فیلم The Family Plan 2 بازگشتی است به همان مسیر اشتباه قسمت اول؛ یک اکشن‌–کمدی خانوادگی بی‌روح که نه هیجان دارد، نه تعلیق، نه حتی لبخندی واقعی بر لب مخاطب می‌نشاند. مارک والبرگ بار دیگر در قالب پدری سابقاً جاسوس ظاهر می‌شود، اما این بار نتیجه یک روایت کش‌دار، بی‌مزه و تهی از هرگونه پرداخت شخصیت است؛ فیلمی که بیش از آنکه تجربه‌ای سینمایی باشد، شبیه یک تبلیغ طولانی‌مدت و پرخرج است.

چارسو پرس: پس از آن‌که The Family Plan در سال 2023 علیرغم نقدهای بسیار ضعیف، به پربیننده‌ترین آثار Apple TV+ تبدیل شد، ساخت دنباله‌ای جدید برای آن دور از انتظار نبود. اما The Family Plan 2 نه تنها اشتباهات قبلی را تکرار می‌کند، بلکه آن‌ها را گسترده‌تر هم می‌سازد. نتیجه اثری است کند، فاقد منطق داستانی، بی‌طنز و غرق در کلیشه‌هایی که عملاً هیچ ارزش افزوده‌ای برای مخاطب ندارند.


در این نقد، فیلم را از نظر داستان، شخصیت‌پردازی، اجرا، طنز، کارگردانی و ساختار بررسی می‌کنیم و توضیح می‌دهیم چرا این دنباله در نهایت یک تجربه فرسایشی و ناامیدکننده است.


یک روایت بی‌رمق و بدون خلاقیت

در نسخه جدید، دن ــ که قبلاً یک آدم‌کش حرفه‌ای بوده و اکنون با نام واقعی‌اش «شان مک‌کافری» زندگی می‌کند ــ شغلش را از فروشندگی خودرو به مشاوره امنیتی تغییر داده است. خانواده در ظاهر زندگی آرامی دارند و تنها دغدغه‌شان این است که دختر بزرگ‌ترشان، نینا، حاضر نیست در طول ترم تحصیلی‌اش از انگلیس به خانه برگردد.


بااین‌حال، رفتار بیش‌ازحد محافظه‌کارانه دن باعث شده روابط خانوادگی پرتنش شود؛ تا جایی که فیلم به‌جای پرداختن به درام واقعی، دائماً به واکنش‌های اغراق‌شده و اضطراب‌های تکراری شخصیت اصلی متوسل می‌شود.


نقد فیلم Remake – سفر به حافظه، فقدان و معنای تصویر


سفر به انگلیس و آغاز مشکلات تازه

فیلمنامه در تلاش است دلیل محکمی برای مسافرت خانواده به انگلیس ایجاد کند، اما متن در گره‌سازی چنان پیچیده و بی‌منطق عمل می‌کند که نتیجه فقط آشفته‌سازی بیشتری است. در همین زمان، یک بانک در لندن از دن می‌خواهد سیستم امنیتی‌شان را تست کند؛ پیشنهادی که کاملاً اتفاقی هم‌زمان با نگرانی‌های خانوادگی او مطرح می‌شود.


این بخش، نقطه‌ای است که فیلمنامه رسماً از منطق فاصله می‌گیرد. دن که supposedly یک جاسوس حرفه‌ای است، کوچک‌ترین نشانه‌ای از هوشمندی ندارد و هر دام ساده‌ای را می‌پذیرد.


شخصیت‌پردازی کلیشه‌ای و جهت‌دار

نیما، دوست‌پسر عضلانی نینا، شخصیتی کاملاً بی‌اشکال و مهربان است؛ اما دن بدون هیچ دلیل منطقی نسبت به او سوءظن دارد. این خط داستانی با نحوه نمایش شخصیت‌های اقلیت قومی، ناخودآگاه بار نژادپرستانه پیدا می‌کند؛ خصوصاً وقتی تنها شخصیت‌های غیرسفیدپوست فیلم فقط برای شوخی‌های سطحی و یا کاریکاتوری حضور دارند.


نقد فیلم برج استقامت؛ نماینده مونته‌نگرو در اسکار و روایتی از شرافت


افشای هویت واقعی آیدِن و سقوط داستان

آیدن، مدیر ظاهری بانک که از دن می‌خواهد وارد خزانه شود، درواقع یک خلافکار است. دن با وجود اینکه متوجه جعلی‌بودن او شده، بازهم همکاری می‌کند؛ تصمیمی که هیچ توجیه دراماتیکی ندارد. بعداً مشخص می‌شود آیدن برادر گمشده دن است که سال‌ها پیش توسط پدرشان طرد شده و حالا برای انتقام برگشته است.


راه‌حل دن برای مقابله با او نیز از جنس همین منطق ضعیف فیلمنامه است: او تصمیم می‌گیرد برادرش را با مفهوم «خانواده» متقاعد کند تا کارهای بدش را کنار بگذارد.

اکشن بی‌هیجان و فقدان تعلیق

فیلم هیچ حس واقعی از خطر یا تنش ارائه نمی‌دهد. حتی با وجود تحت تعقیب بودن توسط پلیس و قاتلان حرفه‌ای، فضای فیلم همچنان بدون ضرباهنگ و فاقد درگیری‌های جدی باقی می‌ماند.


کاراکترها طوری رفتار می‌کنند که انگار در سفر تفریحی هستند، نه در موقعیت مرگ و زندگی.


نقد فیلم «Hijra»؛ روایتی تکان‌دهنده از ناپدیدشدن در عربستان


شخصیت‌های فرعی رهاشده و صحنه‌های نیمه‌کاره

گروهی از پنج قاتل حرفه‌ای که برای کشتن دن استخدام شده‌اند، بدون هیچ توضیحی از فیلم حذف می‌شوند. تنها یک قاتل زن باقی می‌ماند تا صرفاً برای ایجاد یک مبارزه زنانه با جسیکا وارد داستان شود؛ انتخابی کاملاً کلیشه‌ای.


موسیقی متن نیز به‌شدت بی‌روح و تکراری است و هیچ ارتباطی با صحنه‌ها برقرار نمی‌کند.

جمع‌بندی

The Family Plan 2 اثری است که نه‌تنها ارزش دنباله‌سازی ندارد، بلکه با فیلمنامه‌ای آشفته، شخصیت‌پردازی سطحی و طنزی بی‌روح، به یک تجربه خسته‌کننده تبدیل می‌شود. اگر قرار باشد قسمت سومی ساخته شود، باید امید داشت که این‌بار سازندگان واقعاً «برنامه‌ای» برای روایت داشته باشند، نه صرفاً ساخت اثری بی‌هویت برای پُر کردن آرشیو محتوا.


سؤالات متداول

فیلم The Family Plan 2 نسبت به قسمت اول پیشرفت داشته است؟

خیر، حتی می‌توان گفت ضعیف‌تر است و مشکلات نسخه اول را تشدید می‌کند.

بزرگ‌ترین ضعف فیلم چیست؟

فیلمنامه‌ای بی‌منطق و شخصیت‌پردازی‌ای که مخاطب را درگیر نمی‌کند.

آیا فیلم ارزش دیدن دارد؟

اگر دنبال یک کمدی–اکشن خلاقانه هستید، خیر. این فیلم چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد.


منبع: screenrant
نویسنده: نسرین پورمند