نمایش زبان اصلی از بیستم خردادماه با نویسندگی، کارگردانی و طراحی رسول کاهانی در سالن باران به اجرای عمومی درآمده است؛ اثری که روایت­گر مصائب و مشکلات زندگی زناشویی نسل جوان جامعه امروز است.

 

به گزارش سایت خبری تئاتر/ مروارید نیک بین: نویسنده در اثر رئالیستی خود که گه گاه رنگ و بوی طنزی تلخ می­گیرد؛ کوشیده تا به دور از هر گونه جهت­‌گیری خاص نسبت به طرز فکر زن یا مرد نمایش، معضلات امروز روابط زناشویی را به تصویر بکشد                 

پریسا (با بازی آزاده صمدی) به عنوان یکی از اشخاص نمایش، نمودی از  مدرنیته شهری است؛ فردی که مدرنیسم، تمامیتش را اعم از شغل، طرز پوشش، نوع رفتار و حتی کوچک­ترین جزئیات زندگی شخصی، تحت الشعاع قرار داده. همسرش مهدی (با بازی بهرنگ علوی) اما در سویی کاملا مخالف، نماینده قشر دیگری از جامعه است. سنت گرایی مهدی در نوع پوشش، انتخاب تکیه کلام­ها، منبع کسب درآمد و حتی دنیای مردانگی و رفاقت بازی های او کاملا  مشهود است. برادر پریسا، سعید (با بازی سعید زارعی) کاراکتر دیگر نمایش، پرچم دار نسل نوجوان با همان ویژگی­های خاص امروزی است. رسول کاهانی در مقام نویسنده با همکاری بازیگران، به خوبی توانسته تا جهان های متنوع پرسوناژهایش را برای بیننده ترسیم و باور پذیر سازد.

آزاده صمدی در کسوت دختری مشهدی که تازه به تهران آمده، توانسته با گویش خاص و ته لهجه­ای که برای رنگ آمیزی شخصیتش به کار برده، این کاراکتر را برای مخاطب ملموس جلوه دهد. بهرنگ علوی هم­چنین با لحن، نوع بیان و بذله گویی های ویژه ای که مشخصه­ی بازاری­هاست؛ مخاطب را برای دیدن ادامه اجرا سر شوق می­آورد. سعید زارعی به عنوان بازیگری جوان در همان بازده زمانی کوتاه، خوش می­درخشد و حتی موجب   می­شود تا نمایش با اتمسفر جدیدی به حرکت خود ادامه دهد. علاوه­بر بازی­های مناسب، کارگردانی بی نقص،    خود دلیلی برای جذابیت اثر است.

نبود شخص سوم (قاضی) در دعوای دو نفره پریسا و مهدی و جانشینی مخاطب، از تمهیدات به جای  رسول کاهانی در جایگاه کارگردان بوده است. جایگاه والای بیننده به عنوان دادرس، در صحنه آخر کاملا مشهود می­باشد؛ هنگامی که پریسا و مهدی بعد از فاش کردن زندگی شخصی خود روبرویمان می نشینند و حال، منِ مخاطب باید پایان بازِ نمایش را قضاوت کنم. تجسم فضایی این چنینی ممکن نیست مگر با طراحی صحنه درخور اثر.

طراحی صحنه ساده و بی آلایش، کمک شایانی در راستای ترسیم فضای محاکمه نموده است. صحنه ای با دو صندلی که روبروی مخاطب قرار گرفته و به فراخور نوع روایت، پریسا، مهدی و یا سعید روی آن­ها قرار می­­گیرند و زندگی خود را بازگو می­کنند.

نمایش زبان اصلی با متنی ساده و مملو از اشارات کوچک به جزئیات زندگی روزمره توانسته تا بیننده را به فکر وا دارد و گاه خنده­ای گروتسک­وار روی لب­هایش بنشاند. رسول کاهانی، در اثر خود چشم مخاطب را در جایگاه دوربین قرار داده و با این تدبیر کوشیده تا فاصله مابین سینما و تئاتر را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. اجرای این نمایش هم­چنین تا بیستم تیر ماه ادامه خواهد داشت.

 

اخبار مرتبط:

آخرین مهلت ارسال آثار به بخش نمایش‌نامه‌نویسی جشنواره تئاتر شهر

اولین شماره «هنر بازیگری» منتشر شد

کاظم هژیر آزاد : نقش های کمدی را دوست دارم

انتقاد یک بازیگر از وضعیت تئاتر

فراخوان مسابقه عکس و مدرسه عکاسی چهارمین جشنواره تئاتر شهر منتشر شد

نمایش "چیستا" ویژه هنرمندان به روی صحنه می رود

معرفی شورای انتخاب دو بخش از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان

مجموعه تئاتر صبا امسال افتتاح می‌شود

«کالیگولا» دوباره اجرا می‌شود

بیانیه کانون کارگردانان خانه تئاتر به بهانه اجرای یک اثر

مدالیوم خانه تئاتر به انتظامی اهدا شد+ عکس

عکس‌هایی از تولد رضا کیانیان