نمایش «چشم به راه میرغضب» نوشته و کار حسین کیانی در دوشنبه‌های نقد تئاتر مورد بررسی واقع شد. نمایشی که یک متن و اجرای دگرگون و متفاوت نسبت به «در انتظار گودو»ی ساموئل بکت است و هنوز در آن دو بُعد تراژدی و گروتسک در کنار کمدی نیازمند تقویت هستند و در عین حال بازیگران اجرا را به روانی پیش می‌برند.
آمار تفکیکی اطلاعات فروش و تعداد تماشاگر تماشاخانه‌های اداره کل هنرهای نمایشی تا روز جمعه ۳۱ خرداد مشخص شد.
حمید فرخ نژاد، محمدرضا گلزار، مهران مدیری، جواد عزتی و پژمان جمشیدی بازیگرانی هستند که با داشتن دو فیلم در میان سایر بازیگران مرد بیشترین تعداد فیلم در اکران بهار سینمای ایران در سال جاری را به خود اختصاص دادند.
در این گزارش حقایقی جالب توجه را از فیلم سینمایی محبوب و افسانه‌ای «ارباب حلقه ها» بخوانید.
بیل مری بازیگر فیلم سینمایی «مردگان نمی‌میرند» از جشنواره فیلم رُم، جایزه یک عمر دستاورد هنری دریافت می‌کند.
نشر قطره تازه‌ترین قطب‌الدین صادقی را منتشر کرد.
«لوکرسیا مارتل» کارگردان زن آرژانتینی به عنوان رئیس هیات داوران بخش رقابتی هفتاد و ششمین دوره جشنواره فیلم ونیز معرفی شد.
مستند «مجموعه رگ‌های آبی زمین» اثر جدید هادی آفریده است که به تمدن آب‌های زیرزمینی ایران می‌پردازد.
دومین پوستر فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» به کارگردانی کمال تبریزی رونمایی شد.
«یغمای کودکی» به کارگردانی سولماز صدقی با پشتیبانی و همراهی انجمن حمایت از حقوق کودکان تولید و آماده نمایش شد.
حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی موفقیت فیلم سینمایی «قصر شیرین» در جشنواره شانگهای را تبریک گفت.
کارگردان انیمیشن «پسر دریا» یکی از مهمترین دلایل درخشش این اثر در جشنواره معتبر «انسی» را نگاه نو در تلفیق فیلم رئال و انیمیشن در این اثر توصیف کرد.
شری بلر، همسر تونی بلر نخست وزیر سابق بریتانیا برای نخستین بار قراردادی به‌عنوان تهیه‌کننده اجرایی برای یک فیلم سینمایی امضا کرد.
جورج کلونی برای کارگردانی و بازیگری در یک فیلم بلند اقتباسی با شبکه نت‌فلیکس قرارداد همکاری امضا کرد.
نمایش «ایسمن و کابوس‌های شبانه» به نویسندگی و کارگردانی ابوذر جادنگو در خانه نمایش مهرگان به صحنه می‌رود.
سیدوحید فخر موسوی رییس شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی از متوقف شدن اجرای نمایش «مادر» به دلیل رعایت نکردن موازین تذکر داده شده، خبر داد.
ما همه...» تجربه جالبي است، فيلمي كه در 10 سالگي وقايع سال 1388 به نمايش درآمده و شايد به چشم آيندگان (كه قطعا از ما باهوش‌تر و باسوادترند) با ديدي ديگر نگريسته شود.
سرخپوست نمونه‌اي از يك فيلم موفق با كلوزآپ، نما، قاب‌بندي‌ها و انواع نورپردازي‌هايي معنادار است و روايت مناقشه‌برانگيز از زندگي مسوولاني را براي قضاوت اخلاقي پيش پا مي‌گذارد كه در يك دوراهي سرنوشت‌ساز به تصميمي قاطعانه اقدام مي‌كنند.
«كارت پرواز» براساس يك آمار تلخ و واقعي ساخته شده، رحماني تلاش كرده در فيلمش به واقعيت هراسناكي كه زنان، مردان و كودكان را احاطه كرده وفادار باشد و فيلمي درباره سرنوشت تراژيك آدم‌هايي بسازد كه در سوداي زندگي بهتر، قرباني مرگ مي‌شوند
من از نسلي هستم كه تئاترهاي لاله‌زار را از نزديك ديدم. اين تئاترها خصوصي بودند. پس از دوران كودتا تئاتر را از شكل و شمايل خودش خارج كردند و آن را به سوي ميان‌پرده و ژانگولر بردند. تمام اين آثار هم فروختند! آنها همه خصوصي بودند. آيا از اين تئاترها نكات مهمي باقي مانده است؟ چيزي براي گفتن دارند؟
