نمایش مارمولک از شبکه چهار که اساسا دخلی به تغییر نگرش کلی مدیران رسانه ملی ندارد و در واقعیت امر آنچه می‌توان به دلایل و انگیزه پخش فیلم اشاره کرد، بیشتر معطوف به نگرانی از بایکوت رسانه ملی از طرف مردم و در خوش‌بینانه‌ترین حالت تغییر نگرش مدیران فعلی نسبت به پیام فیلم و به تعبیری تلاش برای بازسازی اعتبار و اعتماد عمومی از روحانیت است که در ذهنیت مردم به درست یا غلط مسبب معضلات و مشکلات و بحران‌های ریز و درشت اجتماعی و سیاسی می‌دانند.
چرا در این سینما همگی «دهان» شده‌اند؟ پس چه کسی قرار است «فکر» کند؟ دهان‌داران کی قرار است «فیلم» بسازند؟ بله، به هر دو طیف می‌توان گفت، جشنواره به هر حال می‌گذرد و به خاطره‌ها می‌پیوندد. آنچه ادامه خواهد داشت، سینماست...
شرکت نکردن تعداد قابل توجهی از هنرمندان در جشنواره‌های فجر به طور حتم به این رویدادها آسیب زد، حالا مدیران بگویند جشنواره امسال پر‌رونق‌ترین بوده و بهترین بوده است. خودشان هم می‌دانند که رویداد هنری با حضور و مشارکت هنرمندان پر رونق می‌شود، مابقی حرف است.
در آغوش درخت نه تنها در لیست بهترین فیلم اولی‌های جشنواره امسال است، بلکه پتانسیل آن را دارد که به عنوان نمونه ی قابل توجهی از سینمایی که با بهره‌گیری از حال و هوای بومی در فضایی غیرآپارتمانی و با پیامی انسانی و اخلاقی ساخته شده مورد توجه قرار گیرد.
تازه‌ترین ساخته محمد‌علی باشه آهنگر از زاویه متفاوتی به جنگ ایران و عراق می‌پردازد می‌پردازد و در این بین می‌کوشد با زبانی پر از نیش و کنایه، در برابر نگاهِ بسته‌ای که در سینما بوده و هست مقاومت کند.
فیلم علیرغم ایده مرکزی مناسبی که برای تاثیرگذاری جدی در میان مخاطب در اختیار دارد با رویکرد ملودراماتیک افراطی کارگردان و بی اعتنایی او برای طراحی میزانسن‌های متناسب با صحنه در حال اجرا، کم رمق جلوه کرده و سروشکلی تلویزیونی به خود می‌گیرد.
لقمان مداین (منتقد سینما) در یادداشتی به نقد و تحلیل فیلم سینمایی «بعد از رفتن» ساخته رضا نجاتی که در بخش سودای سیمرغ چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، پرداخته و آن را اثری دانسته که قصد دارد از بحران‌های خانوادگی بگوید.
علی نصیریان پس از سه بار نامزدی برای بهترین بازیگری نقش اول مرد در جشنواره فجر، سرانجام سیمرغ بلورین این بخش را در ۸۸ سالگی خود کسب کرد و اگر تصمیمش برای پایان دادن به کارش جدی نباشد باز هم جای درخشش دارد.
کاپیتان، در کارنامه حمزه‌ای، جهش و پیشرفت قابل‌توجهی به‌حساب نمی‌آید و هرچند که در مفهوم و رویکرد اجتماعی و اخلاقی در جایگاهی بالاتر از فیلم اول او یعنی آذر قرار می‌گیرد اما در کارگردانی به چالشی برای او بدل نمی‌شود.
«شماره ۱۰» با همه جذابیتش با مشکل بزرگ همذات‌پنداری با قهرمان روبروست. درست زمانی که دلتان می‌خواهد جای دیدن صحنه‌های مهیج با قهرمان‌تان بمانید و او را در خلوتش بیشتر بشناسید شما را به فرسنگ‌ها دورتر از این لذت پرت می‌کند.
فیلم "هفت بهارنارنج" به بازیگر نقش اول خود علی نصیریان مدیون است که بسیاری از خامی‌های یک فیلم اولی را پوشانده است.
فیلم "روایت ناتمام سیما"، در تشریح غالب ارتباطات شکل‌گرفته در فیلم دارای لکنت است و در نمایش اغلب اتفاقات و رخدادها، بدون منطق.
متأسفانه با وجود ده‌ها تواب و عضو سابق سازمان منافقین که در اروپا یا در ایران به‌سر می‌برند، اما فیلم‌های سال‌های اخیر درباره سازمان در برهه پس از انقلاب از ضعف جدی در بخش تحقیقات برخوردار است.
اتاقک گلی با وجود مشکلاتی که در جلوه‌های ویژه میدانی و بصری و نیز فیلمنامه خود دارد می‌تواند در تدوین مجدد و حذف چند پلان و سکانس، فیلم قابل‌قبول‌تری باشد و توجه گروه مخاطبان بیشتری را به خود جلب کند.
«سینما متروپل» یک سینما پارادیزوی کاملا ایرانی است که در زمان حصر آبادان روایتگر بسیاری از شاخصه‌های ایرانی است.
«آنها مرا دوست داشتند» یکی از فیلم‌هایی است که سبب دوری و قهر و فاصله بیشتر تماشاگران با سینمای ایران خواهد شد تماشاگرانی که مدتهاست به دلایل مختلف از سینما فاصله گرفته‌اند و وجود و اکران فیلم‌هایی همچون این فیلم نیز در تقویت دوری تماشاچی از سینما اثر بیشتری خواهد داشت.
رنج هنگام سکون، آزارنده‌تر و از پا براندازنده‌تر است. سکون، نقطه شروع مرگ تدریجی است و ابتدای ویرانی.
ترسناکترین بخش جنگ، تخریب و انفجار و کشتارش نیست، آن زمانی است که فرهنگ متوقف می‌شود و از زایش باز می‌ماند.
این بیم وجود دارد که برخی از سازمان ها یا نهادها، برای تبلیغ خود از واقعیت های دوران هشت سال جنگ تحمیلی، بهره یا سوءبهره ببرند.
سئوالی که هنگام تماشای «وابل» ذهنم را مشغول کرد این بود که چرا سینماگران اجتماعی ساز ما فقط باید از این زاویه خاص به اجتماع بنگرند؟ چرا به تصویر کشیدن این همه سیاهی و نکبت و فقر باید در دستور کارشان باشد؟
در سال ۱۳۵۹ همزمان با جنگ تحمیلی، تعدادی از مهندسین پالایشگاه نفت آبادان در تلاش هستند با امکانات و تجهیزاتی که در داخل انبارهای آن است، پالایشگاه‌های دیگر را ترمیم کنند. موضوعی که دستمایه فیلم جدید مهرداد خوشبخت با عنوان «گلهای باوراده» قرار گرفته است.
