روزنامه «گاردین» در مجموعه گفت‌وگوهایی كه با كارگردانان تئاتر درباره وضعیت هنر در دوران همه‌گیری كووید- ۱۹ داشته به موضوع‌های مهم و قابل تاملی پرداخته است. این روزنامه به سراغ سهیم علی و شانتا تاك هم رفته است كه در نیویورك فعالیت می‌كنند. آنها درباره حمایت مسوولان نیویورك از تئاتر، فعالیت‌هایشان در دوران قرنطینه و رابطه‌شان با مخاطبان صحبت می‌كنند. متاسفانه اكنون در شرایطی زیست می‌كنیم كه جان تمام انسان‌ها- چه فقیر و غنی- در معرض خطر قرار گرفته و زندگی عادی نیز از مدار خود خارج شده است. در واقع امروز هنرها وارد یك وضعیت استثنایی شدهاند. به این ترتیب تماشاخانه‌های تئاتر، موزه‌ها، سالن‌های سینما و امثالهم به طور مداوم تعطیل شدهاند كه نشان می‌دهد یك خطر جدی در كمین ارتباط حاكم بین هنرمندان و مردم است. تئاتر زنده نیز مورد پرسش‌های جدی واقع شده است زیرا دچار اختلال شده و نوعی از تئاتر دیجیتال شكل گرفته كه مخالفان و موافقان جدی دارد. با توجه به گفت‌وگوهایی كه پیش از این در روزنامه اعتماد چاپ شد، مشخص شد كه كیتی میچل، كارگردان بریتانیایی از تئاتر دیجیتال و پخش زنده تئاتر حمایت می‌كند ولی توماس اوسترمایر، كارگردان آلمانی این تئاترها را مانند متادون برای معتادان به هرویین می‌داند. ایفو فن هوفه نیز كه در آمستردام هلند مشغول به كار است با آنكه مخالفت شدیدی با تئاتر دیجیتال ندارد اما اعتراف می‌كند این نوع از تئاتر اثرگذاری لازم را ندارد و حتی اگر هم داشته باشد، حسش نمی‌كنید. سهیم علی و شانتا تاك كه در نیویورك مشغول به كار هستند از جدایی مردم با تئاتر می‌گویند و به دستورهای بهداشتی فعلی اعتراض دارند زیرا باعث جدایی مردم از هنرها شده است. سهیم علی، تئاترهای مهمی چون «خانه خطرناك» و «شكر روی زخم‌هایمان» را به صحنه برده است. او به همراه مایكل گریف نمایش «توفان»(۲۰۱۵) به نویسندگی ویلیام شكسپیر را در جشنواره «شكسپیر در پارك» اجرا كرد كه مورد توجه مردم و منتقدان قرار گرفت. شانتا تاك نیز یكی از كارگردانان و موسیقدانان نیویوركی است كه كمپانی تئاتری «واتروِل» را مدیریت می‌كند. تاك اجراهای جالب توجهی را در «پابلیك تئاتر» به صحنه برده است. این دو همكاری نزدیكی با یكدیگر دارند و در این روزها به حقوق سیاهان امریكایی نیز توجه ویژه‌ای مبذول داشته و تئاترهایی در این زمینه تولید كرده‌اند. توجه شما را به خواندن این گفت‌وگو جلب می‌كنم كه سارا كرامپتون از روزنامه «گاردین» انجام داده است.
همه‌گیری برای كمپانی تئاتری شما چگونه بوده است؟
سهیم علی: تا امروز نمایشنامه‌های «ریچارد دوم» ویلیام شكسپیر و «كشتی شكسته» آن واشبرن را كار كردم و در حال حاضر هم اقتباسی دو زبانه از «رومئو و ژولیت» شكسپیر را كار می‌كنیم كه نمایشی رادیویی است. برنامه كاملی از تئاتر دیجتالی و چند تا كار پخش زنده(استریم) هم مثل نمایش «نوشگاه جو» را داشتیم.
شانتا تاك: وضعیت اكنون مانند لوحی نانوشته است. البته از زمان استفاده كردیم تا به هسته اصلی ماموریت خودمان فكر كنیم. باید بیندیشیم مخاطبانی كه برای آنها كار می‌كنیم چه كسانی‌اند و دنبال چه چیزی هستند.
سهیم علی: بسیاری از موسسات در حال مطرح كردن پرسش‌هایی درباره نژادپرستی سیستماتیك هستند. در طرف دیگر این اتفاق هم ما در حال فهمیدن این هستیم كه چگونه باید شهروندان، انسان‌ها و هنرمندانی بهتر باشیم.
امیدوارید تئاترتان چه زمانی دوباره باز شود؟
شانتا تاك: كارهای به روز و دلگرم‌كننده‌ای در تصمیم‌های ایالتی انجام شده است. ایالت نیویورك اعلام كرد كه نمایش‌های بیرونی و درونی می‌توانند از ابتدای آوریل با ظرفیت محدود و رعایت كردن دیگر اقدام‌های ایمنی آغاز به كار كنند.
سهیم علی: ما به عنوان سازمانی غیرانتفاعی می‌توانیم زودتر از برادوی به چرخه كاری خودمان بازگردیم. البته سودآوری كمپانی ما فقط وابسته به فروش بلیت اجراها نیست.
