آنچه این روزها درباره ساعدی خبرساز شده، نه یک واقعه بلکه محصول یک روند استبدادی مبتذل است.
نمایش «خرمگس» کار علی عابدی که داستانی را در فضای جنگ با ساختار و موقعتی متفاوت روایت می‌کند با بازی بازیگرانی از نسل‌های مختلف چون پرستو گلستانی،سوسن مقصود‌لو،وحید آقاپور و محمد صادق ملکی همراه است، نمایشی که برای بازیگران‌اش تجربه‌ای متفاوت و ویژه محسوب می‌شود.
حسین پاکدل دور از قیل و قال مرکز هنرهای نمایشی یا دردسرهای تلویزیون،وسط باغ ایرانی در گوهردشتِ کرج کافه کتابی راه انداخته و حسابی مشغول است؛ نمایش‌نامه‌های تازه می‌نویسد و برای کافه کتابش کلی برنامه دارد.
خستگی‌ناپذیر. این عبارت، به‌خوبی توصیف‌کننده پری صابری است؛ کارگردانی که در 81سالگی به‌دنبال اجرای نمایشی فاخر چون «باغ دلگشا» است؛ روایتی دراماتیک از زندگی و شعر استاد سخن سعدی. صابری از سال1344 بعد از بازگشت به ایران با گروه تئاتر «پازارگاد» و نمایش هویج‌فرنگی تئاتر را در ایران آغاز کرد؛ نمایشی که با بازی اسماعیل محرابی و محمدعلی کشاورز تحسین منتقدان سختگیر آن دوران یعنی جلال‌آل‌احمد و ابراهیم گلستان را برانگیخت. صابری از معدود کارگردانان و نویسنده‌های ایرانی است که با وجود آموختن تئاتر در فرانسه بیشترین تمرکز و تلاشش را بر تصویر فرهنگ ایرانی روی صحنه گذاشته است؛ تلاشی که در نمایش‌هایی چون شمس پرنده، من از کجا عشق از کجاست، رستم و سهراب، سوگ سیاووش و... صورت واقع به خود گرفته و افتخاراتی چون نشان ابن‌سینای یونسکو، نشان شوالیه و نشان بین‌المللی مولانا را به‌همراه داشته است. او در آستانه پنجاهمین سالگرد فعالیت تئاتری و 81سالگی‌اش، نوشتاری را در اختیار «شرق» قرار داده که گویای نگاه هنرمندانه اوست به زندگی روی صحنه.
بهروز صفاریان سرپرست ارکستر «در روزهای آخر اسفند» از این گفت که خودش خطوط قرمز را می‌شناسد و هیچگاه کارهایش دچار ممیزی نشده‌اند، همچنین غزل شاکری بازیگر این اثر نیز یادآور شد بازی در تئاتر بدون برنامه ریزی قبلی به سراغش آمده است.
شاید نام غزل شاکری برای عده‌ای آشنا نباشد اما خاطره شیرین فیلم «گلنار» هنوز هم در ذهن بچه‌های دیروز زنده است.غزل شاکری همان دختر کوچولویی است که ماجراجویی‌اش، او را گرفتار خرس‌ها کرد تا یکی از قصه‌های ماندگار کودکانه، روی پرده نقره‌ای سینما جان بگیرد.
آناهیتا همتی بازیگری که بیشتر با بازی در سریال‌های طنز تلویزیونی برای مخاطبان شناخته می‌شود، این روزها در کنار بازی در تلویزیون حضور پررنگی‌تری بر صحنه تئاتر دارد و در جدیدترین کار تئاتری‌اش در نمایش کمدی «شمعدانی‌ها» ایوب‌آقاخانی به روی صحنه رفته است
محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان تئاتر ضمن بیان تجربیات حضور در کانادا از نحوه شکل‌گیری کنسرت - نمایش «در روزهای آخر اسفند» و ارتباط آن با فرجام ناگوار گروه موسیقی «سگ‌های زرد» و مساله فرار مغزها که می‌توان آن را به فرار دل‌ها در ایران تعبیر کرد، صحبت کرد.
دولت و مجلس باید موقعیت نسبی اقتصادی را برای تئاتر فراهم کنند، چون تئاتر نماینده شعور، روحیات و نشاط مردم یک جامعه محسوب می‌شود / ما نمی‌خواهیم تنها زنده باشیم، بلکه می‌خواهیم زندگی کنیم / هنگامی که یک تئاتر پیشرو تزلزل پیدا کند؛ پایه‌های تئاتر کشور متزلزل خواهد شد.
