رضا سخایی (برنامه‌ریز، کارگردان و عضو انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان) در یاداشت پیش‌رو به یکی از نوشته‌های ابراهیم داروغه‌زاده پاسخ دادن و نوشته است: نمی‌توان با یک پزشک و یک تب‌سنج و مواد ضدعفونی از عوامل صحنه یک فیلم در برابر ویروس کرونا مراقبت کرد.

پایگاه خبری تئاتر: در متن سخابی آمده است:

آقای داروغه‌زاده

سلام

امروز متوجه توئیتی از جنابعالی شدم که در آن در پاسخ دکتر زالی (فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلان شهر تهران) مبنی بر لزوم تعطیلی پروژهای سینمای و تلویزیونی در حال ساخت نوشته بودید: آقای ⁧‫دکتر زالی‬⁩ حفظ سلامت تمام اقشار جامعه واجب است. نانواها و فروشگاه‌های مواد غذایی هم می‌توانند تعطیل کنند؟ یا آنها شهروند درجه دو هستند؟ مردم در شرایط قرنطینه خانگی نیاز به سرگرمی ندارند؟ آیا نمی‌توانید کمک کنید شرایط بهداشتی حداکثری در برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی ایجاد شود؟

این متن آنقدر غیرباور بود تا چند ساعت در حال تحقیق در درستی آن بودم و تمام حیرتم در وهله نخست به این مسئله بود که شما قبل از اینکه یک مدیر فرهنگی باشید یک پزشک بوده‌اید و در واقع رشته تحصیلی و تخصص شما طبابت بوده است.

خدمتتان عرض کنم که علم زمانی به شکل تخصص خودش را نشان می‌دهد که همراه با تجربه باشد و شما سال‌هاست که شغل‌تان مدیریت در شبکه‌های مختلف و سازمان‌ها بوده است اما باتوجه این اظهارنظر غیرکارشناسانه‌تان مطمئن شدم حتی یک روز هم سرصحنه یک فیلم حاضر نبوده‌اید.

برادر عزیز تندی کلام مرا ببخشید چراکه وقتی در جواب دکتر زالی آن جمله را گفتید، بر حال سینما و عوامل زحمتکش آن افسوس خوردم که چرا باید شما یکی از تصمیم گیرندگان در این عرصه باشید؟ گفته‌اید مگر نانوایی‌ها تعطیل می‌کنند؟

جناب آقای دکتر آیا رابطه حرارت و این ویروس را می‌دانید؟ آیا از فاصله بین نانوایان و خریداران خبر دارید؟

جناب آقای مدیر از شما می‌خواهم فقط یک روز به عنوان یکی از عوامل اجرایی یک پروژه سینمایی یا تلویزیونی در سرصحنه حاضر شوید و ببینید که رفت و آمدها، استفاده از ابزار، رابطه افراد با محیط‌های خارجی و خصوصا صحنه‌هایی که در لوکیشن‌های عمومی و خیابان گرفته می‌شود، چگونه است.

آیا با حضور یک پزشک و یک تب‌سنج و مواد ضدعفونی‌کننده همه چیز به حالت عادی برمی‌گردد؟

جناب دکتر آیا امکان دارد خودتان قبول زحمت کنید و مسئولیت ویزیت و سلامت یکی از پروژه‌های در حال تولید را قبول کنید.

آقای داروغه‌زاده قطعا می‌دانید فایده قرنطینه این است که اگر فردی خدای ناکرده مبتلا بود آن را به دیگران منتقل نکند و در کارهایی که بالای ۵۰ نفر در آنها حضور دارند از کجا مشخص است که فردی از بیرون ناقل این بیماری نباشد و آن را به دیگران منتقل نکند آنهم با سرعت انتقالی که این ویروس دارد؟

اگر در میان سینماگران در حال فعالیت پدر و مادر فردی سالخورده باشد، تکلیف چیست؟

جناب آقای دکتر داروغه‌زاده! شما برای دریافت مدرک پزشکی خود قسم خورده‌اید که جان انسان‌ها را نجات دهید نه اینکه ناخواسته در نتیجه یک اظهارنظر، مانع یک تصمیم شوید و موجب شوید افرادی دچار این بیماری شوند و در این میان خدای ناکرده جان فردی گرفته شود و شما بدون اینکه متوجه باشید شریک در قتل یک انسان بی‌گناه باشید.

در آخر باید عرض کنم اینجانب سال‌هاست در این عرصه فعالیت دارم و شاهد بوده‌ام بر اثر بی‌احتیاطی چه اتفاقات ناگواری رخ داده است و تصمیم گرفتم با نوشتن این مطلب نگرانی خود را از احتمال فاجعه‌ای هولناک بگویم.