چارسو پرس: مفاهیم و مضامین در تشریح شفاهی می‌توانند جذابیت‌های خاص خود را داشته باشند و برای لحظاتی یا ساعاتی ذهن را درگیر کنند، اما وقتی صحبت از سینما می‌شود اهمیت موضوع فراتر می‌رود و حالا باید اندیشید که چگونه یک مضمون را با ساختاری هنرمندانه و با به کار بستن امکان‌هایی که سینما می‌دهد، به محتوایی قابل ارائه و ماندگار تبدیل کرد. در این راه، گام ابتدایی فیلمنامه یک اثر است که باید برای تولد آن که نقشه راه یک فیلمساز است، به جوانب گوناگون توجه داشت.
در اصل ابتدا باید اندیشید که در چه ساختاری، با چه روایتی، از چه زاویه‌ای و چه ضرباهنگی رویدادها را از پس یکدیگر نوشت و در قدم بعدی به تبدیل آن به یک ماجرای تصویری در قالب فیلم پرداخت. برای رسیدن به چنین نقطه‌ای شخصیت‌ها، موانع پیش رو، انگیزه‌ها، کنش‌ها و شبکه ارتباطی آنها برای دستیابی به نتجه مورد نظر کارساز است. این توضیحات من باب این مساله است که ببینیم فیلم سینمایی «آغوش باز» بهروز شعیبی چه بهره‌ای برده و در نهایت چه دستاوردی داشته است.
انتخاب سه روایت موازی و مرتبط از لحاظ تماتیک در ظاهر تصمیمی دور از کلیشه‌هاست، اما آیا به دشواری‌های چنین ساختار و روایتی اندیشیده شده است؟ پاسخ منفی است، چرا که آغوش باز از این منظر آسیب دیده و با یک شلختگی در چیدمان روایت‌ها مواجه است و قصه هیچ کدام از کاراکترها به باورپذیری و اثرگذاری کافی نمی‌رسد. دلیل این امر جدای از همین آشفتگی، کاراکترهای تک‌بعدی و تختی هستند که نمی‌توانند به تفکر مورد نظر فیلمساز عمق ببخشند.
نه شخصیت حامد کمیلی و مخمصه‌ای که در آن گرفتار شده، نه جدال کاراکتر محسن کیایی با آرزوها و جاه‌طلبی‌هایش و نه حتی خط داستانی پدر و مادر حاضر در فیلم که به نظرم جدای از دیگر خرده داستان‌ها، می‌توانست به شکل مستقل شیرین و اثرگذار باشد، به سامان نرسیده و فقط در حدی سطحی مطرح شده و البته که چنین چیدمانی که ایجاب می‌کند نقطه‌گذاری‌ها و پیوست‌های متعددی داشته باشیم و نیاز به جزئی‌نگری دارد، ناکارآمد درآمده است، چرا که تمرکز فیلمساز را از هسته اصلی گرفته و او را در انبوهی از موقعیت‌ها آشفته کرده است.
«آغوش باز» با وجود ردیابی دغدغه‌های انسانی در بطن آن، در چگونگی انتقال مفهوم شکست‌خورده است و در این بین دستورالعمل بصری آن از فیلمبرداری، رنگ و نور، چیدمان صحنه و … نیز فاقد ارزش می‌شود. مضاف بر اینکه شخصیت‌پردازی‌های ضعیف فیلمنامه نیز، نقطه ضعف دیگری است که ناامیدی کامل را ایجاد می‌کند و ضمن تلاشی که صورت گرفته، نمی‌تواند در جای خوبی از کارنامه بهروز شعیبی بایستد.
بازیگران و عوامل فیلم «آغوش باز»
حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوری‌فر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی و با حضور هنرمندانه: مهدی هاشمی، احترام برومند و حسن معجونی. بازیگران کودک: هاتف شعیبی و نفس نکی بازیگران این فیلم سینمایی هستند. تهیه‌کنندگی این کار را علی سرتیپی به عهده دارد و فیلمنامه آن را مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی به‌طور مشترک نوشته‌اند.
همچنین برخی از عوامل فیلم سینمایی آغوش باز عبارتند از؛ کارگردان: بهروز شعیبی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی، مجری طرح و سرمایه‌گذار: محمدمهدی عسکری، نویسندگان فیلمنامه: مهرداد کوروش‌نیا و محمدسجاد نجفی (بر اساس طرحی از بهروز شعیبی)، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: خشایار موحدیان، مدیر تولید: مسعود زمانی، موسیقی: مسعود سخاوت‌دوست، طراح چهره‌پردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، طراح جلوه های بصری: محمد برادران، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: شیوا رشیدیان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، صدابردار: عباس رستگارپور، دستیار اول کارگردان: نگار جنیدی، مدیر تدارکات: مرتضی اسکندری، برنامه‌ریز: حامد مختاری، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مسعود اشتری، روابط عمومی: محمد کفیلی، طراح لوگو: روح الله موحدی.
منبع: سینما اعتماد
نویسنده: میثم محمدی
