«سیمرغ خودش ارزش دارد و برای ما آورده دارد، چرا آن را خراب می‌کنید؟ چرا باید به خاطر جایزه ارزش و اعتبار تنها جشنواره مهم‌مان را از بین ببریم؟ باید آن را حفظ کنیم، این جشنواره قرار است در سال‌های دیگر هم باشد چرا ما باید عادت کنیم و بگوییم اگر این سیمرغ را نگیریم سیمرغ وزیر را می‌گیریم و اگر آن را نگیریم سیمرغ دبیر جشنواره را خواهیم گرفت یا در نهایت سیمرغ شهرداری را می‌گیریم، این‌طور که نمی‌شود! اینکه دیگر جشنواره نیست به نظرم باید تلاش می‌شد تا ارزش سیمرغ حفظ شود اما این اتفاق نیفتاد یعنی از هر روزنه‌ای برای جایزه دادن استفاده کردند.»
اگر بدون توجه به آمار فروش فیلم‌ها به مسائل نگاه کنیم باید بگویم مردمی که این اندازه دل‌مُرده و پریشان‌حال هستند نباید به سینما بروند. طبیعی است که سینما در این شرایط از رونق افتاده باشد.
نویسنده سریال «سرگیجه» با اشاره به اینکه طرح اولیه این سریال از زاویه دید اول شخص روایت می‌شد، گفت: ما به دلیل محدودیت‌های تولید راوی را به دانای کل تغییر دادیم. همچنین با معماها و سوال‌هایی که برای مخاطب ایجاد کردیم، سعی داشتیم مخاطب را مجاب کنیم سریال را دنبال کند.
قرار بود من در نیمه دوم سال گذشته یک روز بی‌کاری نداشته باشم و به طور مداوم کار کنم. قرار بود به عنوان کارگردان، بازیگر، دراماتورژ یا مشاور پروژه‌اش در نمایش‌های «اقامتگاه»، «تجربه‌های اخیر»، «زوج ناجور»، «سراط» و «استنطاق همفری بوگارت» حضور داشته باشم. تمام این نمایش‌ها کنسل شدند!
بیش از ۱۰ سال از زمانی که جواد شمقدری در رأس مدیریت سینما حضور داشت می‌گذرد و حالا فرصت خوبی است تا نتیجه عملکرد یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های دوران او، یعنی تاسیس سازمان سینمایی و نقش آن در سینمای امروز ایران بررسی شود؛ سازمانی که شمقدری معتقد است شرایط فعلی سینما به آن ارتباطی ندارد؛ چرا که این وضعیت محصول عواملی همچون مدیریت و فضای جامعه است.
محمود گبرلو معتقد است بنیاد سینمایی فارابی نباید برای تلویزیون فیلم بسازد، اصلا وظیفه‌اش چنین چیزی نیست. فارابی باید فیلم‌های ارزشمند و مطلوب برای سالن‌های سینما و تماشاگر سینما بسازد و بعد هم می‌تواند حق رایت را حتی به شبکه‌های جهانی بفروشد.
در این چند سال اخیر بسیاری از همکاران ما به دلیل شرایط ناگواری که حاکم بود علاقه‌ای به نمایش فیلم‌هایشان نشان نمی‌دادند اما تا جایی که من در جریانم بعید می‌دانم امروز شخصی نخواهد اثرش نمایش داده شود. آقای منتظری «دادستان کل کشور» هم در ملاقاتی که با سینماگران داشتند این قول را دادند که گذشته هیچ تاثیری در اکران فیلم‌هایی که از پیش ساخته و هزینه شده نداشته باشد.
محمدحسین لطیفی با اشاره به اینکه نشانه‌ها، اتفاقات و گفتگوهایی در فیلم «غریب» وجود دارد که می‌توان آن‌ها را به مسائل امروز کشور تعمیم داد، تأکید کرد: فیلمنامه و شروع فیلمبرداری «غریب» پیش از اتفاقات ماه‌های اخیر کشور نوشته شد.
جلال مقدم از نوابغ و آدم‌های تاثیرگذار سینما بود. فیلم‌های قابل بحثی ساخت که هر کدام در زمان خودش از فیلم‌های پراهمیت به شمار می‌رفت. باید نسل جوان را با این سینماگران بیشتر آشنا کرد.
اشکان درویشی با اشاره به اینکه در «کن- پامنار» نگاهی واقع‌گرایانه به موضوعات اجتماعی داشته، تأکید کرد: نمی‌خواستم با سیاه‌نمایی فیلمی مطلوب جشنواره‌های خارجی بسازم.
