در گزارش پیش رو، فهرست 30 درام و 30 کمدی پرتماشاگر یک دهه اخیر سینمای ایران و برندگان 3 جایزه اصلی جشنواره فیلم فجر طی 10 دوره اخیر بررسی شده که نتایج این بررسی، نشان از حضور جدی فیلمسازان جوان در عرصه سینمای درام دارد؛ هرچند شرایط در سینمای کمدی، به شکلی قابل تأمل، کاملا متفاوت است. توضیح ضروری آنکه در این بررسی، فیلمهای انیمیشن کنار گذاشته شده؛ چراکه انیمیشنها بیش از آنکه تالیف کارگردان خود باشند، تالیف کمپانیهای سازنده به شمار میروند.
به بهانه اکران فیلم پرویزخان به این موضوع پرداختهایم که چرا اغلب فیلمهای ورزشی موفق نیستند؟
صحبتهای رییس سازمان صداوسیما حاکی از آن است که به سلبریتی به مثابه یک دشمن فرضی مینگرد، سلبریتی که از ویژگیهای او تعریف دقیقی ارائه نشده و در این تعریف همه افراد هنری که شهرت دارند، سلبریتی تلقی میشوند با این حال در نوروز امسال رویکرد این سازمان تغییر کرد و برای برنامهسازی سراغ سلبریتیها رفت اما بیشترین بیننده ۲۶ درصد برای سریال «زیرخاکی» بود، این در حالی است که پیمان جبلی اعلام کرد، مخاطبان تلویزیون نسبت به سال گذشته ۸ درصد افزایش داشته است.
اکران نوروزی بهعنوان «اکران طلایی» شناخته میشود و فیلمها و فیلمسازان همواره بر سر دریافت جواز این نوبت نمایش بر سر رقابت و چالش بودند. غالباً فیلمهای برگزیده آخرین جشنواره فیلم فجر، گزینههای انتخابی برای اکران نوروزیاند؛ بهویژه کمدیها که با حال و هوای عید و فضای اجتماعی این اکران تناسب بیشتری دارند.
موضوع تسهیل رفت و آمد و یا بازگشت ایرانیان مقیم خارج از کشور که هنرمندان هم بخش کوچکی از آن هستند، در حال تبدیل به یک مساله چالش برانگیز رسانهای شده است؛ موضوع کلانی که هرکس از ظن خود، له یا علیه آن موضعگیری میکند.
با نگاه به همه اين سالها ميتوان فهميد، چه بر سر سينما آمده است.سينماگران برجسته دهه چهل و پنجاه سالها بعد هر يك بهگونهاي دچار مشكل شده و از ادامه راه بازمانده بودند.
آنالیز سینمای امسال، دستیابی به گیشه چشمگیر 1200 میلیارد تومانی را نشان میدهد؛ درحالیکه 88 درصد فروش به فیلمهای کمدی تعلق دارد و پژمان جمشیدی بار دیگر عنوان پولسازترین بازیگر سال را کسب کرده است.
خدابخشی در دو سال و اندی حضور خود بارها در جمع و حلقه نزدیکانش، در صحبتهایش میان مدیران و خبرنگاران صداوسیما و اظهاراتش با کارکنان این سازمان، خود را «چریک» خوانده و گفته بود که چریکها عمر کوتاهی دارند و او نیز تصمیمی برای ماندگاری طولانی در صداوسیما ندارد.
درد اینجاست که حضور بلاگرهای مجازی در سینما و تئاتر کشور در حالی رخ میدهد که بسیاری از بازیگران توانمند کشورمان خانهنشین هستند و در انتظار پیشنهادی برای کار تا بتوانند از این طریق ارتزاق کنند یا بسیاری از بازیگران سرشناس و شاخصی که ممنوعالکار شدند. این وضعیت را صرفاً نمیتوان محصول تقاضای مخاطبان و هواداران آنها دانست، سیاستگذاریهای غلط موجب میشود تا به قول فردوسی، هنر خوار شود و جادویی ارجمند.
۱۰ سال از بزرگترین پروژه حادثهساز تلویزیونی ـ «معراجیها» ـ میگذرد؛ اتفاقی که انفجار در پشت صحنه آن پنج تن از اهالی سینما را به کام مرگ کشاند. حالا بعد از گذشت یک دهه این بار در سریال الفویژه «سلمان فارسی» شاهد حادثه دلخراش دیگری هستیم که به مرگ دو هنرور منجر شده است.
