مؤسسه تحلیلی گور استریت پیشبینی کرده است که فروش جهانی سینما در سال ۲۰۲۶ به رقم ۳۵ میلیارد دلار خواهد رسید؛ رقمی که نشاندهنده دومین سال متوالی رشد گیشه جهانی و افزایش پنجدرصدی نسبت به برآوردهای سال ۲۰۲۵ است.
آلن کامینگ، بازیگر مطرح و برنده جایزه امی، اعلام کرد که فیلمبرداری نقش نایتکالر در فیلم مورد انتظار «انتقامجویان: روز رستاخیز» را به پایان رسانده است. کامینگ که پیش از این در فیلم «X2» این شخصیت را ایفا کرده بود، از تجربه شگفتانگیز بازگشت به دنیای ابرقهرمانان مارول و پیشرفت تکنولوژی CGI در ساخت این فیلم سخن گفت.
مستندساز پرکار، الکساندر او. فیلیپ، در تازهترین اثر خود با عنوان «سرگیجه کیم نواک» (Kim Novak's Vertigo)، تصویری صمیمی و خودمانی از این بازیگر افسانهای دوران طلایی هالیوود ارائه میدهد. این فیلم که پس از سالها کنارهگیری نواک از سینما ساخته شده، نه تنها به میراث او میپردازد، بلکه به سکوتهای معنادار و خاطرات شخصی او نیز نزدیک میشود.
آنجلینا جولی در آستانه نمایش جهانی فیلم «اوتکوتور» (Haute Couture) در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو اعتراف کرد که در زمان فیلمبرداری این اثر «عصبی و نگران» بوده است. جولی که در این درام نقش زنی مبتلا به سرطان سینه را بازی میکند، تجربه ساخت فیلم را بسیار شخصی و حتی «شفابخش» توصیف کرد.
فیلم «صعود برای زندگی» (Ascent for Life)، درامی زندگینامهای به کارگردانی ساکاموتو جونجی، به عنوان فیلم افتتاحیه سیوهشتمین جشنواره بینالمللی فیلم توکیو انتخاب شد. این فیلم به زندگی «تابی جونکو»، اولین زن فاتح اورست در سال ۱۹۷۵ میپردازد و یوشیناگا سایوری، بازیگر محبوب ژاپنی، نقش اصلی آن را ایفا میکند.
فیلم درام «خانواده اجارهای» (Rental Family) به کارگردانی هیکاری و با بازی برندان فریزر، در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد و به سرعت به عنوان یکی از جدیترین گزینهها برای فصل جوایز سینمایی شناخته شد. فریزر در این فیلم، با یک نقشآفرینی آرام و تأثیرگذار، به روایت داستان یک بازیگر تنها در توکیو میپردازد که برای یک آژانس «خانواده اجارهای» کار میکند.
فیلم «کریستی» به کارگردانی دیوید میچود، داستان زندگی کریستی مارتین، بوکسور زن پیشگام آمریکایی، و تلاش نافرجام شوهر و مربیاش برای قتل او را روایت میکند. اجرای جسورانه سیدنی سوئینی و حضور بن فاستر در نقش جیم مارتین توجه منتقدان و تماشاگران جشنواره فیلم تورنتو را جلب کرد و او را در مسیر جدی رقابت اسکار قرار داده است.
الکساندر پِین، رئیس هیئت داوران جشنواره ونیز ۲۰۲۵، پس از آنکه شیر طلایی بهترین فیلم به «پدر، مادر، خواهر، برادر» ساخته جیم جارموش رسید، در برابر پرسشهای خبرنگاران درباره ندادن جایزه اصلی به فیلم تحسینشده «صدای هند رجب» واکنش نشان داد و شایعه تهدید به استعفای یکی از داوران را رد کرد.
فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» تازهترین اثر جیم جارموش، در جشنواره ونیز ۲۰۲۵ با استقبال منتقدان روبهرو شد. این درام سهگانه خانوادگی با بازی ستارگانی چون آدام درایور، کیت بلانشت، ویکی کریپس، تام ویتس و شارلوت رمپلینگ، روایتگر لحظههای طنزآمیز و در عین حال تلخ از روابط میان والدین و فرزندان است. جارموش با بهرهگیری از لحن مینیمالیستی و نگاه شاعرانهاش، پرترهای تازه از خانواده و فاصلههای پنهان میان نسلها ترسیم میکند.
هشتادمین جشنواره فیلم ونیز با درخشش فیلم «پدر مادر خواهر برادر» به کارگردانی «جیم جارموش» که شیر طلایی بهترین فیلم را از آن خود کرد، به پایان رسید. در این میان، «بنی سفدی» جایزه بهترین کارگردان را برای «ماشین خردکننده» دریافت کرد و فیلم «صدای هند رجب» ساخته «کوثر بن هنیه» جایزه بزرگ هیئت داوران را گرفت. همچنین افتخار ویژه بهترین فیلم مرمتشده به «باشو غریبه کوچک» اثر «بهرام بیضایی» رسید
فیلم «Christy» به کارگردانی دیوید میچاد، در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو با بازی خیرهکننده سیدنی سوئینی به نمایش درآمد. این اثر، زندگینامهای پرقدرت و تکاندهنده از کریستی مارتین، یکی از بزرگترین بوکسورهای زن آمریکاست که همزمان با صعود ورزشی، سقوط او در گرداب خشونت خانگی را نیز به تصویر میکشد.
