محدودیت‌های کرونایی همچنان صنعت فیلم کره را تهدید می‌کنند و تا اینجا برندگان بزرگ این اتفاق، استریمرها بوده‌اند.
«انگل» آشکارا راجع به طبقات اجتماعی است؛ نزاعی همیشگی میان فقیر و غنی، میان سرمایه‌دار و طبقه کارگر و میان رئیس و مرئوس که در قالبی تازه روایت شده است.
«انگل» عنوان فیلمی است که در طول فصل جوایز سینمایی ۲۰۲۰ نام آن را زیاد شنیده اید.
فیلم برنده اسکار «انگل» به کارگردانی بونگ جون هو، رکورد شانزده ساله «مصائب مسیح» ساخته مل گیبسون در گیشه انگلستان را شکست.
فیلم سینمایی «انگل» در اسکار ۲۰۲۰ جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد، اما صبحت‌هایی درباره شایسته نبودن آن مطرح شده که در این گزارش به آن می پردازیم.
کارگردان سازنده «انگل» فهرستی از کارگردان‌های مورد علاقه‌اش را منتشر کرد که از سازندگان فیلم‌های ترسناک تا مستند در آن جای دارند.
فیلم سینمایی «آوای وحش» که رقابت نزدیکی با «سونیک خارپشت» داشت، توانست با فروشی خوب این فیلم را شکست دهد.
پایگاه اینترنتی «راتن تومیتوز» اقدام معرفی به ۱۰ فیلم برنده تاریخ اسکار خارجی با بالاترین نمرات از سوی منتقدان سینمایی کرد.
ترامپ در تظاهرات روز پنج شنبه در کلرادو انتخاب تاریخی اسکار را دست انداخت و فیلم «انگل» را مسخره کرد.
بونگ جون هو کارگردان کره‌ای فیلم سینمایی «انگل» گفت مارتین اسکورسیزی مشتاقانه منتظر پروژه بعدی‌اش است.
فیلم سینمایی «انگل» پس از کسب ۴ جایزه اصلی در مراسم اسکار ۲۰۲۰ در باکس آفیس نیز رکورد تازه‌ای را به نام خود ثبت کرد.
انجمن روزنامه‌نگاران آسیایی ضمن تبریک به «بونگ جون هو» به سبب درخشش تاریخی در جوایز اسکار، این اتفاق را گامی مهم و رو به جلو برای سینمای آسیا دانست.
موفقیت فیلم «انگل» از کره جنوبی در مراسم اسکار، این فیلم را به فیلم شماره یک آمازون و اپل بدل کرد و سالن‌های سینماهای آمریکا را برای نمایش آن ۲ برابر ساخت و در بریتانیا رکورد شکست.
بونگ جون هو کارگردان فیلم سینمایی «انگل» اولین جایزه خود را در جوایز اسپیریت و مربوط به فیلم‌های مستقل دریافت کرد.
انجمن نویسندگان آمریکا (WGA) اسامی نامزدهای امسال را برای دستاوردهای فوق‌العاده فیلمنامه‌نویسی در سال ۲۰۱۹ اعلام کردند.
برندگان جوایز جامعه ملی منتقدان فیلم معرفی شدند و در این میان «انگل» عنوان بهترین فیلم ۲۰۱۹ را از آن خود کرد.
کارگردان سرشناس مکزیکی از «انگل»(پارازیت) به عنوان فیلمی یاد کرد که نشان می‌دهد مردم امروز چطور در بی‌رحمی سیستم کاپیتالیستی و جنگ طبقاتی اسیر شده‌اند.
۳۰۴ منتقد از سراسر دنیا در نظرسنجی سایت معتبر سینمایی «ایندی وایر» شرکت کردند تا برترین‌های سینمای جهان در سال ۲۰۱۹ را انتخاب کنند.
