چارسو پرس سینما فقط یک هنر نیست؛ آیینهای است از جهان اطراف ما. فیلمها گاهی سرگرمکنندهاند، گاهی تفکر برانگیز و گاه به چالشی اجتماعی یا روانی میپردازند. اما آنچه باعث ماندگاری یک فیلم در ذهن مخاطب میشود، نهفقط خود فیلم، بلکه گفتوگوها، نقدها و تحلیلهایی است که پیرامون آن شکل میگیرد. نقد فیلم، هنر فهمیدن و فهماندن است. در این مسیر، دانستن روشهای درست نقدنویسی برای هر علاقهمند به سینما ضروری است؛ چه به عنوان بینندهای حرفهای، چه به عنوان منتقدی که قصد دارد صدایش در جامعه فیلمدوستان شنیده شود.
از روزهای آغازین سینما، نقد فیلم همواره بخشی جدانشدنی از این هنر بوده است. از مقالههای کوتاه در روزنامههای قدیمی گرفته تا تحلیلهای عمیق در مجلات تخصصی سینمایی، نقد فیلم با تحول سینما رشد کرده و تبدیل به شاخهای معتبر در جهان رسانه شده است. نامهایی چون «جیمز ایجی»، «آندره بازن» و «پالین کیل» در این مسیر تأثیرگذار بودهاند؛ چنانکه در روزگار ما، منتقدانی چون «راجر ایبرت» و منتقدان «نیویورک تایمز» مانند «اِی.او. اسکات» و «مانولا دارگیس» ادامهدهندهی این مسیر هستند.
با گسترش اینترنت و ظهور پلتفرمهایی مانند Letterboxd و TikTok، امروزه بسیاری از علاقهمندان عادی هم میتوانند بهراحتی نظرات خود را در قالب نقد فیلم منتشر کنند. حتی چهرههایی چون «آیو ادبیری» بازیگر سریال The Bear نیز در این فضا فعالیت دارند.
اما چگونه میتوان یک نقد فیلم تأثیرگذار نوشت؟ اگر میخواهید در سایتها، وبلاگ شخصی یا شبکههای اجتماعی نقد بنویسید، این ده نکته به شما کمک میکند بهصورت حرفهای وارد دنیای نقد فیلم شوید.
بیشتر بخوانید: نقد و یادداشت سینمای ایران
بخش اول: نقد فیلم چیست و چرا مهم است؟
امروزه منتقدان سینمایی در پلتفرمهایی مانند یوتیوب و تیکتاک با سبکهای جدیدی مثل اجرای نمایش، طنز و گفتوگوهای تحلیلی، نقد فیلم را از قالب نوشتاری سنتی فراتر بردهاند. کانالهایی مانند Red Letter Media یا deepfocuslens نمونههایی از این سبک جدید هستند که توانستهاند جامعهای از طرفداران وفادار سینما را پیرامون خود شکل دهند. این منتقدان نهتنها تحلیلهای جالبی ارائه میدهند، بلکه به توسعه سلیقه و تفکر انتقادی در میان مخاطبان کمک میکنند.
چه بخواهید نقدهایتان را در بلاگ شخصی منتشر کنید، چه در شبکههای اجتماعی یا وبسایتهای تخصصی فیلم، یادگیری اصول نقدنویسی سینمایی یک گام مهم برای هر علاقمند به فیلم و فیلمسازی محسوب میشود. در ادامه، با ۱۰ نکته کاربردی برای نوشتن یک نقد فیلم حرفهای و تاثیرگذار آشنا میشویم.
۱. فیلم را حداقل یک بار کامل ببینید (و بهتر است دو بار)
برای منتقدان تازهکار، دیدن فیلم تنها یکبار کافی نیست. ممکن است در بار اول فقط روایت کلی را متوجه شوید، اما برای نوشتن یک نقد دقیق، جزئیات مهمی مثل میزانسن، بازیگری، رنگپردازی، دکوپاژ، نمادها و لحن فیلم نیاز به مشاهدهای عمیقتر دارند. بسیاری از منتقدان حرفهای، فیلم را بار اول برای تجربهی حسی و بار دوم برای یادداشتبرداری تماشا میکنند. این روش کمک میکند که نقد شما علاوه بر بیان احساسات اولیه، دقیق، منطقی و تحلیلی باشد.
برای مثال، در نقد فیلم «سیرک» ساختهی چارلی چاپلین، کریستین بلاولِت (Christian Blauvelt) اشاره میکند که فیلم، ساختار داستانی کلاسیک ندارد و بیشتر مجموعهای از لحظات اپیزودیک به هم پیوسته است؛ مانند دانههای مروارید در یک گردنبند. این نوع تحلیل بدون مشاهدهی عمیق و چندبارهی فیلم ممکن نیست.
