در مورد تاثیری که نحوه نگارش فیلمنامه و ادبیات آن، بر بازی بازیگران می‌گذارد و اینکه چه عواملی باعث می‌شود کنترل بازی از دست نویسنده و کارگردان خارج شود، با نویسندگان سینما و تلویزیون، به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه حاصل را از نظر می‌گذرانید.
هر سال اواخر بهمن و اوایل اسفندماه اوج تولید برنامه‌ها و مسابقات تلویزیونی است که امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا اغلب این برنامه‌ها با مشکل در تولید مواجه شده‌اند.
«عصر جدید» با ایده‌ای که شبیه آن در دست‌کم 70 کشور دیگر هم ساخته شده بود، آمد و به‌واسطه عملکرد چهره‌های شرکت‌کننده و کل‌کل‌های داوران و شیوه تصویربرداری عظیم آن، توانست گوی‌سبقت را از دیگر برنامه‌های این شبکه برباید و بدل به یکی از پربیننده‌های تلویزیون شود. دکور عظیم، تعدد دوربین‌ها و لوکیشن وسیع و امکانات کم‌نظیر جانبی دیگر درکنار بودجه میلیاردی، عوامل به‌وجود‌آمدن چنین برنامه‌ای شده‌اند. حجم تبلیغات قبل، حین و بعد از این برنامه، نشان می‌دهد تا چه حد، مدیران شبکه روی درآمدزایی آن حساب کرده‌اند.
با معرفی حسین مسافر آستانه به عنوان مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری جمع تئانری‌های حاضر در مجموعه مدیریتی سینما نسبتا کامل شد.
پژمان جمشیدی که با بازی در نمایش «بادی که ترا خشک کرد، مرا برد» اولین حضورش را به عنوان بازیگر تئاتر تجربه می‌کند، گفت: بازیگری در تئاتر خیلی شبیه فوتبال است.
دو هزار و هفتصد سال است دیگر کارگردانی تئاتر نکرده‌ام. ما مدام از کارمان دور می‌شویم. و خب هر چه قدر این فاصله بیشتر می‌شود، ورزیدگی‌مان هم کمتر می‌شود.
