فیلم‌های این فهرست، فوتبال را در تلفیق با ژانرها و سوژه‌های گوناگونی ارائه می‌دهند؛ از کمدی، عاشقانه و جنایی تا مستند، مستندنما و زندگی‌نامه‌ای و البته بعضی از اتفاقات تاریخی این ورزش نیز به شما یادآوری خواهد شد، از پیروزی غیرمنتظره‌ی ایالات متحده در مقابل انگلیس تا فوتبالیست سرشناسی که به قتل رسید.

به غیر از هیچکاک، هیچ کارگردان دیگری وجود ندارد که نام خانوادگی او به تنهایی مشخص کند که شما چه نوع فیلمی را تماشا می‌کنید. فیلم‌های لینچ که اغلب تقلید می‌شوند و به ندرت از خود آن‌ها بهتر از آب در می‌آیند، تاثیر ماندگاری بر سینما گذاشته‌اند. لینچ به عنوان یک کارگردان، قاطعانه از توضیح دادن کار خود امتناع می‌ورزد و ترجیح می‌دهد مخاطبانش نسبت به فیلم‌هایش واکنش احساسی داشته باشند تا کارشناسی. بهترین راه برای تجربه یک فیلم لینچی این است که اجازه دهید شما را در بر بگیرد، نه اینکه در جزییات دقیق شوید تا معنای عمیق آن را رمزگشایی کنید.

میشل یئو در فیلم اکشن مهیج «مادر» در نقش مهاجری ظاهر می‌شود که با حلقه جنایت در بوستون روبه‌رو ‌شده است.

پل شریدر فیلم «اوه کانادا» را با بازی ریچارد گِر و جیکوب الوردی ‌ساخت.

ریدلی اسکات درحال مذاکره است تا کارگردانی فیلم «بیجیز» را برای پارامونت برعهده بگیرد.

فیلم‌های رمانتیک می‌توانند سبُک دل، خنده‌دار و گاهی اوقات حتی آسیب زا باشند. در هر داستان عاشقانه‌ حداقل عمیق، عنصر خاصی از درام یا تضاد درونی وجود دارد که رابطه شخصیت‌های اصلی را تکانشی‌تر و خسته کننده‌تر می‌کند. اکنون با چنین رویکردی ما می‌خواهیم به معرفی ۱۰ فیلم غمگین برای روز ولنتاین بپردازیم.

باید دید سال ۲۰۲۴ می‌تواند کسالت سینمای هالیوود را برطرف کند یا نه، شاید با فیلم‌های اکشنش. این پانزده فیلم اکشن ۲۰۲۴ به گفته نشریه کازموپولیتن بهترین‌های سال در این ژانر خواهند بود.

ویل اسمیت در اکشن «راهزنان شکر» در نقش یک کهنه کار جنگ عراق بازی می‌کند.

«جعفر جکسون» برادرزاده ۲۶ ساله «مایکل جکسون» در فیلم زندگی‌نامه سلطان موسیقی پاپ مقابل دوربین می‌رود.

دیوید لینچ و ورنر هرتسوگ دو تن از تأثیرگذارترین پیشگامان تاریخ سینمای قرن بیستم هستند و همچنان با قدرت به کار خود ادامه می‌دهند. لینچ و هرتسوگ که به خاطر برخی از شاهکارهای معتبرشان مانند «کله‌پاک‌کن» (Eraserhead) و «آگیره، خشم پروردگار» (Aguirre, the Wrath of God) از میان دیگر آثار تحسین شده‌ی آن‌ها شناخته می‌شوند، قطعا باید در زمره بزرگ‌ترین فیلم‌سازان زنده‌ی زمان ما به حساب آیند، زیرا آن‌ها هرگز از دیدگاه‌های هنری خود تخطی نکردند.

«جین سیبرگ» بازیگر آمریکایی همواره با «از نفس افتاده» پیشروترین اثر سینمای موج نو فرانسه به یاد آورده می شود اما شاید کمتر کسی از سرنوشت تراژیک او با خبر باشد!

