رابرت ردفورد، بازیگر خوش‌چهره و محبوب هالیوود که با فیلم‌هایی چون Butch Cassidy and the Sundance Kid و All the President’s Men به شهرت جهانی رسید و بعدها با تأسیس جشنواره و مؤسسه ساندنس به پدرخوانده سینمای مستقل تبدیل شد، در ۸۹ سالگی درگذشت.
۳۰ سال از اکران «گلدن‌آی» می‌گذرد و این فیلم به‌عنوان آغاز دوران پی‌یِرس برازنان در نقش جیمز باند، یکی از مهم‌ترین نقاط عطف فرنچایز محسوب می‌شود. داستان پشت پرده انتخاب بازیگر، بازنویسی فیلمنامه و تولید جهانی این فیلم، نشان می‌دهد چگونه «گلدن‌آی» باند را پس از جنگ سرد دوباره به قلب مخاطبان بازگرداند و میراثی پایدار برای دهه‌ها ایجاد کرد.
نیکلاس کیج در فیلم ترسناک و مذهبی «پسر نجار» نقش یوسف را بازی می‌کند و با بحران وجودی خود، محافظت از نوجوانی به نام عیسی را به تصویر می‌کشد. این روایت متفاوت از دوران کودکی عیسی از ۱۴ نوامبر در سینماها اکران می‌شود.
سونی پیکچرز حق ساخت فیلم لبوبو را خریداری کرده و برنامه دارد از این برند چینی محبوب، یک اثر سینمایی و احتمالاً یک مجموعه فیلم بسازد. لبوبو که در سال گذشته به شدت در فرهنگ پاپ مشهور شد، اکنون در آستانه ورود به دنیای سینماست.
کریستوفر نولان در جدیدترین پروژه خود، فیلم «The Odyssey»، بیش از ۶۰۰ کیلومتر فیلم را در طول ۹۱ روز فیلم‌برداری کرده و با استفاده از لوکیشن‌های واقعی، تجربه‌ای حماسی و بی‌سابقه از سفر اودیسه هومر به سینما آورده است.
مورگان فریمن با انتقاد شدید از استفاده هوش مصنوعی برای بازسازی صدای خود بدون اجازه، تأکید کرد که چنین اقداماتی «سرقت هویتی» محسوب می‌شود. او می‌گوید نه قصد بازنشستگی دارد و نه حاضر است اجازه دهد فناوری جایگزین او شود؛ مسئله‌ای که این روزها بحث‌های داغی را در هالیوود درباره حقوق صدا و چهره بازیگران ایجاد کرده است.
میشل یو، بازیگر مطرح سینما و برنده اسکار، قرار است در جشنواره برلین ۲۰۲۶ با دریافت خرس طلایی افتخاری مورد تقدیر قرار گیرد. این انتخاب بار دیگر جایگاه میشل یو در سینمای جهان را برجسته می‌کند و توجه علاقه‌مندان این بازیگر را به جشنواره امسال جلب کرده است.
فیلم جدید نیکلاس کیج بار دیگر او را پس از حدود سه دهه در کنار جان وو قرار می‌دهد؛ همکاری‌ای که با اکشن فراموش‌نشدنی Face/Off در ذهن سینمادوستان ماندگار شد. این بار آن‌ها در فیلم گمبینو سراغ زندگی یکی از معروف‌ترین چهره‌های مافیای ایتالیا–آمریکا رفته‌اند و همین موضوع باعث شده توجه زیادی به این پروژه جنایی تازه جلب شود.
لیدی گاگا در گفت‌وگویی تازه با Rolling Stone از سخت‌ترین دوره‌های زندگی‌اش پرده برداشت؛ از فروپاشی روانی پس از A Star Is Born تا واکنش غیرمنتظره‌اش به نقدهای تند و حاشیه‌ساز جوکر 2. او می‌گوید بخش زیادی از این بحران‌ها را با اتکا به عشق، هنر و موسیقی پشت سر گذاشته است.
در حالی که سال‌ها نقدها بر تنوع اسکار عمدتاً متوجه بازیگران بود، امسال تمرکز نگاه‌ها پشت دوربین قرار گرفته است. رقابت بهترین کارگردانی ۲۰۲۵ شاهد حضور بی‌سابقه‌ای از فیلمسازان زن، کارگردانان رنگین‌پوست و چهره‌های بین‌المللی است؛ ترکیبی که می‌تواند این فصل جوایز را به یکی از جامع‌ترین و نماینده‌ترین دوره‌های تاریخ آکادمی تبدیل کند.
جشنواره فیلم دریای سرخ در عربستان سعودی رسماً اعلام کرد که شان بیکر، کارگردان تحسین‌شده و برنده اسکار فیلم «آنورا»، امسال ریاست هیأت داوران بخش فیلم‌های بلند را برعهده خواهد داشت. این خبر در حالی منتشر شده که دوره پنجم جشنواره با حضور چهره‌های بزرگ سینما از ۴ تا ۱۳ دسامبر برگزار می‌شود.
پس از فروش ضعیف فیلم «کریستی» در گیشه، روبی رز با انتشار پیام‌هایی تند علیه سیدنی سوئینی جنجال تازه‌ای به‌پا کرد. او مدعی شد سوئینی کیفیت فیلم را تخریب کرده و «کریستی مارتین شایسته چنین برخوردی نبود». حاشیه‌ها از زمانی شدت گرفت که گزارش‌هایی درباره گرایش سیاسی سوئینی منتشر شد و حالا این اختلافات به یکی از بحث‌برانگیزترین خبرهای سینمایی هفته تبدیل شده است.
