نه ما مي‌توانيم فيلم را براي اعضا نمايش دهيم، نه روي راي‌گيري مي‌توانيم تاثير داشته باشيم و نه اعضاي اسكار از فيلم ما چيزي شنيده‌اند. اين پروسه براي معرفي فيلمي در اسكار كه در ايران طي شود در شرايطي كه ما حتي نمي‌توانيم يك نامه به امريكا پست كنيم كمي متناقض و بازيگوشانه به نظر مي‌رسد.

میترا علوی‌طلب که به بررسی ادبیات نمایشی ایران در دوره تکوین (۱۲۲۹_۱۳۲۰) پرداخته، می‌گوید: تمام نمایشنامه‌های این دوران به نحوی مفهوم قدرت را بازمی‌تابانند یا متأثر از آن هستند. یعنی عرصه ادبیات نمایشی دوران تکوین، عرصه تلقی‌های متفاوت از مفهوم قدرت است؛ تلقی‌هایی که می‌کوشند از طریق هراس‌های غالب و فراگیر حاکم بر ادبیات نمایشی دوران تکوین، خود را نهادینه کنند.

از دو سال قبل نشانه‌ها و اخطارهايي وجود داشت كه به ما مي‌گفت نهادهاي گوناگون حاكميتي ظاهرا توان هضم فعاليت چنين مجموعه‌هايي را ندارند. هر روز تماشاگران و جمعيت زيادي به يك منطقه خاص رفت‌وآمد مي‌كردند. نشانه‌ها و احضارها، فشارهاي متعدد از سوي اماكن و شهرداري و عدم حمايت دولت، همه به ما مي‌گفت قرار نيست كار ادامه پيدا كند و ماجرا بايد تمام شود.

«هنرمندان مدام غر می‌زنند!»؛ جمله‌ای است تکراری که شاید قدمت آن به دوره‌های خیلی دورتر از زمان حال بازگردد، اما محتوایش در طول سال‌های متمادی تغییر چندانی نکرده است.

برادران رهگذر که پس از یک دهه تلاش انیمیشن بلند «آخرین داستان» را به ویترین سینمای ایران اهدا کرده‌اند، همزمان با روز جهانی انیمیشن از تجربیات و دغدغه‌های خود در این حوزه می‌گویند.

زنده‌یاد اکبر عالمی ضمن تأکید بر اهمیت جایگاه «نقد» و «منتقد» در پویایی جامعه، تزکیه نفس و دوری از خودمحوری را جزو اصول مهم ورود به حوزه «نقد» توصیف می‌کرد.

کارگردان فیلم «هایلایت» معتقد است: شبکه‌های ماهواره‌ای دفاتر و آدرسی در کشورهای مختلف دارند که قابل دسترسی هستند و اگر عزمی جدی برای مقابله با آن‌ها باشد می‌توان از طریق وزارت امور خارجه و ایجاد یک کارگروه جلوی کار غیرقانونی آن‌ها را گرفت.

قصه‌هاي سينماي امروز ما مثل دعواهاي خياباني مي‌ماند. شما اگر دعوايي در محله‌ات ببيني نمي‌ايستيد تماشا كنيد؟ ولي انصافا چقدر متوجه مثلا آقاي قفل‌سازي هستيد كه در پياده‌رو آرام نشسته و كتاب مي‌خواند و اتفاقا بيشتر از همان قلدرهاي عربده‌كش محله حواسش به امنيت خانه‌ها و حال اهل محل است؟ ولي دعوا و مشاجره را نه تنها مي‌بينيد كه براي همه با آب و تاب هم تعريف مي‌كنيد. مسائل سينماي امروز ما مصداق بارز همين مثال است.

پس از چند هفته حرف و حدیث درباره احتمال جدایی حسین انتظامی از سازمان سینمایی، وی سرانجام این خبر را تأیید و اعلام کرد سال آینده به‌عنوان رایزن فرهنگی راهی «وین» خواهد شد.

دبیر چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» تاکید دارد که این دوره از جشنواره با وجود بیماری کووید- 19 با اهدافی مشخص و با اولویت حفظ امنیت فیلم‌ها برگزار می‌شود، اما در عین حال برخی نگرانی‌ها به حق است.

