نمایش مارمولک از شبکه چهار که اساسا دخلی به تغییر نگرش کلی مدیران رسانه ملی ندارد و در واقعیت امر آنچه می‌توان به دلایل و انگیزه پخش فیلم اشاره کرد، بیشتر معطوف به نگرانی از بایکوت رسانه ملی از طرف مردم و در خوش‌بینانه‌ترین حالت تغییر نگرش مدیران فعلی نسبت به پیام فیلم و به تعبیری تلاش برای بازسازی اعتبار و اعتماد عمومی از روحانیت است که در ذهنیت مردم به درست یا غلط مسبب معضلات و مشکلات و بحران‌های ریز و درشت اجتماعی و سیاسی می‌دانند.
باید گفت مجموعه پایتخت، داستان نخ نمایی است که هر روز در فضای مجازی شاهد آن هستیم و جایگاه چنین سریالهایی همان فضای مجازی است و به درد بلاگرهایی می خورد که دنبال جمع کردن فالوئر هستند!
فیلم سینمایی «پیلوت» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان روایت‌گر خانواده‌ای از هم پاشیده است که در آن تنزل انسانیت دیده می‌شود.
در پی درگذشت کیومرث درم‌بخش کارگردان، مستندساز و عکاس پیکشسوت ایرانی بر اثر بیماری کرونا، نظام‌الدین کیایی، صدابردار سینمای ایران متنی را منتشر کرد.
فیلم «مطرب» ساخته مصطفی کیایی از آن دست آثاری است که در فرآیند تبلیغاتی تلاش بسیاری شد به‌عنوان یک فیلم مفرح و حتی کمدی معرفی شود اما از نشاندن یک لبخند بر لبان مخاطب هم ناکام می‌ماند.
در هفتمین روز بهار سال 1323 در تهران زاده شد و روز 28 تیر ماه سال 1378 که در بیمارستان پارسیان سعادت‌آباد، چشمش را بر جهان و هر آنچه در آن بود، بست، آرامشی دیگرگونه می‌خواست که روی صحنه هیچ تئاتری یا در هیچ فیلم و سریال و لابه لای هیچ کتاب شعری یافت نمی‌شد. پس کوله باری را که در این 64 سال اندوخته بود، به یادگار گذاشت و رها و بی‌دغدغه رفت تا هیچستان.
تماشاگر از همان آغاز پي مي‌برد كه قرار است با يك روايت پرتعليق و هميشه رايج در اين فيلم مواجه شود، يعني زماني كه دو سرباز جوان مامور مي‌شوند در زمان كوتاه و معيني، نامه مهمي را به دست فرمانده جنگ برسانند كه حاوي لغو يك عمليات و پيشروي جهت نيفتادن در دام جبهه مقابل است، درست در همين لحظه و از دل اين تعليق دلهر‌ه‌آور است كه پيرنگ اصلي بيرون مي‌آيد.
ريان جانسون نشان مي‌دهد كه اشراف امروزي تنها از طبقه حاكم و نظامي و لردها نيستند بلكه يك نويسنده محبوب نيز تبديل به ثروتمندي اشرافي در عصر حاضر شده است.
«چاقوكشي» بيش از آنكه فيلمي كارآگاهي باشد، فيلمي است متاثر از سياست‌ها و رويدادهاي روز. فيلمي كه در آن حداقل خبري از موريارتي نيست و او بدل به انديشه رايج در ميان ترومبي‌ها مي‌شود. اينكه مهاجر جوان مي‌تواند مقبول باشد تا جايي كه كاري به ثروت‌شان نداشته باشد اما به هر روي لاتين‌هاي جنوبي عازم امريكا مي‌شوند تا ثروتي كسب كنند و زندگي بهتري به دست آورند.
رضا سخایی (برنامه‌ریز، کارگردان و عضو انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان) در یاداشت پیش‌رو به یکی از نوشته‌های ابراهیم داروغه‌زاده پاسخ دادن و نوشته است: نمی‌توان با یک پزشک و یک تب‌سنج و مواد ضدعفونی از عوامل صحنه یک فیلم در برابر ویروس کرونا مراقبت کرد.
