شورای صدور پروانه ساخت در جلسه اخیر با چهار فیلمنامه موافقت کرد.
فیلم «یک روز بخصوص» ساخته همایون اسعدیان موفق به کسب جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم پیونگ یانگ در کره شمالی شد.
دکتر علی رفیعی از آذرماه سال جاری نمایش «خانه برناردا آلبا» اثر فدریکو گارسیا لورکا را در تالار وحدت روی صحنه خواهد برد.
«دلفین‌ها» به کارگردانی محمد خداوردی روز یکشنبه،22 مهر ویژه اصحاب رسانه و عکاسان تئاتر اجرا می‌شود.
فراخوان سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر از سوی دبیرخانه جشنواره اعلام شد.
فیلم‌های ایرانی برای حضور در سی‌وششمین جشنواره جهانی فیلم‌های ورزشی که نیمه دوم آبان امسال در میلان ایتالیا برگزار می‌شود، معرفی شدند.
رییس سازمان سینمایی اعلام کرد با تحقق نظام تهیه‌کنندگی دستمزدهای بازیگران نیز قاعده‌مند خواهد شد.
فیلمبرداری فیلم سینمایی کمدی «سامورایی در برلین» به کارگردانی مهدی نادری و تهیه کنندگی ابوالفضل صفاری که از شهریور آغاز شده بود، به نیمه رسید.
با حکم مدیر کل فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، امیرحسین حریری کاشانی به عنوان رییس مرکز تئاتر مولوی باقی ماند.
دومین دوره «جلسات کارتون تهران» درحالی برگزار شد که سه انیمیشن از استودیوهای گنبد کبود، برفک و هورخش در این جلسات مورد بررسی قرار گرفتند. فیلمسازان دغدغه‌ها و چالش‌های خودشان در ساخت این انیمیشن‌ها را با مخاطبان مطرح کردند تا آنانی که می‌خواهند تجربه‌های نویی را آغاز کنند، بیشتر درباره انیمیشن بدانند.
پس از یک دهه از گذشت فعالیت سالن‌های خصوصی شاهد این هستیم که بدون بسترسازی لازم خیلی از سالن‌ها مجوز گرفتند و دوران گذاری در تئاتر ایران رخ نمود و تئاتر با از دست دادن ویژگی‌های اصلی خود تبدیل به یک تفریح لاکچری شد!
تماشاخانه پالیز قرار است با مدیریت جدید و با عنوان باربد بازگشایی شود.
فیلم ژاپنی و برنده نخل طلای کن «دزان فروشگاه» موفق به کسب جایزه بهترین فیلم بین‌المللی در جشنواره فیلم ونکوور کانادا شد.
محسن امیریوسفی معتقد است: ورود دیجیتال به سینمای ایران و کشمکش بین این پدیده نوظهور با سینمای آنالوگ نشان دهنده برتری و پیروزی اندیشه بر ابزار بود که نگاه عادلانه‌تری را به سینمای ایران وارد کرد تا جایی که سینما از انحصار سرمایه خارج شد و در دسترس اندیشه قرار گرفت.
یکی از اصلی ترین گزینه ها برای تفریح خانواده‌ها در روزهای آخر هفته، سینما بود و بس. پنج شنبه و جمعه، دم درِ سینماها صف می بستند تا ساعتی فارغ از غم دنیا لم بدهند جلوی پرده نقره ای و بخندند، گریه کنند و حتی بترسند. برای خیلی های شان فرقی نداشت فیلم روی پرده، درام است یا کمدی، فقط می خواستند دور هم بنشینند و فیلمی ببینند. برای «سینمارو»های حرفه‌ای، داستان اما فرق داشت، سینما یک عشق بود، روزها و شاید ماه ها انتظار می کشیدند فیلمی روی پرده بیاید که در موردش نقدها خوانده اند و شنیده اند. اصلا اعتیاد پیدا کرده بودند به سالن های تاریک سینما و تجربه رقص نگاتیوها روی پرده ای بزرگ با صدایی که در هیچ تلویزیون و باند و بلندگویی پیدا نمی شد و نمی شود. حالا اما شرایط کمی متفاوت از گذشته است. قیمت بلیت ها در سال 1397 بالا رفت و از طرف دیگر مشکلات اقتصادی، سفره مردم را کوچک کرد؛ اتفاقی که در وهله اول کالاهای فرهنگی را از سبد خانوار حذف می کند و بالطبع سینما می رود در انتهای لیست خانواده ها.
علی‌اکبر علیزاد می‌گوید: هنری که خود را مطابق با انتظارات تماشاگر تقلیل می‌دهد، غالبا اخته و بی‌شکل است. امروز مشکل اصلی در هنرهایی نیست که درصدد جذب توده مردم هستند بلکه نسبت به هنرهایی است که دقیقا طبقه‌ای الیت از تماشاگران را خطاب قرار می‌دهد.
فیلم مستند «محکوم به اعدام» به کارگردانی احمد جلیلی جهرمی در شصت و یکمین دوره جشنواره لایپزیک آلمان رقابت می کند.
هیات مدیره کانون ملی منتقدان تئاتر ایران در بیانیه ای بر ضرورت برآورده شدن سهم دولت در حمایت از تئاتر خصوصی تاکید کرد.
احمد یوسف‌زاده نویسنده کتاب «آن بیست و سه نفر» پس از ادعای علیرضا رئیسان مبنی انحصار تصویری فیلم سینمایی «۲۳ نفر» جوابیه‌ای را خطاب به وی منتشر کرد.
هیات انتخاب آثار بخش مستند سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران معرفی شد.