فیلم «The Man in My Basement»، اولین اثر سینمایی نادیا لطیف، با اقتباس از رمانی به همین نام، در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو (TIFF) به نمایش درآمد. این تریلر روانشناختی با بازی کوری هاوکینز و ویلم دفو، در پرداختن به ایدههای بزرگ خود درباره نژاد، گناه و قدرت، ناکام میماند و در ایجاد تعلیق و عمق روانشناختی چندان موفق ظاهر نمیشود.
فیلم «The Lost Bus» به کارگردانی پل گرینگراس و با بازی متیو مککانهی و آمریکا فررا، در اولین نمایش خود در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو (TIFF)، با استقبال گستردهای مواجه شد. این تریلر بقامحور، روایتی واقعی از نجات ۲۲ کودک در جریان آتشسوزی مهیب «Camp Fire» سال ۲۰۱۸ است که با بازیهای درخشان و فضایی پرالتهاب، مورد توجه قرار گرفته است.
فیلم «The Lost Bus» به کارگردانی پل گرینگراس، روایتی مستندگونه و دراماتیک از فاجعه آتشسوزی «Camp Fire» در سال ۲۰۱۸ است. این اثر با تمرکز بر شجاعت یک راننده اتوبوس با بازی درخشان متیو مککاناهی، تماشاچی را به دل بحران میبرد. با این حال، فیلم با وجود صحنههای پرهیجان، تنها بخش کوچکی از داستان واقعی را بازگو میکند و بسیاری از جنبههای کلیدی فاجعه را نادیده میگیرد.
فیلم «Fuze» به کارگردانی دیوید مکنزی و با بازی ستارگانی همچون آرون تیلور-جانسون و سم ورتینگتون، داستان کشف یک بمب جنگ جهانی دوم در لندن را روایت میکند. با وجود پتانسیل بالای ایده و حضور بازیگران مطرح، این فیلم با سقوط در دام کلیشهها، به تریلری تبدیل شده که نتوانسته انتظارات را برآورده کند و بیشتر شبیه به یک اثر تلویزیونی پرهزینه است.
هشتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز امشب (شنبه، ۱۵ شهریور) با معرفی برندگان به کار خود پایان میدهد. در میان مدعیان اصلی جوایز، پارک چان-ووک با فیلم «انتخاب دیگری نیست»، و کوثر بن هانیه با فیلم بحثبرانگیز «صدای هند رجب»، شانسهای اصلی کسب شیر طلایی بهترین فیلم هستند.
فیلم «دایره مستقیم» به کارگردانی اسکار هادسون، به عنوان برنده اصلی هفته منتقدان جشنواره ونیز معرفی شد و جایزه بزرگ و نوآورانهترین فیلم این بخش را از آن خود کرد. این اثر که یک کمدی سیاه و سوررئال ضدجنگ است، در رقابت با فیلمهای دیگری از سراسر جهان به این موفقیت دست یافت.
طرح شرکت استارتاپی «Fable Studio» برای بازسازی بخشهای گمشده فیلم کلاسیک «امبرسونهای باشکوه» با استفاده از هوش مصنوعی، با مخالفت شدید وراث اورسن ولز روبرو شد. آنها این پروژه را «ناامیدکننده» و «تلاشی صرفاً برای جلب توجه رسانهای» دانستند و تأکید کردند این طرح فاقد نبوغ خلاقانه ولز است.
فیلم «درون امیر»، سومین ساخته علی عزیزی، توانست جایزه اصلی بخش «روزهای ونیز» را از آن خود کند. این فیلم که داستان تردید یک جوان برای مهاجرت از ایران را روایت میکند، از سوی هیئت داوران به دلیل «تأمل بر زندگی روزمره» مورد تحسین قرار گرفت.
مستند «یادداشتهای یک جنایتکار واقعی» به کارگردانی الکساندر رودنیانسکی و آندری الفروف، با نمایش تیزر اختصاصی خود در جشنواره فیلم ونیز، بازگشت این فیلمساز اوکراینی به صندلی کارگردانی پس از ۳۱ سال را رقم زد.
فیلم مستند-داکیودرامای «صدای هند رجب» به کارگردانی کاثر بن هانیا، روایتی دردناک از آخرین لحظات زندگی هند رجب، کودک پنجساله فلسطینی در غزه را به تصویر میکشد. این فیلم با تمرکز بر صدای واقعی و لرزان هند که از طریق تماس با مرکز هلال احمر فلسطین برای کمک خواهی ثبت شده، فاجعهای انسانی و دردناک را روایت میکند که پرسشهایی جدی درباره اخلاق و شیوه بازآفرینی آن برمیانگیزد.