بازیگران کمدی سینمای صامت مانند چارلی چاپلین و باستر کیتون راه را برای بازیگران دوره‌ی مصوت سینما مانند هامفری بوگارت و کری گرانت باز کردند و بعد از آن نوبت به مرد معمولی سینما تام هنکس رسید و در نهایت جذابیت لئوناردو دی‌کاپریو همه را راضی کرد. باید منتظر بمانیم و ببینیم کدام یک از بازیگران عصر حاضر می‌توانند ادامه‌دهنده‌ی مسیر این بازیگران بزرگ باشند؛ کاری سخت که از عهده‌ی هرکسی برنمی‌آید.

تیزر «ددپول ۳» با ۳۶۵ میلیون بازدید عنوان پربیننده‌ترین تیزر را از «مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست» گرفت.

مانند بسیاری دیگر از کارگردان‌های بزرگ، گاسپار نوئه هم دانش‌آموخته سینما است و برای یادگیری آن، فیلم‌های زیادی دیده‌ است. او به تازگی درباره‌ی آثار سینمایی محبوب خود صحبت کرده و توضیح داده‌ است که چگونه آن‌ها الهام‌بخش او شده‌اند و سبک داستان‌گویی و فیلم‌سازی‌اش را شکل داده‌اند. اما فیلم‌های محبوب گاسپار نوئه کدامند؟

شخصیت‌هایی وجود دارند که در ابتدای فیلم شبیه به قهرمان‌ها هستند، ولی با پیش‌رفتن فیلم، روی دیگر خودشان را نشان می‌دهند و روند تبدیل شدن از یک قهرمان به یک ضدقهرمان را طی می‌کنند؛ مانند راس الغول در «بتمن آغاز می‌کند» (Batman Begins) یا ایکاریس در «جاودانه‌ها» (Eternals). این شخصیت‌ها باید پروسه‌ی مشخصی را طی کنند و شخصیت‌هایی نباشند که به راحتی تحت تاثیر حرف‌های یک ضدقهرمان دیگر قرار بگیرند یا توسط آن‌ها شست‌وشوی مغزی شوند و تبدیل به شخصیتی شرور گردند؛ مانند هاوکای در «انتقام‌ جویان» (The Avengers).

طی تاریخ اسکار، بسیاری از بازیگران، خیلی دیر توانسته‌اند اسکار را به قفسه‌ی افتخارات خود اضافه کنند. از کاترین هپبرن گرفته که چهارمین اسکار تاریخ‌ساز خود را برای فیلم «کنار برکه‌ی طلایی» (On Golden Pond) گرفت تا کریستوفر پلامر که برای بردن اسکار با فیلم «تازه‌کارها» (Beginners) تاریخ‌ساز شد. همیشه وقتی که یک بازیگر مسن، با یک کارنامه‌ی درخشان، بالاخره موفق می‌شود مجسمه‌ی طلایی اسکار را به خانه ببرد، خوشحال‌کننده است.

سِر ریدلی اسکات به مدت پنجاه سال است که آثار سینمایی باکیفیت برای مخاطبان خود تولید می‌کند. توانایی مثال‌زدنی او در به تصویر کشیدن شخصیت‌های فراموش نشدنی با هیچکس قابل مقایسه نیست. اسکات بعضی از دراماتیک‌ترین لحظه‌های تاریخ سینما را خلق کرده است؛ از جمله‌ صحنه‌های حماسی در شاهکارهایی مانند «بیگانه» (Alien)، «بلید رانر» (Blade Runner) و «گلادیاتور» (Gladiatoe). فیلم‌های ریدلی اسکات اما با معرفی تعدادی از شخصیت‌های ماندگار تاریخ نیز همراه بوده‌اند.

