نمایش‌نامه‌ی باغ آلبالو به نویسندگی آنتون چخوف در تاریخ تئاتر بسیار مهم است. جورجو استره‌لر، پیتر اشتاین و پیتر بروک، سه اجرای مشهور از این نمایشنامه را به‌صحنه برده‌اند. ماریا شِتسُوا و کریستوفر اینِس در کتاب «مقدمه‌ی کیمبریج بر کارگردانی تئاتر» به این موضوع پرداخته‌اند. ترجمه‌ی این مطلب را در ادامه می‌خوانید.
قوام شخصیت عجیب و غریبی در تاریخ ما بوده است که نه می‌توان به‌سادگی او را ستایش و نه محکوم کرد. قوام انسان پیچیده‌ای‌است که هم مملکت را به ورطه‌های خطرناکی کشانده و هم از ورطه‌های هولناکی بیرون کشیده است.
نمایش «تنها راه ممکن» به نویسندگی و کارگردانی محمد یعقوبی دوشنبه دوم اسفندماه به اجرای خود در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر پایان می‌دهد.
کارگردان نمایش «مانوس» همزمان با اجرای این اثر نمایشی مستند در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر یادداشتی را برای تماشاگرانش منتشر کرد
حقیقت این است که تنها تئاتر آوانگارد شمال اروپا که در سطح اروپا شناخته شد و در سطح حرفه‌ای جهانی حرفی برای گفتن داشت، در همین اسلو تاسیس شد و رشد کرد. اسفناک‌تر این است که کارگردان‌ها و بازیگران جوان نروژی حتی به خود زحمت نمی‌دادند که بروند و آن را ببینند. تنها تئاتر آوانگارد خلاق اسکاندیناوی، تقریباً در سکوت کامل از اینجا رفت. از میان منتقدان تئاتر نروژ تنها مارتین نَگ به تئاتر اودین توجه نشان داد.
در دنيايي كه مردم تكنولوژي را مدام در دستان خود دارند و به آداب سالن نمايش آگاهي ندارند، تحكم و دستوردادن (موبايلت‌رو «اين‌طوري» خاموش كن.... «پات رو دراز نكن»... «سريع بيا تو»... «سريع برو بيرون») همان مردمان را از اين فضا دورتر و دورتر خواهد كرد و آنها مثل گذشته‌اي نه‌چندان‌دور، به كارهايي جز تئاتررفتن روي خواهند آورد.
مى گویند هر ملتى لیاقت دولتمردانى را دارد که بر آنها حکومت مى کنند اما من فکر مى کنم هر ملتى لیاقت تئاترى هایى را دارد که برایشان نمایش اجرا مى کنند.
در میان تماشاگرانی که پس از تماشای نمایش در حاشیه کویر از تالار ۲۵ شهریور، بیرون می‌آمدند، چشمم به مردی افتاد که شباهت شگفتی به خسرو گلسرخی داشت؛ مردی که دوستش می‌داشتم و یکی از الگوهای نسل پرشوری بود که کله‌شان بوی قرمه‌سبزی می‌‌داد! به حدی او به گلسرخی شبیه بود که یک لحظه توهم و خیال بَرَم داشت، «آیا این روح اوست که با شتاب به سوی من می‌آید؟!».
استاد رکن‌الدین خسروی، یکی از مؤثرترین استادان تئاتر کشور بود. همه کسانی که با او کار کرده یا شاگرد او بودند، بر این نکته آگاهی داشتند که در وهله اول باید پایبند به اخلاق، انضباط و تعهد باشند. بنابراین اخلاق و فعالیت تئاتری جزء لاینفک حضور آنان در فعالیت‌های تئاتری بود.
رویا نونهالی برای نمایش «دیوان تئاترال» که به کارگردانی روزبه حسینی این روزها در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است، یادداشت نوشت.
« این نمایش برای من به عنوان تماشاگر، جاذبه های گوناگونی داشت. اجرا، اجرای باوقاریست که موسیقی- در قالب موسیقی سنتی- بخش قابل توجهی از کار را شامل می‌شود. چند صدایی، تلفیق صدای زن و مرد و همچنین بهره گیری از موسیقی مناطق مختلف، جلوه ی زیبایی به کار بخشیده بود. همچنین نمایش از قصه ها و زمینه های شعریِ آشنایی استفاده می‌کند که خاطره انگیز و نوستالژیک هستند.
جشنواره سي‌وسوم تئاتر فجر با بودجه يك ميليارد و ٨٠٠ ميليون توماني برگزار شد. اما علي مرادخاني، معاون امور هنري سال گذشته اعلام كرد مبلغي معادل چهار ميليارد تومان را به برگزاري جشنواره تئاتر اختصاص داده است. با در نظر گرفتن اين نكته كه بودجه مورد نظر در دروه جديد قطعا كمتر از سال قبل نخواهد بود بايد ديد حاصل چيست؟ تا اينجاي كار به نظر مي‌رسد امسال و در دوره جديد نيز در بر همان پاشنه سابق مي‌چرخد و نشانه‌ها همه به يك نكته اشاره مي‌كنند. «منتظر اتفاق خاصي نباشيد.»
محسن حسینی کارگردان و بازیگر تئاتر که روز گذشته به تماشای نمایش دیوان تئاترال نوشته محمود استاد محمد و کارگردانی روزبه حسینی نشست در یاداشتی کوتاه از ستایش عشق و هنر در تئاتر گفت
علی شمس نمایشنامه نویس و کارگردان جوان تئاتر طی یادداشتی به بهانه اجرای نمایش «کلاغ»، این اتفاق را باعث معرفی نمایشنامه نویس و اثری قابل تأمل در تئاتر ایران دانست.
نمايش «ريچارد سوم اجرا نمي‌شود» يعني احترام به انديشه و تماشاگر... كساني كه فرصتِ ديدن اين اثر را از دست بدهند بي‌شك زيان خواهند كرد.
درحالیکه برخی کارگردانان و نمایشنامه‌نویسان محمد یعقوبی را به دلیل بازتولید برخی کارهایش مورد سرزنش و انتقاد قرار می‌دهند اما به نظر می‌رسد این منتقدان دفاعیه مکرر این کارگردان را نشنیده‌اند.
محمد کرمی می‌گوید فضای خشونت‌بار در نمایش ˝رنده کن˝ در متن وجود دارد نه اجرا.
حمیدرضا صدر در یادداشتی که درباره نمایش ˝نگاهمان می‌کنند˝ معتقد است؛در دنیای معاصر نمی‌توان در پیله خود پنهان ماند!
اگر اهل تئاتر دیدن هستید؛ باید نمایش «آرتیگوشه» را ببینید، چرا که در آن ملاحظاتی نوین هست که تماشایش را لذت بخش می‌کند. این نمایش هم در نوشتار دارای نوآوری هایی قابل تامل است و هم در حوزه‌ی کارگردانی و بازیگری حرف برای گفتن دارد.
«دپوتات» به کارگردانی اتابک نادری عنوان نمایشی است بر اساس نمایشنامه کمدی «به دنبال دروغگو» نوشته دیمیتریس پساتهاس با ترجمه کریم عظیمی ججین و دراماتورژی محمد نادری که این روزها روی صحنه ی ایوان شمس است
همزمان با 18 مهرماه سالروز افتتاح و به مناسبت پنجاهمین سال فعالیت تماشاخانه سنگلج ، مدیر این تماشاخانه یادداشتی بدین منظور منتشر کرد.
