الان اگر 30 سال پیش را نگاه کنید، می‌بینید اگر آمار ۵۰ فیلم را دارید، چندتای آن برای بخش خصوصی واقعی و چندتا برای رانت خواران و چندتا به شکل دولتی حمایت شده است. آن زمان می‌بینید بخش خصوصی بیشتر است. ولی الان که جلو رفته، بخش خصوصی حذف شده است و اکثر فیلم‌ها وابسته به جایی هستند و از جایی حمایت می‌شوند. دیگر بخش خصوصی وجود ندارد.

طی هشت سالی که این مستند را فیلم‌برداری کردیم، تعداد کسانی که پای‌شان به آن‌جا رسیده، به 28نفر رسید که با 15نفرشان هم‌سفر بودم. با وجودی که آن‌جا فاصله زیادی با تالاب شادگان و روستاهای اطراف ندارد، ولی به‌خاطر نمک‌زاربودن و گِل‌ولای و شرایط آب‌وهوایی که منطقه بسیار گرمی است، دسترسی برای هر‌کسی مقدور نیست.

«شهرو خردمند» کارگردان تئاتر و از بنیان‌گذاران کارگاه نمایش، از شروع کار هنری و همچنین دوره فعالیتش در کارگاه نمایش و راه‌اندازی آن و تلاشی که برای حذف او از صحنه شده بود، گفت.

کوروش نریمانی می‌گوید علت اصلی اینکه تئاتر و نمایشنامه‌نویسی ما به سمت ژانرهای مختلف نرفته، برمی‌گردد به امکانات و زیرساخت‌های کشور. بسیاری از ژانرها به امکانات مالی، زیرساختی، سالن‌های به‌خصوص و... نیاز دارد که در این مملکت در اختیار هر هنرمندی قرار ندارد و بخش اعظمی از آن در دست نهادهای دولتی و حکومتی است.

عباس كیارستمی از میان فیلم‌های من به «نیاز»، «مصایب شیرین»، «مرهم» و «كلاس هنرپیشگی» علاقه داشت ولی برای «روغن مار» جایگاه ویژه‌ای قایل بود و بعد از آنكه مطمئن شد صدابرداری این فیلم هم توسط خود من و با همان موبایل انجام شده است به هیجان آمد و آن را تحقق همان رویای یك‌نفره فیلم ساختن دانست و گفت: «ازخط پایان گذشتی».

گوزن‌ ها حاوی تمام عناصری است که لحظه‌های سینمایی برای جلب تماشاگر می‌سازند. به همین دلیل است که فیلم کیمیای حتی با تحمیل پایانی سفارشی به نمایش عمومی درآمد و پرفروش‌ترین فیلم سال 1354 شد.

مونا فرجاد گفت: فکر کردم شاید آدم‌های دیگری مثل من هستند که به هر دلیل نمی‌توانند در این شرایط کرونا نمایش ببینند. بنابراین ایده اجرا در فضای مجازی به ذهنم رسید.

مدیران سینمایی می‌گویند: طرح مستندسازی حرفه‌ای مصوب هیات دولت است و با تغییر دولت‌ها متوقف نمی‌شود و از ضمانت اجرایی برخوردار است. به اعتقاد آنها؛ اسناد تصویری فراهم شده در پایان طرح در قالب مستند هم امکان نمایش در صداوسیما را دارد و هم عرضه در جشنواره‌های مختلف.

گمان نمی‌کنم دوران کرونا برای هیچ تئاتری در هیچ جای جهان وضعیتی تحمل‌پذیر بوده باشد. شاید تنها فرق این باشد که این‌جا در کانادا همه‌ی شهروندان از حمایت مالی در دوران کرونا برخوردار بوده‌اند.

شانتا تاك: برنامه‌ای ابتكاری را با كمك مردم برای هنرمندان مستقل راه‌اندازی كردیم كه از این طریق توانستیم صدها هزار دلار برای هنرمندانی جمع كنیم كه درآمد ثابتی نداشتند و مشمول دریافت كمك‌های فدرال نبودند.

بیست و اندی سال پیش جوان اول فیلم «دل و دشنه» تکلیف خود را مشخص کرد؛ بازیگری را کنار گذاشت و معلمی را انتخاب کرد.

کلویی ژائو که با بردن جایزه اسکار بهترین کارگردان برای فیلم «سرزمین آواره‌ها» شهرت جهانی پیدا کرد، از این فیلم و انتظاراتش از سینما گفت.

كیوان مهرگان: تابستان سال 97، عزیزی از من خواست یك كلیپ پنج دقیقه‌ای از استاد محمدرضا شجریان برای مراسمی كه هفته بعدش قرار بود برگزار شود، تهیه كنم. آن پنج دقیقه شد 129 دقیقه و آن هفته بعد، شد سه سال بعد.

نقشی که تهیه‌کنندگی الان در تلویزیون دارد مادرخرجی است. یک بودجه‌ای را دریافت می‌کند، تیمی را دعوت و بودجه را تقسیم می‌کند. برای همین نظارتی وجود ندارد. هم دغدغه‌ای برای کیفیت کار وجود ندارد و هم نظارتی نیست.

كمپانی «ITA» توسط دولت و مسوولان شهر آمستردام حمایت می‌شود اما بیشتر درآمد ما از طریق برگزاری تورهای جهانی است كه البته این درآمد را به خاطر كرونا از دست داده‌ایم. دولت دو بار به ما بسته مالی اعطا كرد كه كمك می‌كند تا چند وقت دیگر زنده بمانیم البته موفق شدیم به گونه‌ای كارها را در دوران قرنطینه مدیریت كنیم تا حقوق كارمندان، تیم فنی و گروه بازیگران تمام وقت را بپردازیم.

از یک طرف کسانی که حرفه‌شان تئاتر بوده آسیب جدی دیده‌اند و از طرف دیگر هم اجرای تئاتر براحتی نخواهد بود و این وضعیت دوگانه را نمی‌شود براحتی تفسیر کرد و گفت حق با بستن سالن‌هاست یا شرایط بغرنج زندگی هنرمندان.

علی عطشانی، کارگردان فیلم‌های سیاسی اجتماعی، که فیلم سلفی با دموکراسی او نتوانست در جشنواره فجر حضور داشته باشد از غرض‌ورزی دبیر جشنواره برای عدم پذیرش این فیلم در جشنواره گفت. به اعتقاد او؛ سینمای ایران ضعیف‌ترین دوران مدیریت خود را سپری می‌کند.

نیما فراهی که نخستین فیلمش با عنوان «زار» را در سال ۱۳۹۵ در ژانر وحشت ساخته است، سنگ‌اندازی‌های برخی مسئولین و دست‌اندرکاران سینما را دلیل عدم فعالیت‌ فیلمسازان در گونه‌های مختلف سینمایی از جمله ژانر وحشت می‌داند.

فرهاد اصلانی با شاره به این موضوع که هیچگاه افراطی به نقش‌ها و بازیگری نگاه نکرده است، از سعی و تلاش زیاد برای رسیدن به نقش‌هایی که بازی کرده، می‌گوید.

نیکخواه آزاد معتقد است که سینمای کودک و نوجوان فعلی یک موجود ناقص‌الخلقه است که نه دولتی‌ست و نه جزو سینمای بخش خصوصی. نه سینمای مستمر است و نه امکان نمایش و اکران برای تولیدات آن وجود دارد.