اسکار یکی از مهم‌ترین جایزه‌های سینما در جهان است و بالاترین جایزه‌ای که می‌توان کسب کرد، جایزه‌ی بهترین فیلم است. همان‌طور که بسیاری از شاهکار‌های برتر در تاریخ سینما، موفق به برد جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم نشدند، تعدادی از آثار سینمایی برنده‌ی اسکار نیز به کلی فراموش شده‌اند؛ حتی با وجود اینکه در سال اکران خود، مخاطبان و داوران را مجذوب خود کرده بودند.

الکساندر پین آدم‌های تنها را دوست دارد، آدم‌هایی به ظرافت یک چینی ترک‌برداشته. این را از تمام فیلم‌هایش می‌شود فهمید؛ تمام شخصیت‌های اولش که قهرمان نیستند اما سفر قهرمانی را پشت سر می‌گذرانند. پیرمردهای تنهامانده «درباره اشمیت» و «نبراسکا» هر یک به دنبال هدفی در زندگی‌شان هستند.

تعریف فیلم هنری به صورت گسترده به این شکل است: «فیلمی که ترسی از استفاده کردن از عناصر تجربی ندارد، معمولا دیدگاه هنری یک کارگردان مولف است و هم‌چنین به صورت گسترده‌ در گیشه‌ پخش نمی‌شود.»

کنسل‌ کالچر یا همان فرهنگ تحریم/تبعید (Cancel culture) پدیده فرهنگی و اجتماعی نسبتا نوظهوری است. این پدیده در ابتدا حامیان زیادی داشت، اما چند سالی است که بر تعداد منتقدان آن افزوده شده و توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. در این بین سینماگران معدودی به ساخت فیلم درباره کنسل کالچر اقدام کرده‌اند. این سینماگران سعی کرده‌اند تا از زوایای متفاوتی به این پدیده اجتماعی بنگرند. فهرست زیر مروری بر پنج فیلم است که درباره کنسل‌ کالچر و پیامدهای آن ـ چه مثبت و چه منفی ـ ساخته شده‌اند.

مایکل مان استاد ساختن شخصیت‌های سرد و بی‌روح اما شدیدا کاریزماتیک و همدلی‌برانگیز است. اگر سری به کارنامه‌ی او بزنید متوجه خواهید شد که او این شخصیت‌های سرد را فقط از طریق نمایش رفتار آن‌ها نمایش نمی‌دهد، بلکه سرمای درون این شخصیت‌ها بیش از هر چیز در فرم سینما و سبک‌پردازی کارگردان است که متجلی می‌شود.

فیلم فرانسوی‌زبان وودی آلن با عنوان «ضربه شانس» پخش کننده آمریکایی یافت و بهار اکران می‌شود.

گاس ون سنت در طول ۴۰ سال زندگی حرفه‌ای خود با چند ویژگی خاص شناخته می‌شود؛ فیلم‌ساز مستقل، برنده نخل طلا و دلنشین‌ترین مرد هالیوود از نظر رابین ویلیامز فقید.

وقتی که پای فیلم‌های علمی-تخیلی در میان باشد، سال ۲۰۰۹ یکی از بهترین‌ها است و حتی ۱۹۸۲ را به چالش می‌کشد. دلایل زیادی برای اثبات این نکته وجود دارد؛ طی سال ۲۰۰۹، نه تنها فیلم‌های علمی-تخیلی زیادی اکران شدند، بلکه این آثار به اندازه‌ای خوب بودند که در آن سال، دو نامزد اسکار بهترین فیلم از این ژانر داشتیم. در این مطلب نگاهی می‌اندازیم به فیلم‌های علمی-تخیلی برجسته‌ای که سال ۲۰۰۹ را در تاریخ سینما جاودانه کردند.

حلقه منتقدان فیلم ونکوور، فیلم رازآلود «آناتومی یک سقوط» به کارگردانی «ژوستین تریه» را به عنوان بهترین فیلم سال معرفی کرد.