در گزارش امروز به اتفاقات تلخی که در تولید و ساخت فیلم و سریالهای ایرانی و خارجی رخ داده است پرداختیم. بخشی از این اتفاقات به دلیل بیتوجهی به ایمنی هنگام کار است و بخشی هم اتفاقاتی است که با تمام دقت انجام شده، اما متاسفانه پایانی ناخوشایند داشته است.
در گزارش پیشرو به ۲۲ فیلمی پرداختیم که در این دوره جشنواره به شکل رسمی از سرمایه نهادها استفاده کرده بودند و تلاش کردیم نتیجه کار را بر اساس فضای کلی نظرات منتقدان، واکنش عموم تماشاگران و آرای داوران جشنواره بررسی کنیم.
«مجنون» فیلمی غیرتماشایی نیست و کشش لازم برای تماشا را ایجاد میکند، اما قطعا در مقابل سنگینی دراماتیک عملیات خیبر و قهرمانان آن، وزنی سبک دارد و حق مطلب را ادا نمیکند.
در دو دهه اخیر میتوان رد تصویری از پدر را در سینمای ایران ردیابی کرد که موقعیت پارادوکسیکال و متعارض پدر یا نقش پدرانه را روایت کردهاند. پدرانی که در اختلاف نسلی با فرزندان خود، رنجهای بسیاری را بر دوش کشیده و غریبی و تنهایی پدرانه را تجربه کردهاند.
عادل فردوسیپور چرا حذف شد؟ این سوالی است که طی چهار سال اخیر بارها و بارها از مسئولین سیاسی و غیرسیاسی کشور پرسیده شده که چرا عادل بهیکباره کنار رفت و برنامه نود تعطیل شد. مجریای که یکی از پربینندهترین برنامههای تاریخ صداوسیما را در اختیار داشت و حالا خبری از آن برنامه و دوشنبههای جنجالی نیست. تعطیلی برنامه نود که قطعاً رخ داده و نمیتوان تاریخ را تحریف کرد اما بهواقع عادل فردوسیپور هم حذف شد؟ واژهی «حذف» معنای مشخصی دارد و نمیتوان تفسیر مختلفی از این کلمه داشت.
فیلمهای کمدی ایرانی در سالهای اخیر، نگاه ویژهای به تایلند و دیگر کشورهای آسیای شرقی داشتهاند. کشورهایی با جاذبههای توریستی که به نظر میرسد فیلمسازان ایرانی از آنها جز ارائه تصویری کارت پستالی بهره نبردهاند.
عجیب اینکه برخی فیلمهای راهنیافته مانند فیلم تازه مهران مدیری و فیلم تازه رامبد جوان هم از این اظهارنظرهای توئیتری مصون نماندهاند و برخی بهصراحت درباره کیفیت پایین سینمایی آنها موضعگیری کردهاند! اما مشخص نیست کجا و چگونه امکان تماشای فیلمها را به دست آوردهاند.
برنامه «هفت» که از جشنواره سال گذشته توسط تلویزیون کنارگذاشته شده بود، حالا در آستانه جشنواره فیلم فجر دوباره قرار است در سبد برنامههای شبهای جشنواره فجر قرار گیرد. برنامه ۱۳ سالهای که همچون سینماگر فرتوت و خمیدهای میماند که تنها در ۱۰ روز جشنواره فجر توان عرض اندام در سینمای ایران را دارد.
درباره اهمیت موضوع اکران فیلم خارجی و درباره چرایی عدم موفقیت اکران فیلم خارجی در سینماهای ایران با چند کارشناس سینما از جمله امیر قادری، سید جمال ساداتیان و امیرحسین علمالهدی گفتوگویی انجام دادیم که از نظر میگذرانید.
۱۴ آذر سالروز خاموشی چراغ عمر سینماگری است که آثار برجای مانده از او چون چراغی خاموشیناپذیر به سینمای ایران روشنی بخشیده و یاد و نام او مشمول معنای این دیالوگ نبشته بر سنگ مزارش است: «آیین چراغ خاموشی نیست».
در این شش سال، عوامل مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و... روی سینما تاثیر گذاشتهاند، اما با این حال، اتفاقی که نهایتا در گیشه در حال رخ دادن است را میتوان با بررسی سهم فروش و پخش فیلمها در سینمای ایران رصد کرد.