نقد فیلم Keeper تازه‌ترین اثر اسگود پرکینز، بار دیگر مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن وحشت، توهم و خشونت در قالبی تجربی و غیرمتعارف با هم ترکیب می‌شوند. این فیلم با وجود فضاسازی قدرتمند و لحظه‌های واقعاً دلهره‌آور، از نظر انسجام روایی چالش‌های زیادی دارد و بیش از آن‌که یک داستان منسجم ارائه دهد، شبیه پازلی از تصاویر و ایده‌های پراکنده است.
فیلم Double Happiness مخاطب را به دل یک آشوب واقعی می‌برد؛ جایی که یک زوج تایوانی برای راضی نگه‌داشتن خانواده‌ها مجبورند دو مراسم عروسی را هم‌زمان برگزار کنند. فیلم با ترکیبی از کمدی، احساسات و بحران‌های خانوادگی تلاش می‌کند هم سرگرم‌کننده باشد و هم به مضامین عمیق‌تری بپردازد.
در نقد فیلم زمستان کلاغ با اثری روبه‌رو می‌شویم که فضای خفقان‌آور جنگ سرد را با روایت فرار و بقا در هم می‌آمیزد. حضور لزلی منویل، بازیگر توانمند بریتانیایی، فیلم را به تجربه‌ای پرتنش و تأثیرگذار تبدیل کرده است؛ تجربه‌ای که علاقه‌مندان تریلرهای سیاسی و آثار مرتبط با جنگ سرد را ناامید نخواهد کرد.
متیو مک‌کانهی و مایکل کین، دو بازیگر سرشناس، با شرکت هوش مصنوعی صوتی «الِون لبز» (Eleven Labs) قرارداد همکاری امضا کردند. مک‌کانهی علاوه بر سرمایه‌گذاری نامشخص، به این شرکت اجازه داد تا کپی صدای مجازی او را تولید کند تا بتواند خبرنامه خود را به زبان اسپانیایی منتشر کند.
وونگ کار-وای، کارگردان افسانه‌ای هنگ‌کنگی، در پی انتشار یک سری فایل‌های صوتی لو رفته، وارد جنجالی بزرگ شد. در این فایل‌ها، که گفته می‌شود توسط فیلمنامه‌نویس سریال «شکوفه‌ها» منتشر شده، وی به شدت از نحوه برخورد حزب کمونیست چین با همه‌گیری کرونا در ووهان انتقاد کرده و آن را به «یک دولت تک‌حزبی حریص» نسبت داده است. این اظهارات که در گفتمان سیاسی چین تابو محسوب می‌شود، واکنش شدید کاربران ملی‌گرا را در پی داشته و خواستار تحریم این کارگردان ۶۷ ساله شده‌اند.
فیلم اکنون مرا می‌بینی ۳ با نام اصلی Now You See Me: Now You Don’t تازه‌ترین اثر در مجموعه محبوب «اکنون مرا می‌بینی» است. این قسمت با بازی درخشان جسی آیزنبرگ و اضافه‌شدن تیمی از شعبده‌بازان نسل جدید، یکی از سرگرم‌کننده‌ترین آثار سینمایی سال به‌شمار می‌آید. فیلم بار دیگر با تلفیق جادو، اکشن و طنز هوشمندانه، دنیای پیچیده‌ی توهم و فریب را به پرده سینما بازمی‌گرداند.
فیلم The Running Man تازه‌ترین بازسازی از رمان ضدآرمان‌شهری استیون کینگ است که این‌بار با کارگردانی ادگار رایت و بازی گلن پاول، نگاهی تازه به مفهوم «خشونت به‌عنوان سرگرمی» دارد. این فیلم نسبت به نسخه دهه ۸۰ با بازی آرنولد شوارتزنگر، اثری هوشمندانه‌تر و بصری‌تر است، اما با وجود جلوه‌های چشم‌نواز و تم سیاسی پررنگش، هنوز از بار اضافی اغراق و خودنمایی در امان نیست.
فیلم میوه‌های جنگل تازه‌ترین ساخته ریتی پان، مستندساز تحسین‌شده کامبوجی، سفری شاعرانه و دردناک به دل جنگل‌های شرقی کامبوج است. پان در این اثر، زندگی قوم بونونگ را به تصویر می‌کشد؛ مردمانی که در کشاکش میان حفظ سنت‌های نیاکان و فشارهای مدرنیته، برای بقا و هویت خود می‌جنگند. این مستند نه‌تنها تصویری از یک قوم فراموش‌شده ارائه می‌دهد، بلکه آینه‌ای از جهانی است که در برابر تغییرات بی‌امان زمان، تسلیم نمی‌شود.
«ادی مورفی»، بازیگر مشهور آمریکایی، در گفت‌وگویی جدید برای تبلیغ مستند نتفلیکسی «ادی بودن»، به یاد سخنرانی جنجالی خود در مراسم اسکار ۱۹۸۸ افتاد؛ شبی که وی عمداً از فرصت اهدای جایزه بهترین فیلم استفاده کرد تا از بی‌توجهی طولانی‌مدت آکادمی به بازیگران سیاه‌پوست انتقاد کند.