مهدی خادم دبیر و عضو هیات داوری خانه سینما در نوشتاری کوتاه درباره وضعیت سینما در دوران کورنا متنی را نوشت.
محمد مهدی عسگرپور با انتقاد از برخی اظهارنظرها درباره تعطیلی رویدادهای فرهنگی و سینمایی برای جبران خسارت‌های پیش آمده ناشی از شیوع کرونا در سینما گفت: انگار ناتوانی‌ها به حدی رسیده که حتماً باید در درون خانواده، یک چیزی فدای چیزی دیگر از همان خانواده شود.
زماني بود كه سينماي ايران به دور از پرداختن به دغدغه‌هاي اجتماعي، پا در راهي گذاشته بود كه باعث ساخته شدن آثاري به نام «فيلم آپارتماني» شد. نكته‌اي كه بسياري از منتقدان، لزوم برون‌رفت از آن را گوشزد مي‌كردند. همه ما خوانده و شنيده‌ايم كه فيلمسازي چون «ژان لوك گدار»، زماني اين پيشنهاد را مطرح كرد كه سينما براي ماندگاري‌اش، چاره‌اي جز اين ندارد كه بيشتر به ميان مردم برود و آينه تمام‌نماي جامعه باشد. موجي كه هم‌اكنون از آن به عنوان «سينماي نو»ي فرانسه ياد مي‌شود. به نظر مي‌رسد جرياني كه در سينماي ايران راه افتاده، ديگر قصد ندارد بر پايه سينماي «از ونك به بالا» حركت كند.
«من مي‌ترسم» و «شناي پروانه» از نظر ترسيم وجه تازه‌اي از خشونت اجتماعي عليه زنان، فيلم‌هاي مهمي هستند. هر كدام از يك ديدگاه و براساس آشنايي سازندگان‌شان با جامعه، اين روسياهي را ثبت كرده‌اند.
علیرضا تابش مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی در یادداشتی به گسترش و شیوع ویروس کرونا در جهان و تأثیرش بر عرصه اقتصاد و هنر پرداخت.
علی قنبری با یک اندیشه هنری در فیلم مستند "سرهم‌بندی"، صدا و موسیقی را با ادبیات به هم گره زده است.
مستند «کارخانه آمریکایی» برترین مستند اسکار ۲۰۲۰، اثری غم‌انگیز و قابل‌تأمل پیرامون کار، انسان و سرمایه‌داری جهانی شده معاصر در بستر تنوع فرهنگی است.
پرسش اصلی این است که جشنواره فیلم فجر امسال چه چیز به داشته‌های تصویری و به اقیانوس خیال ما اضافه کرد؟
موج جدیدی در تلویزیون راه افتاده است و بازیگران معروف با تبلیغ انواع محصولات، از لباس گرفته تا مواد غذایی و آرایشی و حتی فرش، بیش از گذشته در قاب جادویی تلویزیون به چشم می‌آیند.
شنای پروانه هم به فهرست فیلم های اولی می پیوندد که در جشنواره امسال از فیلم های چندم کارگردان ها، بهتر هستند. چه در داستانگویی و چه در اجرا. مثل هر فیلم اولی ضعف هایی دارد اما در جشنواره امسال با فیلم هایی که اغلب تا نصف زمان خودشان هم نمی توان تحملشان کرد، جزو معدود کارهای اثرگذار است و جزو معدود بودن، غنیمتی است.
شجاعت سعید ملکان قابل تقدیر است که در نخستین اثرش سراغ سوژه ای ملتهب رفته است. سوژه ای که سالها به دلیل ساخت انبوه آثار هالیوودی از سوی فیلمسازان مورد توجه قرار نمی‌گیرد چراکه همواره ترس از این مهم وجود دارد که اثر مقبول مخاطب نیفتد و کار به سرانجام مورد نظر نرسد.
