پایگاه خبری تئاتر: تا کمر جلوی حمید درخشان خم شده است. خرما و شیرینی مراسم ختم پدر زن درخشان را آماده کرده بود. دلیل او رفتن به تیمی است که درخشان مربی اوست. پژمان جمشیدی هم هاج و واج در حال نگاه کردن پاچه‌خواری رهبری‌فرد است. درخشان برای اینکه از بازیکن سابق خود در پرسپولیس تشکر کند به او می‌گوید شب به خانه‌اش بیاید تا با هم «نود» ببیند. این ماجرا سکانسی از سریال پژمان است. سریالی که دوباره از شبکه سه در حال بازپخش است اما با طعم سانسور. مدیران شبکه سه هرچه اسم«نود» در این سریال بوده را با قیچی درآورده‌اند. باورتان می‌شود مدیران این شبکه که فردوسی‌پور را دوست ندارند در عصر ارتباطات که دنیا به اندازه‌ی که موبایل کوچک است، دست به سانسور و حذف نام یک برنامه در تکرار یک سریال می‌زنند. آنها فکر می‌کنند با این کار مردم فردوسی‌پور و خاطرات‌شان با «نود» را فراموش می‌کنند. نه، حضرات مدیر، نود و عادل فردوسی‌پور بخشی از تاریخ تلویزیون و ایران هستند و نمی‌شود با این شیوه آنها را حذف کرد. گزارش ندادن، سانسور کردن، نشان ندادن و هزار کار بزرگ و کوچک دیگر برای دیده نشدن عادل درست مثل کوبیدن آب در هاون است. صداوسیما، عادل را با این شیوه نخ نما شده سانسور می‌کند تا مردم او را فراموش کنند بعد برنامه اینترنتی او«کلاسیکو» برای بازی بزرگ اسپانیا میان رئال مادرید و بارسلونا در 24 ساعت اول حدود یک میلیون و ۸۲۰هزار نفر ببینده داشته است.یک هفته بعد از انتشار این آمار به 2 میلیون 700 هزار نفر رسیده است. برنامه‌ای که فقط از طریق سه پلتفرم فیلیمو، نماوا و بازار قابل دسترسی بود. مردم برای دیدن عادل از حجم اینترنت خود استفاده کردند و این نشان می‌دهد که چقدر او و برنامهاش برای مردم مهم هستند. این درحالی است که برنامه‌ای که دوشنبه شب‌های جای نود عادل را گرفته است با تمام لطایف الحیلی که به کار می‌گیرد نتوانسته است جای نود را بگیرد. اگر یادتان باشد صبح‌های سه شنبه اهالی فوتبال در مورد دوشنبه شب و نود حرف می‌زدند اما حالا اگر میثاقی در برنامهاش فیل هم هوا کند، مردم از آن حرف نمی‌زنند چون جدی‌اش نمی‌گیرند. معمولا کاریکاتورهایی که از یک اصل کشیده می‌شوند چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند. بله، تاریخ را نمی‌شود حرف کرد. همانطور که وقتی می‌خواهیم از تاریخ جمهوری اسلامی حرف بزنیم باید بگوییم اولین رییس جمهور ایران، بنی صدر بوده است. باید بگوییم نخست وزیر دوران جنگ میرحسین موسوی بوده و رییس جمهور دوران اصلاحات سید محمد خاتمی. سبک لباس پوشیدن افراد با برخی ویژگی‌های اخلاقی هم بخشی از تاریخ است و نباید آن را حذف کرد. مثل کروات زدن دکتر شریعتی یا سیگار کشیدن آیت‌الله طالقانی. مدیران صداوسیما باید توجه کنند این رفتارها آنها تنها و تنها چاه بی‌اعتماد مردم و تلویزیون را عمیق‌تر می‌کند. این چاه ویل دیگر پر نخواهد شد اگر این تصمیمات ادامه پیدا کند. عادل حتی در صورت حذف از تمام برنامه‌های تلویزیون به راحتی می‌تواند از طریق شبکه‌های اجتماعی با مردم در ارتباط باشد و برنامه بسازد. اگر عادل را دوست ندارید به خودتان مربوط است اما نود بخشی از تاریخ این کشور است، لطفا تاریخ را دست کاری نکنید که به ما بر می‌خورد.