۲. دیدگاه خود را بیان کنید و با شواهد از آن دفاع کنید
منتقد خوب کسی نیست که فقط نظر بدهد؛ بلکه کسی است که نظرش را با استدلال و مثال پشتیبانی میکند. اگر فیلمی را دوست نداشتید، چرا؟ بازیها ضعیف بودند؟ داستان قانعکننده نبود؟ موسیقی متن نامناسب بود؟ یا کارگردانی فاقد انسجام لازم بود؟ بالعکس، اگر فیلمی را تحسین میکنید، دلایل شما باید مشخص و مستند باشد.
برای نمونه، در نقد فیلم «Mother!» نوشتهی کندیس فردریک، او توصیفهایی چون «ناراحتکننده» و «بحثبرانگیز» را به کار میبرد و به این شکل، مخاطب را برای تجربهای احساسی و نه صرفاً سرگرمکننده آماده میکند. حتی اگر فیلم از نظر او مثبت بوده، به صراحت میگوید که تماشای آن برای همه خوشایند نخواهد بود. این صداقت در بیان و دفاع از موضع شخصی، از یک منتقد حرفهای انتظار میرود.

۳. مخاطب هدف خود را بشناسید
آیا شما برای یک رسانه رسمی مانند روزنامه یا سایت تخصصی مینویسید؟ یا در حال تولید محتوا برای یک صفحه اینستاگرامی با دنبالکنندگان عام هستید؟ شناخت مخاطب، سبک نگارش شما را تعیین میکند. برای مثال، نقد فیلم «Synecdoche, New York» که توسط «آلونزو دورالده» برای برنامه Today نوشته شده، خلاصهوار و بدون وارد شدن به عمق تحلیل است و بیشتر مناسب مخاطب عام است. در حالی که نقد مفصلتر همین فیلم در بلاگ «Critical Critics» با بیش از ۳۰۰۰ کلمه، تحلیل مفهومی و فلسفی مفصلی دارد و برای علاقهمندان جدی سینما نوشته شده است.
حتی انتخاب واژگان، لحن و ساختار متن بسته به نوع مخاطب فرق میکند. کسی که در تلگرام یا وبلاگ نقد مینویسد، با کسی که در سایت رسمی یک نشریه نقد مینویسد، باید شیوهی متفاوتی در نوشتار خود اتخاذ کند.
اینجا بخوانید: معرفی، نقد و بررسی فیلمهای خارجی
۴. درباره بازیگران و کیفیت بازی آنها صحبت کنید
یکی از ارکان اصلی یک نقد فیلم خوب، تحلیل بازیگری است. آیا بازیگران نقش خود را باورپذیر و حرفهای ایفا کردهاند؟ آیا انتخاب بازیگر مناسب بوده؟ آیا بازیگران جوان یا ناشناس، درخشش خاصی داشتهاند؟ در نقد فیلم «Whiplash»، منتقد
«برت میلم» بهخوبی توانسته است دو نقش اصلی فیلم، یعنی «مایلز تلر» و «جی. کی. سیمونز» را تحلیل کند.
میلم درباره مایلز تلر مینویسد:
«این فقط یک بازی نیست، این هنر است.»
و درباره سیمونز مینویسد:
«تماشای او بهتنهایی جذاب بود.»
از آنجا که داستان فیلم بر تنش میان دانشآموز و استاد موسیقی بنا شده، تحلیل این دو بازیگر در نقد فیلم، نهتنها ضروری بلکه محور اصلی بررسی است. در نقد خود نیز تلاش کنید به هماهنگی گروه بازیگران، نحوه گفتار، زبان بدن، و انتقال احساسات توجه ویژهای داشته باشید.

۵. کارگردان، فیلمبردار و عوامل فنی را فراموش نکنید
یک فیلم فقط حاصل بازی بازیگران نیست. کارگردان، فیلمبردار، طراح صحنه، آهنگساز، تدوینگر و حتی طراح لباس نیز نقش کلیدی در خلق تجربهی سینمایی دارند. در یک نقد حرفهای، اگر کارگردانی قوی یا برعکس، ضعیف بوده باشد باید به آن اشاره شود. همینطور اگر فیلمبرداری یا جلوههای ویژه تأثیرگذار یا برعکس، مصنوعی و ضعیف بودند، باید مستند و مشخص ذکر شود.
در نقد فیلم A Wrinkle in Time، مونیک جونز بهشکلی منصفانه به ضعفهای فیلم اشاره میکند. از کیفیت جلوههای ویژه گرفته تا تناقض در دنیاسازی و مشکلات در تکنیکهای دوربین، همه را با زبانی متین و حرفهای تحلیل میکند. چنین رویکردی، نهتنها راهنمایی برای مخاطب است، بلکه بازخوردی سازنده برای سازندگان نیز محسوب میشود.
۶. از فاش کردن داستان (اسپویل) خودداری کنید
شاید این نکته بدیهی بهنظر برسد، اما هنوز بسیاری از نویسندگان تازهکار در نقدهای خود، پایانبندی یا پیچشهای کلیدی داستان را فاش میکنند. این کار نهتنها تجربه تماشای فیلم را برای مخاطب خراب میکند، بلکه اعتبار منتقد را نیز زیر سؤال میبرد.
