چارسو پرس: شرق- حسین شاکری: صرفنظر از اینکه مخالف کمپین بهراهافتاده باشم یا نه، نکاتی در سخنان مخالفان هست که جای تأمل بسیار دارد؛ نکاتی که درست است، اما تکراری است و در ادوار مختلف مدیریتی به همه مدیران نسبت داده میشود، اما حتی منتقدان مدیران وقت نیز هنگامی که زمام امور را به دست میگیرند کاری در جهت حل آن پیش نمیبرند و همان میشود دستاویز منتقدان جدید؛ چرخهای که گویا پایانی ندارد. قصد پاسخگویی ندارم، اما نکات موردنظر مخالفان آقای مهدی شفیعی جای بحث بسیار دارد که به آنها اشاره میکنم:
١- گویا عادتی رایج شده است که ما تاریخ را از زمانی صفر میکنیم که مسئولی زمام امور را به دست میگیرد و انگار پیش از آن چنین رخدادهایی اصلا وجود نداشته است؛ پس همه مشکلات را با این روش میتوانیم سر یک نفر هوار کنیم؛ نکات ارزشمند و درخورتأمل و صحیحی که ربطی به دوران یک مدیر، بهویژه مدیریت مهدی شفیعی ندارد که پیش از این همیشه مطرح بوده است... .
٢- من خود جزء کسانی هستم که نه در محافل که در میان عموم هم انتقادهایی را از مرکز هنرهای نمایشی داشتهام، اما این موضوع ارتباطی با مخالفت یا موافقت با مهدی شفیعی ندارد. لازم است میزان مثبت و منفی کار را در دو کفه ترازو قرار بدهیم و سپس قضاوت کنیم؛ البته با پالایش کلیاتی که در بخش یک گفتم؛ هیچ مدیری قرار نیست همه چیز را زیرورو کند... .
٣- میگویند تئاتر حالوروز خوبی ندارد؛ کی داشته؟ اینکه تئاتر حالوروز خوبی ندارد مربوط به حالا نیست و پیش از دوران آقای شفیعی به تکرار گفته شده و حتی در یک دوره انجمن منتقدان خانه تئاتر در جشن سالانه خود مجلس عزای آن را نیز گرفت؛ در زمانی که آقای شفیعی مدیر نبودند... .
٤- درباره جشنواره تئاتر فجر میگویند؛ کی خوب بوده که در دوران کنونی خوب برگزار شده باشد؟ حداقل در این دوره با تمام کاستیهایش منظمتر برگزار شد؛ اگر منظور فشارها بر ممنوعیت نمایشی است، چرا کسی وزیر ارشاد را مورد خطاب قرار نداد؟ درحالیکه چنین ممنوعیتهایی را نهفقط در تئاتر، بلکه در موسیقی و سینما به شکلی گستردهتر شاهدیم؛ پیشنهاد میکنم کمپینی درباره مورد پرسش قراردادن وزیر ارشاد با دعوت از اصحاب هفت هنر و نیز کتاب و نشر ایجاد کنید یا کمپینی در مخالفت با دخالت خارج از حوزه هنر در هنر؛ هرچند به قول برخی چنین کمپینهایی بیحاصل است، در ظاهر اما مطمئن باشید دیده میشود و ماندگار خواهد بود بیشک... .