آیا مسوولان در دوران همه‌گیری كرونا از تئاتر حمایت كردند؟
شانتا تاك: خوشبختانه عضو گروه موسسه‌های فرهنگی نیویورك هستیم و بودجه‌ای هم از طرف مسوولان اینجا دریافت می‌كنیم. ارزش فرهنگ برای مسوولان منتخب ما كاملا روشن است و توجه بسیار زیادی هم به اهالی فرهنگ و هنر شده اما با این حال به شدت وابسته به اهداكنندگان كمك‌های مالی خودمان هستیم.
سهیم علی: ما به منظور حمایت از ساختار كمپانی و كارمندان و تامین بودجه برنامه‌های دیجیتالی، پول جمع كردیم البته برنامه‌های دیجیتالی ما به صورت رایگان در اختیار مردم قرار گرفت.
و در مورد كمپانی‌های دیگر و آنهایی كه مستقل كار می‌كنند؟
شانتا تاك: دولت پیشرفت‌هایی در كارش داشته است. ما هم روشی را برای رسیدگی به ضربه سال گذشته اتخاذ كردیم. یعنی برنامه‌ای ابتكاری را با كمك مردم برای هنرمندان مستقل راه‌اندازی كردیم كه از این طریق توانستیم صدها هزار دلار برای هنرمندانی جمع كنیم كه درآمد ثابتی نداشتند و مشمول دریافت كمك‌های فدرال نبودند. شكاف‌های بسیاری در سیستم ما وجود دارد.
آیا مسوولان می‌توانستند بهتر عمل كنند؟
سهیم علی: در سال گذشته، سیاست مسوولان نیویورك اینگونه بود كه به طور جدی نگران سلامت مردم نبودند بنابراین به جای اینكه كنشی پویا داشته باشیم، وقت و انرژی زیادی را از دست دادیم. البته خوش‌شانس هم هستیم كه در نیویورك زندگی می‌كنیم چون مسوولانش بازگشایی هنرها را جدی می‌گیرند ولی هنرمندان سایر بخش‌های كشور زیاد خوش‌شانس نبودند.
آیا تغییر در كاخ سفید به شما كمك می‌كند؟
شانتا تاك: مطمئنا به روحیه ما كمك می‌كند.
سهیم علی: امیدواریم این دولت بیشتر از دولت قبلی روی فرهنگ تاكید داشته باشد.
از برنامه‌های جدید دنیای تئاتر چه خبر؟
شانتا تاك: ما در حال همكاری با جشنواره «شكسپیر اورگن» و كمپانی غیرانتفاعی «وولی ماموت» در واشنگتن دی‌سی هستیم تا به صاحب‌منصبان منتخب‌مان كمك كنیم، درك كنند كه كار در اجرای زنده یعنی چه.
سهیم علی: ما وزیر فرهنگ یا مقامی حكومتی نداریم كه مسوول حمایت از هنرها باشد پس برنامه جدید تئاتری‌مان تلاشی در راستای دستیابی به یكی از این كمبودها خواهد بود.
آیا عموم مردم از بازگشت و تحرك كارهای هنری حمایت می‌كنند؟
شانتا تاك: فكر می‌كنم مردم از دست دادن اجرای زنده را به شیوه‌های گوناگون احساس می‌كنند. هنرها می‌توانند نقشی محوری در بهبود دردها، غصه‌ها و سوگ‌های مردم داشته باشند همچنین مركزی باشند برای پیدا كردن امیدی تازه. این اتفاق‌ها از طریق سیاست‌های بهداشتی حاكم رخ نخواهد داد بلكه با جمع شدن ایمن مردم در كنار همدیگر ممكن خواهد شد.
فكر می‌كنید چه نمایشنامه‌ای بیشترین حرف را درباره دورانی می‌زند كه در آن زندگی می‌كنیم؟
سهیم علی: نمایشنامه «Kill Move Paradise» نوشته جیمز آیمز در مورد 4 مرد سیاه‌پوست است كه در معرض خشونت پلیس قرار می‌گیرند و كشف می‌كنند كه در برزخ هستند. اصلا یك چیز برزخی در ذات این نمایشنامه وجود دارد چونكه رابطه‌ای با گفت‌وگوهای نژادی امروز مردم امریكا برقرار می‌كند. این نمایشنامه كاملا و البته شوربختانه به وضعیت فعلی‌مان ربط دارد.
شانتا تاك: اپرای حیرت‌انگیز «حكایت برزگر» اثر توشی ریاگون كه اقتباسی از كتاب اكتاویا باتلر است. در واقع این كار می‌خواهد بگوید كه بخشی از یك اجتماع بودن و پرورش دادن اجتماعی جدید و سازگار شدن با تغییرها چگونه است.
در دوران قرنطینه چه كردید؟
شانتا تاك: به جز خوردن و نوشیدن، رمان‌های اكتاویا باتلر و آدریان ماری براون را خواندم. در حال مطالعه كتابی زیبا هم با عنوان «Braiding Sweetgrass» هستم كه درباره حكمت بومیان است. علاوه بر این سریال «بریجرتون» را هم تماشا كردم.
سهیم علی: یك دستگاه دی‌جی خریدم و با خودم فكر كردم كه باید خودم بزنمش و برای ۲۰ تا از دوستانم زوم پارتی گرفتم.
برای مشاهده دیگر اخبار سینما اینجا کلیک کنید
برای مشاهده دیگر اخبار تئاتر اینجا کلیک کنید
منبع: گاردین - اعتماد
نویسنده: ترجمه: سیدحسین رسولی
