«ترور سرچشمه» بيش از آنكه تعبيري از يك رخداد باشد، كوششي است در جهت بازسازي يك دوره به مثابه امري نوستالژيك. از اين طريق است كه او موفق مي‌شود، ديدگاه سياسي‌اش نسبت به دوره تاريخي مورد نظر را بازسازي و به بيننده منتقل كند. همين رويكرد است كه كم‌و‌بيش موجب دوقطبي شدن قضاوت در مورد سينما و نوع نگرش او مي‌شود.