگر دغدغه امکانات نداریم، بلکه دغدغه مسئله، پرداخت، فیلمنامه و قصه داریم که امکانات آمده و آنها را لاپوشانی کرده است. از طرفی سوء‌تفاهم فستیوال‌ها و بازی‌های رسانه‌ای باعث می‌شود که ما از مسیر اصلی دور شده و درگیر حواشی شویم.
کاوه مظاهری می‌گوید من به طور کلی با پیش‌زمینه ساختن، مشکل فلسفی دارم چراکه فکر می‌کنم این جنس از فیلم‌های محافظه‌کار با این نوع قصه‌پردازی، مخاطب و تجربه زیسته مخاطب را خیلی خیلی دستکم می‌گیرند و به اعتقاد من تاریخ مصرف این نوع فیلم‌ها در سینما تمام شده است.
اشکان رهگذر گفت: توسعه ایده «ژولیت و شاه» از سال 95 شروع شد. از همان سال ایده این انیمیشن چه ازنظر داستانی و چه بصری توسعه پیدا کرد. تا اینکه از سال 97 وارد پیش‌تولید شدیم و در حال حاضر هم در دست تولید قرار دارد. امیدواریم در اواخر سال 1401 آماده نمایش شود.
در مورد قسمت آخر باید بیان کنم 100 راه نداشتیم که قسمت آخر چگونه باید شود. کاراکترها را به سمت‌وسویی برده بودیم و همچنین قصه که بسیار مهم بود که چند راه برای پایان داشتیم. هم کاشت‌هایی برای کاراکترها گذاشته بودیم که دست‌وبال ما را بسته بود و این را نه به‌عنوان اینکه آنها را دوست نداشتیم، بلکه دوست داشتیم اما به یک سمتی باید می‌رفتند که کاشت‌ها را پاسخ دهیم.
اصغر فرهادی معتقد است علی‌رغم رشد سریع شبکه های اجتماعی در سراسر جهان، این پدیده نمی‌تواند تهدیدی برای سینما باشد.
عباس بهارلو: تقوایی بارها گفته است كه بدون فضا هیچ هنری معنا نمی‌دهد و هر واقعه‌ای در فضایی اتفاق می‌افتد و هر نسلی در فضایی زندگی می‌كند كه نسل بعد ممكن است در آن زندگی نكند. این عین عبارت خود اوست: «اگر جغرافیایی نباشد تاریخی وجود ندارد؛ تاریخ فقط در پهنه جغرافیا می‌تواند اتفاق بیفتد. جنوب برای من یك منطقه جغرافیایی بسیار گسترده است.» زمینه‌ای كه تقوایی حوادث داستان‌های «تابستان همان سال» را بر بستر آن پیش بُرده همان‌جایی نیست كه او تقریبا دو دهه بعد فیلم‌های «صادق كرده» و «نفرین» را ساخته است.
شمیلا از شش سالگی كار می‌كند. محل سكونت او دروازه‌غار است. جایی كه وقتی هوا تاریك شود ترسناك است و در آن منطقه مردم اسلحه دارند. ما وقتی در روز برای تحقیق به آن منطقه رفتیم چند نفر همراه ما می‌آمدند شما در نظر بگیر بچه هفت، هشت ساله شب ساعت ده كه كارش در مترو تمام می‌شود از خیابان‌های دروازه‌غار به خانه می‌رود و چه آسیب روحی را تحمل می‌كند.
ما اگر خانواده را كوچك‌ترین نهاد اجتماعی موجود در جهان تصور كنیم تا به روابط بین‌المللی بین كشورها یا جزییات موجود در ورزش، تئاتر و غیره، همه‌شان به ما نشانه‌های فروپاشی می‌دهند ولی برای اینكه كل ماجرا در كام مخاطب تبدیل به جام زهر نشود، تلاش كردیم با بعضی تكنیك‌ها و افزودن جنسی از كمدی به كار، تلخی مساله را كاهش دهیم. در نهایت مخاطبی كه مشغول خندیدن است احتمالا به چیزهایی می‌خندد كه شباهت چندانی با كمدی‌های مرسوم ندارد.
کارگردان فیلم سینمایی «آبجی» از سختی‌ها و مشقت‌هایی که در اره اکران این فیلم داشته گفت. مرجان اشرفی‌زاده اما همچنان به آینده سینما امیدوار است و فکر می‌کند در روزهای بعد از کرونا مردم از سینما استقبال خواهند کرد.
فیلمسازی برای زنان در هر کجای جهان سخت است چون زن بودن هیچ وقت با مرد بودن مساوی نیست و جنگیدن برای برابری حقوق در همه جای دنیا در جریان است. البته کشورهای پیشرفته با نگاه حمایتی به این موضوع می‌پردازند و سعی می‌کنند به اصطلاح خودشان یک صدا به تو بدهند تا آنچه در ذهن داری را با این صدا مطرح کنی. آنها هم سعی می‌کنند این صدا را برایت بلند کنند به ویژه اگر از ارزش‌هایی مثل ارزش‌های خانوادگی، ارزش‌های انسانی، احترام به انسان، احترام به مخلوقات صحبت کنی.
در شهرهای مختلف ایران وقتی احمدی‌نژاد به سفر استانی می‌رفت. مثل پیش‌پرده‌خوانی قبل از سخنرانی رییس‌جمهور بازیگران گریم شده در لباس پادشاهان ایران می‌آمدند و در برابر او زانو می‌زدند. نه اینكه نمایش كیفیت خاصی داشت، قطعا خیر، ولی می‌خواهم بگویم حجم توهم و تحریف تاریخ بسیار بالا بود.
کاظم ملایی، نویسنده و کارگردان فیلم «گورکن» که تاکنون در بیش از 20 جشنواره خارجی حضور یافته و جوایز متعددی را در بخش‌های مختلف از آن خود کرده است، درباره انتظارات سینما از دولت آینده گفت: بیشترین انتظارم از دولت آینده این است که هیچ کاری به کار سینما نداشته باشد؛ این می‌تواند بهترین کمک و خدمت به سینما باشد.