محمدحسین لطیفی گفت: الان من محکوم می‌شوم به اینکه سفارشی‌ساز هستم. جوابم به آقایان این است که انگ نزنید، من سفارشی‌ساز نیستم که اگر سفارشی‌ساز بودم باید هر روز کار سفارشی می‌ساختم. من اگر کاری می‌سازم قطعا با اعتقاد است. موضوع را قبول دارم و وارد کار می‌شوم و پایش هم می‌ایستم.
یوسف حاتمی‌کیا فرزند ابراهیم حاتمی‌کیاست که برخلاف پدرش به عنوان یک فیلمساز آثار جنگی و دفاع مقدسی، نخستین فیلم بلند سینمایی خود را در جهان دیگری به تصویر کشید و در دنیای فیلمسازی با فاصله معناداری از پدرش ایستاد تا به این ترتیب خود را از همان ابتدا از زیر سایه پدر فیلمسازش بیرون بکشد
محمد احمدی معتقد است که معلوم نیست فیلم‌ها از چه منبعی لو می‌روند و برای پیگیری نسخه لو رفته فیلم‌ها حتی تلگرام هم جوابمان را نمی‌دهد.
کریم امینی با اشاره به اینکه کمبود مخاطب در سینمای ایران به مشکلات اقتصادی و معیشتی مربوط است، تأکید کرد: با فروش خوب یک فیلم نباید تصور کنیم که رونق به سینما برگشته است.
حتماً این روزها اسم تهیه‌کننده فیلمی از سینمای ایران را زیاد شنیده‌اید، اگرنه اسم فیلمی که تهیه‌کرده «برادران لیلا» را حتماً بارها خوانده یا دیده‌اید، فیلمی که سال گذشته از زمان حضورش در جشنواره سینمای کن و توقیفش توسط معاونت سینمایی تا پیش از نوروز امسال که به‌صورت غیرقانونی در بستر وب قرار گرفت، پر از حاشیه بود. این تهیه‌کننده می‌گوید به خاطر برادران لیلا در دادسرا پرونده‌ی باز دارد و با قرار کفالت آزاد است.
مدیر کل هنرهای نمایشی تاکید دارد در یک سالی که در این مسند قرار گرفته، کار هیچ هنرمند شاخصی در تئاتر رد نشده و شورای نظارت و ارزشیابی هم اجازه نداشته به هیچ متنی پاسخ «نه» بدهد.
اگر حتی فیلم از گونه کمدی باشد که فقط به موضوعات عادی ساده دختر و پسری می‌پردازد این هم خودش یک درام کمدی سیاسی است، چون همین که چشم بر مسائل سیاسی، اجتماعی می‌بندید و رفتاری تخدیری با موضوعات اجتماعی دارید، عملا یعنی کار سیاسی انجام داده‌اید و دارید حواس مردم را پرت می‌کنید، بنابراین این یک امر سیاسی است.
علیرضا رضاداد معتقد است: «باید سعی کنیم سینما در یک حیات طبیعی قرار بگیرد و جشنواره فیلم فجر انعکاس آن حیات طبیعی باشد و البته لازمه این حیات طبیعی داشتن برنامه برای سینماست که از دل واقعیت‌های موجود برآمده باشد؛ ولی مسیر رو به جلویی برای سینمای کشور ترسیم کند. آن برنامه اگر وجود داشته باشد، به ما می‌گوید که چه انتظاراتی قابل تحقق است...
کارگردان «کتونی زرنگی» پخش این سریال بعد از توقیف سه ساله را به فال نیک گرفته، می‌گوید: امیدوارم این اتفاق صرفا در مورد «کتونی زرنگی» نباشد و این مسیر برای همکاران دیگر ما که پیشکسوت هستند هم باز شود.
خواسته هنرمندان خواسته مردم و جامعه است. قبول کنیم که هنرمندان نمی‌توانند نسبت به خواسته‌های مردم بی‌تفاوت باشند. در این مدت هنرمندان نیز از مردم و جامعه بسیار آموختند و البته باید گفت دوگانگی میان مردم و هنرمندان وجود ندارد. مسوولان هم با یکسری واقعیت‌ها مواجه شدند، باید تعامل از این به بعد بیشتر باشد. امیدواریم از این به بعد وضعیت بهبود یابد و فضا به سوی آرامش پیش رود و هیچ فردی از جامعه برای بیان عقیده خود در زندان نباشد.