در حالی که «داستان ازدواج» پیشتاز نامزدی جوایز حلقه منتقدان ونکوور شده بود، در نهایت این فیلم «انگل» بود که به عنوان بهترین فیلم انتخاب شد.
انجمن بین‌المللی منتقدان تورنتو نیز فیلم کره‌ای «اَنگل» را به عنوان بهترین فیلم سال 2019 سینما انتخاب کردند.
فیلم سینمایی «انگل» به کارگردانی بونگ جون هو از انگاه منتقدین آنلاین فیلم نیویورک به عنوان بهترین فیلم لقب گرفت.
فیلم کره‌ای «انگل» که موفق‌ترین فیلم خارجی سال سینمای جهان است، این فرصت را دارد تا با کسب جایزه در شاخه بهترین فیلم در این دوره جوایز اسکار، تاریخ‌ساز شود.
کمدی سیاه بونگ جون-هو از کره‌جنوبی که برنده نخل طلای جشنواره کن امسال شد، فروش خود در آمریکا را از مرز ۱۰ میلیون دلار هم فراتر برد.
نخستین فیلم کره‌ای برنده نخل طلایی جشنواره کن بیش از ۱۰۰ میلیون دلار در دنیا فروخت و رکورد کارنامه کارگردانش را شکست.
«انگل» همان‌طوركه از عنوانش پيداست، فيلمي است در مورد بودن و بيان خود در اندام ديگري. خود يا آنچه قرار است سوژه بناميم در قالب خانواده‌اي چهارنفره و در سطحي پايين‌تر از آنچه منزلت‌شان است همچون انساني كه از عرش به فرش آمده، معرفي مي‌شوند؛ خانواده‌اي كه به سختي مايحتاج روزانه را به دست مي‌آورند و به سختي زندگي مي‌كنند. طبيعي است كه در چنين موقعيتي دستيابي به منزلتي پايدار هدف نهايي باشد
شخصيت‌هاي فيلم همگي به نوعي دچار بي‌هويتي و بحران هويتند. در مورد خانواده كيوو، زماني كه سنگ ظاهرا شانس وارد زندگي آنها مي‌شود اين بحران خودش را به وضوح نشان مي‌دهد . يعني نپذيرفتن هويت خود و سعي در جايگزيني يك هويت جعلي براي رسيدن به مقاصد كه در اواسط فيلم، كيوو توسط همين سنگ مورد اصابت قرار گرفته و تا دم مرگ مي‌رود.
در جامعه سرمايه‌داري امروز رده‌ها و صنف‌هايي وجود دارند كه به چشم ما نامرئي هستند. آنها را در لفافه و خارج از ديد نگه مي‌داريم و نگاه سرسري و تحقيرآميزي به سلسله مراتب طبقاتي داريم و آن را يادگاري از گذشته مي‌بينيم، اما واقعيت اين است كه مرزي طبقاتي وجود دارد كه نمي‌توان از آن گذر كرد. فكر مي‌كنم اين فيلم شكاف‌هاي ناگريزي را حاصل اصطكاك دو طبقه در جامعه امروزِ به‌شدت دوقطبي است، نشان مي‌دهد.
آن طور كه مي‌توان از فيلم‌هاي پيشين بونگ جون-هو انتظار داشت، سينماي او همواره به نوعي در نسبت و ارتباط با سينماي «ژانر» قرار مي‌گيرد، نسبت و ارتباطي شخصي كه تجربه‌گرايي و حتي بازيگوشي با مولفه‌هاي ژانري ويژگي و خصيصه اساسي آن به شمار مي‌آيد. از اين منظر، «انگل» نيز تماما در راستاي رويكرد هميشگي بونگ جون-هو و در امتداد كارنامه‌اش قرار دارد، اثري بازيگوشانه و سرگرم‌كننده كه در سطح درونمايه بار ديگر مي‌كوشد ابعاد انتقادي جامعه‌شناسانه گوناگوني را نيز دربرگيرد.