فیلم‌های ترسناک نوجوانانه همیشه یکی از سرگرم‌کننده‌ترین زیرژانرها بوده است. داستان‌های این فیلم‌ها معمولا حول نوجوانان می‌چرخند و آن‌ها را هدف قرار می‌دهند. از فیلم‌هایی با داستان بلوغ مثل «آن» (It) تا یک چرخش تازه و منحصربه‌فرد در این زیرژانر مثل فیلم تاثیرگذار «با من حرف بزن» (Talk to Me)، در ادامه بهترین فیلم‌های ترسناک نوجوانانه یک دهه اخیر را نام بردیم.

کدام موجودات سینمایی شما را بیش‌تر از سایرین ترسانده‌اند و کدام آن‌ها شما را به فکر فرو برده‌اند؟ موجوداتی که در فیلم‌های سینمایی حضور پیدا می‌کنند، اغلب نقش اصلی فیلم هستند و معمولا سر و کله‌شان در فیلم‌های ژانر وحشت پیدا می‌شود؛ این‌ها موجوداتی هستند ترسناک و هیولاهایی کشنده. داستان‌های این‌چنینی، از همان روزهای ابتدایی تولد سینما، همواره یکی از جریان‌های اصلی آن بوده‌اند.

«آنتونی فوکو» کارگردان فیلم‌های اکشن هالیوودی قرار است یک مستند بلند را درباره نلسون ماندلا کارگردانی کند.

تام کروز در تلاش است تا در آخرین فیلم تارانتینو با وی همراه شود.

«اوپنهایمر»، «سالتبرن» و «بیچاره‌ها» در جوایز انجمن کارگردانان هنری موفق به کسب جوایز اصلی شدند.

برای فیلم‌سازی همچون وایتیتی یک عقب‌گرد کامل است. او چند سال قبل با کمدی‌های مستقلی همچون «شکار انسان‌های سرگردان» (۲۰۱۶) همه را هیجان‌زده کرد و وعده‌ی ظهور یک کمدی‌ساز درجه‌یک را داد، او حتی نبوغ ذاتی خود را در قالب یک فیلم بزرگ بلاک‌باستری از دنیای سینمایی مارول به نمایش گذاشت (ثور: رگناروک) اما در چند اثر اخیر او، هیچ خبری از آن شور و هیجان سابق نیست، کارگردان لیگ برتری ما به دسته دوم سقوط کرده است. اگر به فیلم‌های فوتبالی علاقه‌مند هستید، با خودتان مهربان باشید و همان «فوتبال شائولین» (۲۰۰۱) را دوباره تماشا کنید.

سینمای کانادا برخلاف تفکر اکثریت مردم، تاریخچه‌ی قابل توجهی در تاریخ سینما دارد. از ابتدای قرن بیستم تا به امروز، آثار زیادی در این کشور تولید شده‌اند که از نظر هنری ارزش بالایی داشتند که تعدادی از آن‌ها از بهترین فیلم‌های کانادایی هستند که در جهان نیز دیده شده‌اند.

این فیلم به هیچ شکل اثری بلندپروازانه نیست. در اینجا هیچ ملاحظه فلسفی در مورد آینده جهان یا مجموعه‌ای از دیالوگ‌های بلند و پرشکوه را نمی‌یابید. این یک اکشن ساده، سریع و مستقیم است که در طی آن خون، خشونت، اعضای بریده شده و وحشیگری را خواهید دید که گاهی حتی اغراق آمیز است.

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار اعلام که از سال ۲۰۲۶ یک جایزه اسکار برای «بهترین انتخاب بازیگر» اعطا خواهد کرد.

فیلم سینمایی «انجمن برف» موفق به کسب ۱۲ جایزه از جمله بهترین فیلم و کارگردانی از مهمترین جوایز سالانه سینمای اسپانیا (گویا) شد.

کریستوفر نولان برای نخستین بار موفق به کسب جایزه اصلی جوایز سالانه انجمن کارگردانان آمریکا (DGA) شد.

