پایگاه خبری تئاتر: برنامه «تا جشنواره ۳۸» از سری برنامه‌های سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد.
اولین فیلم به «بی صدا حلزون» رسید و عوامل آن از جمله بهرنگ دزفولی زاده کارگردان، علیرضا جلالی تبار بازیگر، جهان پناه فیلمبردار روی صحنه آمدند.
دزفولی زاده گفت:با یک سری بودجه شخصی و محدودیت‌های خاص، کاری سخت را تولید کردیم از سویی بازیگران برای رسیدن به شخصیت تلاش زیادی کردند.
او افزود: اگر از بخش رزرو به بخش سودای سیمرغ بیاییم زحمت همه بچه‌ها دیده می‌شود و هدر نمی‌رود.
جلالی تبار یکی از تاثیرگذارترین نقش‌های فیلم را بازی می‌کند
دزفولی زاده گفت: جلالی تبار یکی از تاثیرگذارترین نقش‌های فیلم را بازی می‌کند و بسیار با اخلاق و باهوش است. او از نسل بازیگران بهرام بیضایی به حساب می‌آید و به همین دلیل حرفه‌ای پیش می‌رود.
این کارگردان بیان کرد:وقتی فیلم‌های «برادرم خسرو»، «روتوش» و «احتمال باران اسیدی» را از او دیدم، اولین و آخرین گزینه من بود و همکاری ما قبل از فیلمبرداری شکل گرفت و حدود شش ماه طول کشید.
دزفولی زاده گفت: یکی از چالش‌های من به خاطر این بود که دغدغه و دانش اکثر سرمایه گذار‌های فیلم کم است و هزینه فیلم باید از کانال درست تامین می‌شد، چون برای من بسیار مهم بود، چرا که مانند نانی است که به سفره ما می‌آید.
کارگردان «بی صدا حلزون» گفت: پروسه نگارش فیلمنامه ۵ سال طول کشید و ۱۴ مرتبه بازنویسی شد، همکاری با تهیه کننده نیز به خوبی پیش رفت. در بخش بازیگران نیز زحمات زیادی کشیده شد، چون باید خودشان را پس از آموزش‌های لازم به شخصیت‌های ناشنوایان و زبان اشاره برسانند.
وی ادامه داد: من به جایی رسیده بودم که نحوه صحبت کردن هایم به عزیزان ناشنوا تبدیل شده بود. وقتی تمامیت فیلمساز موضوعی باشد که می‌خواهد به آن بپردازد تا مدت‌ها با نقش‌ها و قصه و آدم هایش زندگی خواهد کرد.
دزفولی زاده گفت: شرایط تولیدی سختی داشتیم از سویی دلم نمی خواست لوکیشن های فیلم تکراری باشد و این به سختی کار می افزود اما خوشبختانه با گروه تولید خوبی که داشتیم مشکلات بسیار کم شد و تقریبا همه چیز به خوبی پیش می رفت.
این کارگردان بیان کرد: بیشتر دلخوری من به خاطر خودم نیست به جهت زحماتی است که بچه ها کشیدند و به جای فیلم ما فیلم دیگری می توانست در بخش رزرو باشد.
او افزود: در حوزه معلولیت دو فیلم کوتاه مستند داستانی ساختم و همیشه قدرتشان را نشان دادم.
جهان پناه بیان کرد: کار سختی بود و لوکیشن‌های مختلفی دارد. پس از خواندن فیلمنامه به توافق بالایی رسیدیم و هر کسی سعی می‌کرد کار خودش را به بهترین شکل انجام دهد؛ بیشتر فیلمبرداری ما داخلی بود.
او افزود: من معتقدم همه کار‌ها باید بر اساس فیلمنامه پیش برود و من هم با فیلمنامه «بی صدا حلزون» ارتباط خوبی برقرار کردم و با کارگردان به مشترکات فراوانی رسیدیم و نتیجه اش چیزی شد که در جشنواره تماشا می‌کنید.
جلالی تبار گفت:کارگردان می‌داند چه کار می‌کند و چه می‌خواهد و شروع تخیل شخصیت از جایی اتفاق می‌افتد که به کارگردان و دنیای ذهنی او اعتماد می‌کنید و خوشبختانه دزفولی زاده این اعتماد سازی را رقم زد.
جلالی تبار: رسیدن به زبان عزیزان ناشنوا بسیار سخت است
وی بیان کرد: رسیدن به زبان عزیزان ناشنوا بسیار سخت است و قطعا خروج از تکرار برای بازیگران و چالش برانگیز بودن آن بهترین اتفاق است و مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
بازیگر «بی صدا حلزون» گفت: این فیلم زبان خاص خود را دارد و فکر می‌کنم به خروجی خوبی رسیده است. کارگردان هم دغدغه سینما را دارد و مانند برخی نیست که فقط برای عکس انداختن‌های یادگاری به سینما آمده باشند.
انتشاری مسئول جلوه های ویژه بصری فیلم گفت : یکی از چالش های ما در فیلم رئال ، خلق تصاویری است که مخاطب یک درصد گمان نبرد با جلوه های ویژه صورت گرفته است؛ما شصت پلان و حدود 15 دقیقه جلوه های ویژه بصری داشتیم.
نرمیانی جانشین تولید فیلم بیان کرد : روند تولید، مشکلات خاص خودش را دارد اما با تهیه کننده و تیم، تولید راحت می شود و با اطمینان می توان ادامه کار داد. ما در حد توان سعی کردیم بهترین اتفاق بیفتد.