عباس جوانمرد از پیشکسوتان هنر نمایش که در منزل خود میزبان مدیر عامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت ضمن مرور خاطراتی از روزهای دور تا امروز از امتیازهایی که وزارت ارشاد در این سال‌ها از وی دریغ کرده است، سخن گفت.
برای آنهایی که در 10سال گذشته پیگیر تئاتر بودند، نام نمایش شکلک نام آشنایی است؛ نمایشی به قلم نغمه ثمینی و کارگردانی کیومرث مرادی که در سال 82 در تالار قشقایی مجموعه تئاترشهر به صحنه رفت و با استقبال مخاطب روبه‌رو شد.
اگر دايره بازيگري وسيع‌تر باشد و با اشخاص متفاوت كار كنيد، بهتر است. درست است كه گروه در تئاتر اهميت زيادي دارد و اغلب افراد در تئاتر با گروه رشد مي‌كنند ولي فكر مي‌كنم اگر هر شخصي خود را به يك عده آدم مشخص محدودكند، به لحاظ بازيگري در مكان ثابتي قرارمي‌گيرد.
ویشکا آسایش برای فتح قله دماوند رفته بود که با پیشنهاد بازی در تئاتر «ملکه زیبایی لی‌نین» روبرو شد؛ او کمی زمان خواست تا دماوند را صعود کند و بعد با خیال راحت به بازی در تئاتر فکر کند.
ما داريم به صورت خصوصي اجرا مي‌رويم اما چنان بلايي بر سر مركز هنرهاي نمايشي آمد كه حتي از پرداخت ديون خود به هنرمنداني كه بنا بوده با قرارداد كار كنند، عاجز شده. من الان قراردادي ندارم، ولي براي وضعيت تئاتر نگرانم . مديران جديدي كه آمده‌اند، از عدم مديريت صحيح در دوره قبل مدام گلايه مي‌كنند
يكي از بزرگ‌ترين دغدغه‌هاي ما برخورد درست و صحيح و علمي با آثار بزرگ تئاتر معاصر جهان است. من ايراني وقتي به يك فستيوال تئاتر در كشور ديگري مي‌روم بيشتر يك توريست هستم و معلوم نيست تئاترهايي كه مي‌بينم جزو كارهاي شاخص هستند يا خير.
بعد از خرداد 88 فقط برای عصبانی کردن یک عده‌ی خاص تئاتر اجرا می‌کنم.
بايد به اين نكته توجه داشت كه تا چه زماني قرار است هر سال همان كارگردان‌هاي قديمي و پيشكسوت دعوت به كار بشوند؟ به نظرم حالا ديگر بايد كارگردان‌هاي جوان روي كار بيايند و ايده‌هاي نو و جديدشان را به نمايش بگذارند.
من سعی نکردم از طنز این کارکرد را بگیرم. طنز برای من در این اثر یک کارکرد واقعی داشت. یعنی همان‌جوری که این آدم‌ها انبانی از بیچارگی و بدبختی هستند، همان‌قدر هم به صورت واقعی طنز در زندگیشان جریان دارد.
رحمانیان با خوانش خودش از آرش بیضایی بعد از شش سال از اجرای«افرا» یا «روز می‌گذرد» نمایشی از این نویسنده صاحب‌نام ایرانی را که این روزها در آمریکا زندگی می‌کند به صحنه می‌آورد.
در گفتگو با بازیگران نمایش "دایی وانیا" مسائلی چون بد فهمیده شدن آثار آنتوان چخوف در ایران و تصویری که این نویسنده از بطالت آدم‌ها و نرسیدن به آرزوهایشان به تصویر می کشد و همچنین همکاری چند نسل از بازیگران تئاتر در این نمایش مطرح شد.
آقاي نرگس نژاد به بازي و درام نگاه مينيمال دارند. در حين بازي سعي داشتم كلماتي را اضافه كنم كه تماشاگر بيشتر متوجه داستان و نمايش شود اما ايشان مي‌گفتند كه اصلا نمي‌خواهم بفهمند! ذهن تماشاگر بايد به چالش كشيده شود. هنگام تمرين به اين نتيجه رسيديم كه هر دو نوشتن يكديگر را مي‌پسنديم اما بلد نيستيم مثل هم بنويسيم