فیلم آلمانی اتاق معلمان به کارگردانی ایلکر چاتاک، داستانی ظریف و دقیق روایت می‌کند که یادآور آثار اصغر فرهادی است. چاتاک فیلمساز ترک تبار و ساکن آلمان با نگاهی غیربومی و مهاجر، قصه‌ای در یک جامعه کوچک مدرسه به تصویر می‌کشد که لایه‌های قابل تعمیمی دارد. این فیلم به‌عنوان نامزد آلمانی برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نود و ششمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد.

روسیه قدمتی طولانی در تاریخ‌ سینما دارد؛ کشوری که از همان اوایل اختراع دوربین در این صنعت حضور داشته و بسیاری از قوانین سینما برای آینده را پایه‌گذاری کرده است. می‌توان به جرئت گفت که تعدادی از بهترین فیلم‌های روسی، حتی تاریخ سینما را به کلی پس از خود تغییر داده‌اند.

نامزدهای جایزه اسکار ۲۰۲۴ مشخص شده‌اند و می‌توان به جرأت گفت که در بخش بهترین فیلم یکی از متنوع‌ترین فهرست‌ها را از نظر ژانر تشکیل داده‌اند.

سایت imdb یک فهرست پنجاه تایی از بهترین کارگردانان زن دارد که خیلی‌هایشان را نمی‌شناسیم. بعضی‌هایشان مثل لنی ریفنشتال کلاسیک هستند و البته تاثیر به سزایی در تاریخ سینما داشته‌اند. اما وقتی بخواهیم به فیلمسازان زنی اشاره بکنیم که در سال‌های اخیر از آن‌ها فیلم‌های مهم دیده‌ایم واقعیت این است که فهرست چندان طولانی نخواهد بود. این فهرست از روی بهترین فیلمسازان زن به انتخاب imdb تلخیص و گزیده شده است.

«موآنا» در قالب فیلم انیمیشن جدید بار دیگر راهی سینماها می‌شود و دیزنی تاریخ اکران آن را برای سال ۲۰۲۴ تعیین کرده است.

آران پسر کیلین مورفی در فیلم جدید تایکا وایتیتی بازی می‌کند.

دنزل واشینگتن و اسپایک لی برای بازسازی «بالا و پایین» کوروساوا با A۲۴ و اپل همکاری می‌کنند.

بردلی کوپر در جشنواره فیلم سانتا باربارا ۲۰۲۴ جایزه بهترین بازیگر سال را از دست برد پیت گرفت.

فیلم جدید «دنیای ژوراسیک» با احتمال کارگردانی دیوید لیچ، سال ۲۰۲۵ اکران می‌شود.

همسر بروس ویلیس قرار است کتابی درباره تجربه خود به عنوان مراقب «بروس ویلیس» ستاره سابق فیلم‌های اکشن هالیودی پس از ابتلا به زوال عقل منتشر کند.

همه این تعاریف می‌توانند شمایل مه‌آلود این زن را شکل دهند و درعین‌حال قطعیتی برای هیچ‌یک وجود ندارد. آنچه قطعیت دارد، شخصی‌ترین مواجهه او با خودش است که فیلمساز با الهام از واقعیت جهان هستی، گام به ساحت آن نمی‌گذارد تا مخاطب را متوجه سهمگین‌بودن قضاوت درباره این درونی‌ترین لایه شخصیتی کند... سقوطی به درون خویشتن که سقوط ابتدایی ساموئل می‌تواند استعاره‌ای از آن باشد.

کارگردان اسپانیایی می‌گوید وقت آن رسیده تا داستان زندگی خودِ داستان سرای بزرگ خالق «دن کیشوت» را بشنویم.

مراسم جوایز سالانه حلقه منتقدان لندن برگزار شد و فیلم «منطقه مورد علاقه» مهم‌ترین جایز را به خود اختصاص داد.