سمانه زندی نژاد کارگردان تئاتر با اشاره به تلاش برای آماده سازی مجدد نمایش «درخت سرخ انجیر سرخ» نوشته نغمه ثمینی به جشنواره سی و دوم تئاتر فجر عنوان کرد این نمایشنامه اتفاق نامتعارفی را که در زندگی یک خانواده قاجاری رخ می دهد، به تصویر می کشد.

«ما از این دریچه نگاه نکرده بودیم و عمدی در ایجاد فضای وحشت نداشتیم. ولی مثلاً در جایی که تغییر فضا هست و یک مقدار دلهره آور شده، دلیلش این است که ما به دو فضا احتیاج داشتیم.ببینید، زن شرقی تا وقتی در فضای ماورالطبیعه است، قدرتمند است ولی زمانی که روی زمین می‌آید، بیشتر تحت سلطه مرد است. این دو فضا باید تفکیک می‌شدند. به هر حال ما نمی‌خواستیم کسی را بترسانیم»

من معتقدم هر کاري خودش را خودش تعريف مي‌کند. ما قبل از اينکه به اجراي عمومي برسيم، يکسري اجراي تمريني داشتيم که آنجا ريتم کار بالا مي‌رفت. من به بازيگران مي‌گفتم اين کار را نکنيد، چون «عروسک‌ها... » نمايشي است که تماشاگر بايد آن را خوب ببيند و لحظه به لحظه‌اش را گوش بدهد اگر اين ريتم تماشاگر را خسته مي‌کند، حتما يک جاي کار مي‌لنگد اما اگر ريتم لنگ نزند، پس درست است.