نمایش «نادیدنی» به کارگردانی بابک حجری که کاری از انجمن هنرمندان نابینا و کم بینا است، تا ۱۲ بهمنماه در عمارت روبرو اجرا خواهد داشت.
نمایش"چه کسی شلیک کرد" هفتم بهمن ماه میزبان اهالی هنر، عکاسان و خبرگزاری ها خواهد بود.
هر چند كه گويي همان مدعاي پستمدرنيستي تئاتر كه تبديل به مُدي روزمره براي مدعاي روشنفكرمآبانه است، اين تئاتر را نيز رنج ميدهد و در نتيجه مخاطب را با خود همراه نميسازد؛ چراكه اين جشن بيمعنايي انگار كه همراه چنداني را با خود نميطلبد.
نمایش «آوازه خوان خیابان های منتهن» به کارگردانی میکائیل شهرستانی یکشنبه ۷ بهمن ماه ویژه خبرنگاران و عکاسان انجمن عکاسان خانه تئاتر و خبرگزاری ها به صحنه می رود .
عمارت نمایشی نوفل لوشاتو با یک فراخوان از هنرمندان و دانشجویان و گروههای هنری دعوت به عمل آورد.
نمایش «وقتی خروس غلط می خواند» به کارگردانی علی شمس به دلیل همزمانی با بازی نیمهنهایی جام ملتهای آسیا روز دوشنبه ۸ بهمن ساعت ۱۵:۳۰ به صحنه میرود.
نمایش «آلبوم عکس خانم اشمیت یا چیزی شبیه این» به نویسندگی پژند سلیمانی و کارگردانی سارا داروفروش روی صحنه می رود.
نمایش «لالهزار، هتل کاتوزیان» در حالی در تماشاخانه مهرگان روی صحنه رفته است که تجربه دیدنش حاوی نکات متعددی است. نکاتی که به نظر با مسئله مورد انتقاد نمایش همداستان میشود خود بدل به آنتاگونیستی برای تئاتر میشود.
به دعوت بنیاد رودکی و تالار وحدت، نمایش «سقراط» به نویسندگی و کارگردانی حمیدرضا نعیمی برای پنجمین بار در اسفند ۹۷ برای بیست شب اجرای محدود روی صحنه میرود.
در قرن اخير اشكالي از اجرا پديد آمد كه از هيچ متن مكتوبي كمك نگرفتند و هر يك با استفاده از عنصر ديگري همچون رقص يا بداههپردازي و غيره به اجرا دست زدند كه باز هم در اين فرمت اجرا نيز الزاما «context» (فحواي كلام، موقعيت، زمينه و بافت) وجود دارد كه «رخداد»ها يا «كنش»هايي در بستر آن رخ ميدهد. بنابراين به نظر من عنصر سومي وجود دارد كه الزامآورتر از دو عنصر قبلي است و آن مواجهه است. مواجهه تماشاگر با يك وضعيت، كه در آن كسي يا چيزي در حال انجام كاري است.
در آثار رفيعي (حتي دو فيلمش) تلخي، سياهي و شوربختي تصويري زيبا دارد و با سليقه ساخته شده اما اين به معني كاسته شدن از پلشتي مشكلات نيست. قرباني شدن جواني و زيبايي در «خانه برناردا آلبا» به همان اندازه هولناك است كه در «ماهيها عاشق ميشوند» سرنوشت زوج ميانسال فيلم عزيز و آتيه (رضا كيانيان و رويا نونهالي) كه قرباني سياست شدهاند.
خصوصيسازي افسارگسيخته و هجوم سرمايههاي بيمنطق به سمت تئاتر كه يك زمان در سينما و شبكه نمايش خانگي شاهد بوديم و زماني هم در تجسمي، كار را براي همه ما دشوار كرده است. از هرجا كه بشود كاسبي كرد عدهاي مشغولند و مبلغان ماجرا هم يك عده هنرپيشه كاسبكار هستند. تمام نشانههاي سرمايهداري دست به دست يكديگر دادهاند تا كالاي فوقزبالهشان را به خورد تماشاگران دهند. به همين دليل معتقدم در چنين شرايطي وقتي به جريان سرمايهداري تن ندهيد تمام اركان فعاليت شما به مشكل برميخورد. تماميتخواهي بر جريان حاكم شده كه همه چيز را در خدمت خودش ميطلبد و اگر تن ندهيد شما را حذف ميكند.
کارگردان نمایش «چه کسی شلیک کرد؟» عنوان کرد این اثر نمایشی درباره حقیقتهای جعلی و قهرمانهای تقلبی است.
این روزها مونولوگ «کاردآجین» به نویسندگی و کارگردانی محمد میرعلی اکبری در خانه نمایش مهرگان روی صحنه رفته است. ژانر این مونولوگ «رئالیسم اجتماعی» است و در مدت زمان ٨٠ دقیقه اجرا میشود. گروهی از بازیگران هنرجوی این نمایش اولین بار است روی صحنه تئاتر میروند و همین موضوع پاشنه آشیل نمایش جدید محمد میر علیاکبری شده است.
تابستان از آن دست نمایشهاییست که در مقابل تفسیر شدن مقاومت میکند و بهشکل پارادوکسیکال به تفسیرهای تازه، میدان میدهد. اگر از روایت رئالیستی ابتدای نمایش گذر کنیم، حضور نابهنگام شخصیت دوم با آن جانیابی بهتآور، تابستان را واجد مازادی رهاییبخش و صد البته هولناک کرده است. اصولاً زندگی تکرار شونده روزمره میتواند مقدمه معناباختگی و ملال شود.
میکائیل شهرستانی در نمایش «آوازهخوان خیابانهای منهتن» با ۱۰ نقش به روی صحنه میرود.
اپرای «پردیس و پریسا» اثر لوریس چکناواریان روی صحنه میرود.
کارگردان نمایش چخوفناک که به تازگی اجرای خود را در عمارت روبرو آغاز کرده است، گفت: «سوال اساسی ای که برای شروع این پروژه ذهن مرا درگیر خودش کرد ، عدم وجود رویای مشترک میان انسانهاست.»
مراسم افتتاحیه نمایش شوبیل و رونمایی از نمایشنامه «نام همه مصلوبان عیسی است» شب گذشته برگزار شد.
کارگردان نمایش «کالبدشکافی» عنوان کرد این اثر نمایشی به تناقضهای وجود آدمی و شناختی که هر انسان از وجود خود دارد، میپردازد.