روبرت دنیلز در نقد فیلم «Annihilation»، بخشی از تحلیلهای حاوی اسپویل را با تیتر هشداردهنده و در انتهای مطلب مینویسد. به این شکل، هم مخاطبی که فیلم را ندیده میتواند نقد را بخواند و هم کسانی که میخواهند تحلیل عمیقتری بخوانند، بخش موردنظرشان را خواهند یافت.
اگر واقعاً نیاز به اشاره به بخشی از داستان دارید، حتماً از عباراتی مثل «بدون لو دادن داستان»، یا «در ادامه به نکاتی اشاره میشود که ممکن است داستان را فاش کند» استفاده کنید.
۷. از منتقدان حرفهای یاد بگیرید
همانطور که یک فیلمساز با دیدن فیلمهای بزرگ رشد میکند، منتقد هم با مطالعهی نقدهای حرفهای بهتر میشود. اگر میخواهید در رسانه نقد بنویسید، بررسی نقدهای منتشرشده در آنها بسیار کمککننده است. ببینید چه ساختاری دارند، به چه نکاتی تأکید میکنند و سبک نوشتارشان چگونه است.
همچنین بسته به اینکه قصد دارید نقدتان را در وبلاگ شخصی، شبکههای اجتماعی، یا رسانهای تخصصی منتشر کنید، قالب و لحن نوشته را با توجه به پلتفرم انتخاب کنید. برای نمونه، نقدهای کوتاه و طنزآمیز در توییتر با نقدهای تحلیلی و جدی در رسانههای سینمایی تفاوت زیادی دارند.
۸. بازنویسی و ویرایش را جدی بگیرید
حتی اگر نویسندهی خوبی باشید، اولین پیشنویس نوشتهتان، نسخه نهایی نخواهد بود. یک نقد خوب باید از نظر نگارشی، دستوری، تایپی و محتوایی بینقص باشد. غلطهای املایی و اشتباهات گرامری میتوانند اعتبار نقد را کاهش دهند؛ حتی یک اشتباه در نام کارگردان یا سال تولید فیلم، کل متن را زیر سؤال میبرد.
ابزارهایی مانند ویراستیار، گرامرلی یا Hemingway Editor برای اصلاح متون فارسی و انگلیسی بسیار مفید هستند. در ضمن، بهتر است پس از نوشتن متن، چند ساعت یا حتی یک روز فاصله بگیرید و سپس با ذهن باز دوباره آن را بخوانید.
۹. صدای منحصربهفرد خود را پیدا کنید
بهترین منتقدان کسانی هستند که با خواندن چند خط از نوشتهشان، میتوان سبک و لحنشان را تشخیص داد. بهقولی «امضای شخصی» در نقدشان دارند. برای مثال، «کارلوس آگویلار» در نقد فیلم «Beatriz at Dinner»، تجربهی زیستهی خودش را وارد نقد کرده و به مسألهی نژادپرستی در هالیوود اشاره میکند.
پس از مدتی تمرین و نوشتن، شما هم به صدای شخصی خودتان میرسید؛ صدایی که ترکیبی از نگاه هنری، تجربهی شخصی و سلیقهی سینمایی شماست.
۱۰. سلیقهی سینمایی خود را بشناسید
همانطور که یک مخاطب عام ممکن است عاشق فیلمهای اکشن باشد و از درامهای کند لذت نبرد، منتقد هم باید بداند چه نوع فیلمهایی با ذائقهاش همخوانی دارند. این شناخت باعث میشود در نقدهایتان هم صداقت داشته باشید، هم شفافیت. اگر از سینمای تجربی یا سوررئال لذت نمیبرید، نقد کردن آنها ممکن است منصفانه نباشد.
این شناخت به شما کمک میکند تا حوزه تخصصی خود را نیز پیدا کنید؛ مثلاً شاید در نقد فیلمهای ایرانی اجتماعی قوی باشید، یا در تحلیل انیمههای ژاپنی. داشتن تمرکز در یک حوزه، برند شخصی شما را هم تقویت میکند.
نتیجهگیری
نقد فیلم، راهی است برای نگاهی عمیقتر به آثار سینمایی و ایجاد گفتوگویی پویا میان منتقد، مخاطب و سازندگان. در دنیایی که رسانهها بهسرعت در حال تغییرند و فضای مجازی امکان دیده شدن را برای همه فراهم کرده، فرصت برای نقدنویسان جوان فراهمتر از همیشه است. کافی است اصول اولیه را بدانید، تمرین کنید و صدای منحصربهفرد خود را پیدا کنید. یادمان نرود که هر فیلمی، حتی ضعیفترین آنها، چیزی برای گفتن دارد؛ فقط کافی است گوش شنوا و قلم تحلیلگر داشته باشیم.
منبع: New York Film Academy