نمایشی چون «میز» را می‌توان صدایی تازه از نسل نورسیده تئاتر این مملکت دانست. بازیگرانی جوان و کم‌تجربه که با تمرین زیاد و طولانی، توانسته‌اند در خدمت اجرا باشند و سیاست‌های اجرایی موردنظر کارگردان را به نمایش بگذارند.

واقیعت جایی بیرون دیوارهاست. طبقه جایی تعریف می‌شود که نمی‌بینیم. جایی که آدم به آدم نمی‌رسد. «میز» به سادگی این وضعیت را بازنمایی می‌کند، به سادگی.