محمودرضا ثانی درباره زیر و بم پخش جهانی فیلم‌های ایرانی و حضور در فستیوال‌های خارجی گفت: بیشتر از ده هزار فستیوال با موضوعات مختلف در جهان داریم. پنج هزار فستیوال در آمریکا و دو هزار فستیوال در اروپا. بعضی هم آغاز به کار می‌کنند اما نمی‌توانند ادامه بدهند. مهم این است که هر دروغی را نمی‌توان در این فضا به خورد فیلمسازان داد چون تمام مدارک راستی‌آزمایی می‌شود.

سعید چنگیزیان که تجربه کارگردانی را با نمایش محیطی "داستان‌های سرزمین مردمان خردمند" شروع کرده، معتقد است در شرایط سختی که بیماری کرونا به وجود آورده، باید جامعه از لحاظ کار هنری تغزیه شود.

مدیران ارشد فرهنگی، با وجود بودجه و شرایط، نتوانسته‌اند آماری از جامعه مخاطبان تئاتر در سالن‌های خصوصی و دولتی تئاتر احصا کنند و بخشی به نام پژوهش و توسعه وجود ندارد. درصورتی‌که یکی از کارهای دراماتورژها، بررسی و آسیب‌شناسی تئاتر و نظارت کیفی است. نه اینکه عده‌ای بازنشسته صداوسیمایی را به حوزه نظارت کیفی تئاتر بیاوریم.

شهرام مکری کارگردان فیلم «جنایت بی‌دقت» که موفق به دریافت جایزه بهترین فیلمنامه از انجمن منتقدان مستقل در جشنواره ونیز شد، از تلاش برای اکران عمومی این فیلم در ایران تا پایان امسال خبر داد.

فاطمه معتمدآریا از آن دسته بازیگرانی است که چندان اهل مصاحبه نیست و شاید فقط برای «تئاتر» باشد که هر گفت‌وگویی را راحت رد نکند. او این بار برای یکی از فیلم‌هایش پای صحبت نشست که دوست دارد بیشتر دیده شود ولی با نگاه تیز و منتقدانه‌ای که دارد، قطعا حرف‌هایش به همین فیلم ختم نمی‌شود.

روح‌الله زمانی بازیگر نوجوان فیلم سینمایی «خورشید» که دو روز پیش جایزه استعداد نوظهور بازیگری را از جشنواره «ونیز» دریافت کرد، درباره گذشته و آینده خود پس از این جایزه گفت.

حسین پناهی شاعر، نویسنده و بازیگر ایرانی ۶ شهریور ۱۳۳۵ در روستای دژکوه، حوالی شهر سوق از توابع شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد به‌دنیا آمد و بازیگری را از مجموعه تلویزیونی محله بهداشت آغاز کرد و کمی‌ بعدتر چند نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایشنامه‌های خودش ساخت که مدت‌ها در محاق ماند. با پخش نمایش «دو مرغابی در مه» از تلویزیون که علاوه بر نوشتن و کارگردانی خودش نیز در آن بازی می‌کرد، خوش درخشید و با پخش نمایش‌های تلویزیونی دیگرش مورد توجه مخاطبان خاص قرار گرفت.

بخشی از مخالفت‌ها به نظر طبیعی است؛ برخی فیلم را دوست ندارند یا هر نوع ایرادی که آنها به شکل فنی، کارگردانی، فیلم‌نامه یا بازی می‌گیرند می‌تواند درست یا غلط باشد. من كاری به نظر آنها ندارم. اما بخشی از این مخالفت‌ها یک هجمه فضای مجازی است و از صفحات مجازی قلابی و اکانت‌های فیک كه مدام فحش می‌دهند، نشئت می‌گیرد.

مشاور حقوقی «خانه سینما» با اشاره به جریان شکل‌گرفته در فضای مجازی و متهم کردن برخی چهره‌های سینمایی به «تجاوز»، تأکید کرد ادعای شاکیان در این زمینه در «شورای صیانت سینما» پیگیری می‌شود.

مریم ابراهیم‌وند، تهیه‌کننده سینما، در زمان ریاست جواد شمقدری وارد سینما شد ولی از همان زمان، کار حرفه‌ای او با حواشی همراه بود.با این حال دو سال است به دلیل شکایت‌هایی که علیه او مطرح شده، در زندان است.